คืนวันเพ็ญ แจ่มฟ้า นภาผ่อง เคยเคียงครอง เชยชื่น ในคืนหนาว เคยร่วมลอย กระทงฝัน วันฟ้าพราว นั่งนับดาว ดาษดื่น ในคืนเพ็ญ มือประสาน ไออุ่น นอนหนุนตัก เอ่ยคำรัก จากหัวใจ เคยได้เห็น แผ่วกระซิบ สำเนียงหวาน ผ่านลมเย็น มองเดือนเพ็ญ รำพันซึ้ง คำนีงครวญ ณ รอบกาย ชายหญิง แอบอิงคู่ เราหดหู่ เสียงหริ่งคราง ร้างไห้หวล ใยตัวเรา จึ่งพร่ำ ร่ำแต่ครวญ ปวดใจจวน แตกระส่ำ เฝ้าทำใจ มองกระทง หลายหลาก มากความฝัน ลอยประชัน ล้อแสงเพ็ญ เด่นไสว กอดกระทง หวังอุ่นบ้าง ในกลางใจ แทนกอดใคร คนนั้น คืนวันเพ็ญ จำต้องลอย กระทงฝ่า คงคานี้ หวังคนดี จะพบใจ ฝากให้เห็น หัวใจร้าว ลอยคว้าง กลางแสงเพ็ญ ท่ามลมเย็น เดือนคล้อย อยากลอยเคียง ทิพย์โนราห์ พันดาว
5 พฤศจิกายน 2551 16:53 น. - comment id 910745
จะลอลกระทงแล้วหรือครับ
5 พฤศจิกายน 2551 18:44 น. - comment id 910764
ลอยกระทงที่ไหนดีคะ ไม่ได้ลอยนานแล้ว เคยไปลอยตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัยซึ่งก็นาน มาแล้วค่ะอยากย้อนอดีตจังคงมีความสุขมากค่ะ
5 พฤศจิกายน 2551 20:44 น. - comment id 910818
แวะมาอ่านกลอนไพเราะปนเศร้าเล็กๆ ความรู้สึกคล้อยตามเหมือนอยู่ริมตลิ่ง
5 พฤศจิกายน 2551 22:25 น. - comment id 910836
กระทงหลงทางป่าวน๊า ......