"สัตว์ป่า" เสียงปืนที่ดังลั่น ตัวแม่นั้นต้องสิ้นใจ ลูกน้อยที่แบกไว้ กระดอนไปเพราะแรงปืน ฝืนใจเข้ากอดแม่ หวังแก้ให้แม่ฟื้น แม่จ๋าเพราะเสียงปืน จึงไม่คืนชีวิตมา โทษไหนจึงประหาร ศาลไหนพิพากษา ถ้าลูกท่านเป็นสัตว์ป่า ใครเข่นฆ่าท่านยอมไหม ชีวิตใครใครก็รัก ท่านประจักษ์หรือไม่ไฉน โปรดเถิดจงเห็นใจ สัตว์ป่าไซร้ก็เหมือนกัน บทประพันธ์บทนี้.. สามารถสะท้อนความรู้สึกของ สืบ นาคะเสถียร ที่มีต่อสัตว์ป่าได้ชัดเจนที่สุดเช้าวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2533 เสียงปืนดังขึ้น ณ บ้านพักเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง "เสียงปืนแห่งความเป็นธรรม ดังเหนือผืนป่า ลอยตามกระแสลมผ่านเมืองใหญ่ จากสังคมไทยถึงสังคมโลก " "สืบ นาคะเสถียร" คือเจ้าหน้าที่ตัวเล็ก ๆ ที่พยายามปกป้องสัตว์ป่าแห่งประเทศไทย จากอภิมหาโครงการจากรัฐบาลในยุคนั้น ทั้งการสร้างเขื่อนเชี่ยวหลาน ทำให้สัตว์น้อยใหญ่ ซึ่งเคยหากินอยู่บริเวณนั้น จมน้ำตายไปเป็นจำนวนมาก หรือการต่อต้านสัมปทานนายทุน โดยไม่เห็นแก่ผลเสีย จนกระทั่งเกิดภัยพิบัติน้ำท่วม ซุงจำนวนมหาศาล ไหลมาฟ้องถึงความเลวร้าย จดหมายลาตายที่สืบทิ้งไว้ ยังคงถูกเก็บไว้ เพื่อสะท้อนการต่อสู้โดยลำพัง ด้วยอุดมการณ์ อย่างนิรันดร์ ร่วมไว้อาลัยด้วยความเคารพ
-ร้อยแปดพันเก้า- 29 ส.ค. 2556 08:49 น. - ID 118440 
4940
18
0
1 กันยายน 2551 07:55 น. - comment id 891574
ไปค้าแข้งกัน ... เฮ้ย ไม่ใช่ ไปห้วยขาแข้งกัน
1 กันยายน 2551 07:55 น. - comment id 891575
หน้าส่วนตัว
ร่วมรำลึกถึงคุณสืบ นาคะเสถียร
1 กันยายน 2551 09:18 น. - comment id 891587
1 กันยา 51 ปีนี้ ไม่ได้ไปคารวะพี่สืบ
แต่ยังรำลึกถึงอยู่และศรัทธามิรู้คลาย
จะหมายปกป้องป่า สัตว์ป่า ตลอดไป
1 กันยายน 2551 10:02 น. - comment id 891591
[1] ๐นำสืบความรู้สึก การตกผลึกของกระผม เหือดแห้งอารมณ์พรม แล้งๆลมๆแห่งวิญญาณ ๐หมายถึงอุดมคติ นักสิทธิผู้ต่อต้าน แค่ค้ำคออยู่กับงาน รับเงินเดือนผ่อนบ้านผ่อนรถยนต์ ๐สืบไปก็สืบมา แสงดาวแห่งศรัทธาแสงพร่าหม่น แค่แห่คล้อยตามไปไม่รู้ตน อุดมการณ์ล่องหนไปตามกาล [2] ๐รำลึกก็ลำเลิก แพ้เพิกจะเศิกศานต์ แพ้ภัยอันธพาล แพ้ผ่านพนาไพร ๐เป็นสืบ ผู้เสถียร ผู้เปลี่ยนป่าผืนใหม่ ผืนงามพื้นที่ใจ ผู้ใคร่อนุรักษ์ ---- ยิ้มให้เช้าสดใสของผมเอง มาร่ายกลอนสดว่าไป สะบายดีเจียงใหม่นะเจ้า-----
1 กันยายน 2551 11:30 น. - comment id 891597
