๏ ดึกสงัดฟ้ามืด..................อนธการ ประหนึ่งมีซาตาน..............ครอบไว้ เอกภพจักรวาล...................ดำแต่ง เสียงสะอื้นร่ำไห้...............โศกเศร้าอาลัย ๏ ดวงเคราะห์ชื่อโลกนั้น....เคยสวย สถานสถิตเหล่าทวย-..........เทพไท้ เจริญจิตอำนวย...................มนุษย์ โลกสงบคงไว้....................เช่นนี้คงดี ๏ มนุษย์ออกห่างฟ้า...........แยกดิน สูงต่ำฟ้าธานิน...................ห่างพ้น ทวยเทพมิดื่มกิน................อิ่มทิพย์ มนุษย์แสวงค้น..................อิ่มให้หลับใหล ๏ จักรภพเฝ้าอยู่..................เคลื่อนไหว ประหนึ่งสุมเพลิงไฟ.........โลกไหม้ โลกรบลบโลกไป.............สรรพสิ่ง ซากโลกระลึกได้.............ยากแก้กลับคืน ๏ ดาวโลกดับแน่แท้...........จักรวาล สิ้นสูญอนธการ.................หมดสิ้น ทวยเทพมิสงสาร...............วานบอก กรรมก่อก็ควรลิ้ม..........รสให้ถึงทรวง๚ะ๛
กฤตศิลป์ ชินบุตร 8 ธ.ค. 2551 08:33 น. - ID 121123 
900
1
0
8 ธันวาคม 2551 10:07 น. - comment id 922112
ปรัชญาครับ...
8 ธันวาคม 2551 12:52 น. - comment id 922213
9 ธันวาคม 2551 16:06 น. - comment id 922648
ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ ชอบค่ะ ชอบๆๆ
9 ธันวาคม 2551 18:41 น. - comment id 922679
ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