ขอร่วมรำลึกถึงการจากไปของนักอนุรักษ์ป่า สัตว์ป่า และพืชพันธุ์ด้วยครับ ผมเงียบงันและน้ำตาตกในทุกครั้ง ที่ได้ยินข่าวในทางไม่ดีแก่นักอนุรักษ์ และธรรมชาติ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem114581.html อุทิศแด่นักอนุรักษ์ป่าผู้วายชนม์ อุทยานแห่งชาติคลองวังเจ้า หลงรังรักษ์รุกขชาติมโนรมย์ กราบอาศรมเทวดาอรัญวาสี เด็ดดอกดินบูชาพระธรณี มีนางไม้เทพทองครองพนา บูชาไป...เจ้าผาม่อนเขาหลวง ดวงวิญญาณน้อยใหญ่ใจผวา ภูตเปรตปรักโป่งไพรไหวธารา อย่าครรไลลอยลับไปกับวาร วอนมาฟังแก่นลำนำอันสุดโศก วิปโยคสุดลมใจใกล้อวสาน วเนจรนอนวนาชัฏช้านาน อายตนะจะอันตรธานอยู่รินริน แสนอาลัยพฤกษาลดาชาติ มาบำราศแตกกายทำลายสิ้น อนิจจา....ค่าคบหักซบดิน ไร้ยลยินแม้นเสียงจำเรียงนก ดูรา...แผ่นพรมไพรไร้เขียวปลาบ เคยซึ้งซาบสนานตาผ้าห่มปก เหลือแต่ซากค้างคอยรอยร้างรก หนาวหัวอกผ้าห่มไพรไม่ห่มคลุม แม้นจะฟังสำเนียงเจรียงสนั่น จั๊กจั่นกลายสนุกเป็นทุกข์สุม เหลือกองฟอนขอนไฟในสุมทุม หมดไม้พุ่มเครือวัลย์วังเวงวนา มิเห็นเอื้องอวดดอกอาบหมอกม่าน ไปเบ่งบานอยู่ไหนไกลนาสา ก่อนกลีบกลิ่นเคยสนิทกล่อมนิทรา วิงวอนว่าอย่าวายวอดตลอดกาล ร้าวรำพึงถึงสถานพิมานไทร ม่านสองไขระย้าหิ้งกิ่งผสาน เป็นม่านเมรุบังเพลิงเพราะเพลิงพาล จักฟื้นคืนเกษมศานต์ ณ วารใด ร้องส่ำสัตว์แสนสาหัสแผลสากรรจ์ หนีอาสัญหนาววิญญาญ์จะหาไหน สุดแต่โสตอัศจรรย์ได้ฟังไป จับหัวใจเวทนาสิ้นป่าชัฏ สิ้นเสียงเพรียกสำเนียงเสียงที่เรียกหา โกกิลาไก่แก้วเนินแนวสงัด สุดไหวหวั่นดวงแดมาแพ้พลัด อัตคัดชีพจนหมดหนทาง พณาสัณฑ์ทิวไพรผู้ใดกู้ รู้เห็นอยู่สูงปัญญากว่าสัตว์สาง เพียงคอยวันโชควินาศขาดท่ามกลาง แล้วอ้างว้างขาดใจในเบื้องปลาย เพราะพระคุณไพรวันแต่เพรงกาล ได้สืบสานชีพนิดนี้มีความหมาย อันส่ำสัตว์มิเคยห่อนบ่อนทำลาย แต่ต่างพ่ายร้ายมนุษย์ทุกกัปกัลป์ รอรุกขชาติงอกงามมโนรมย์ มิดอาจมซากเศร้าหนาวอาถรรพ์ แม้นผู้ใดริทำลายสลายพันธุ์ จงจ่อมจมอยู่นิรันดร์อเวจีฯ ------------------------------ ท่ามกลางกระแสอนุรักษ์ป่าไม้ ตื่นตัวสุดขีดในยามนี้ แต่อุทยานแห่งชาติดอยเวียงผานั้น กลับย่อยยับด้วยไฟป่าฝีมือมนุษย์ มิรวมถึงผลกระทบลานินยา ที่พื้นที่ป่าหลายล้านไร่ต้องสูญเสีย ข่าวการจบชีวิตของนักอนุรักษ์ป่า แห่งอุทยานแห่งชาติแห่งคลองวังเจ้า นำความโศกเศร้าอบอวล มากับสายฝนหลงฤดูในยามนี้ บางลำเนาแห้งแล้งแสนสาหัส บางป่าชัฏสายฝนโปรยแปลกวิถี แสนคิดถึงเสียงสนภูเขาต้องลม ณ ดอยเวียงผา และธารป่าพนมดงรัก เสียงนกร้องประโคมก้องหุบเขาใหญ่ ณ เขาสมอปูนนั้นยังประหวัด แหละกลีบพัดกล้วยไม้นานาพันธุ์ ณ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวง ภาพดาวเดือนที่เคลื่อนคล้อย ยามที่ได้นอนอาบจันทร์ ณ ใจกลางทุ่งใหญ่นเรศวร วิมานวนาป่าตะวันตก สหายนิรนามนักเดินป่าท่านหนึ่ง เขียนบทกวีของเขา งดงามอย่างจับจิตว่า ท่องเที่ยวทุ่งทิวไทยทั่วทุกทิศ พงไพรพิศพนาพันธุ์พิงภูผา เราแรมรอนร่อนเร่ฤาโรยรา ปีนป่ายป่าแปรไปเปื้อนเปียกปอน ดั้นด้นเดินดงดอยได้ดูดอก เอื้องอั้วออกอบอวลอิงอ่อนอ้อน คล้ายคอยคบใครคู่คาเคียงคอน เว้าวิงวอนว่าวิเวกวังเวงวัลย์ (แม๊กไกเวอร์) เว้นเสียแต่ผู้มีใจอ่อนโยน เห็นค่าทรัพยากรธรรมชาติเท่านั้น ที่จะซาบซึ้งความเป็นไปแห่งป่าไม้ดินน้ำลมไฟ และเร่งอนุรักษ์ให้เป็นมรดกลูกหลานสืบไปภาคหน้า หาใช่ทำลายและผ่องถ่ายเสพผลประโยชน์ กับสิ่งที่ตัวเองมิได้สร้างอย่างไม่น่าให้อภัย หากไม่เคยออกไปค้นหาความหมายธรรมชาติ แล้วเราจะเห็นคุณค่าของธรรมชาติได้อย่างไรกัน และเพราะว่า ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์ เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น มดแมลงนานาพันธุ์ทั้งจักรวาล เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัย ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่ แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป มอบใจแด่ปฐพีทุกชีวีวาย (อังคาร) ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์ ๒๖ เมษายน ๒๕๕๑ ปีชวด
1 กันยายน 2551 13:37 น. - comment id 891641
มาร่วมรำลึก ด้วยคนครับ18 ปี ยังรำลึก สำนักถึงความดี ศรัทธาที่เคยมี ยังคงอยู่มิรู้คลาย ผมยังระลึกถึงคุณสืบอยู่เสมอ ...แม้จะไม่เคยพบเจอคุณสืบเลยสักครั้ง..ผมจำได้ว่า ผมกำลังเรียนปี4 เมื่อได้ข่าวคุณสืบเสีย... น้ำตาผมไหล..ใจผมหดหู่ ห้วยขาแข้ง คือความฝันใฝ่ที่จะไปครับ..แต่ผมยังไปไม่ถึงเสียที..แต่วันนี้ผมเป็นแค่เพียงเศษเสี้ยวเล็กๆที่อยากร่วมอนุรักษ์ รักและศรัทธาคนของป่าเสมอครับ
1 กันยายน 2551 16:11 น. - comment id 891660
แวะมาร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ...
1 กันยายน 2551 16:21 น. - comment id 891662
ขอคารวะน้ำใจงามของคุณสืบด้วยคนครับ.. น้อยนักที่จะได้พบนักสู้ที่แท้จริงอย่างคุณสืบ สรรพชีวิตบนโลกนี้..ดำรงสุขด้วยเมตตา.. การทุ่มเทเพื่อปกป้องสัตว์น้อยใหญ่และผืนป่าของคุณสืบ...จะจารึกไปชั่วลูกหลาน...อยากให้มีมนุษยืจิตใจงามเช่นคุณสืบมากๆ โลกกำลังแล้งไร้และมืดบอดไปทุกขณะ...
คิดถึงคุณสืบเหลือเกินครับ....
1 กันยายน 2551 18:53 น. - comment id 891692
มาชื่นชมบทกลอนและร่วมไว้อาลัย แด่ คุณสืบ นาคะเสถียร ไม่มีป่า ไร้คุณค่า คร่าชีวิต
1 กันยายน 2551 20:55 น. - comment id 891717
ผมไม่ค่อยรู้เรื่องป่าสักเท่าไหร่ รู้แต่ว่าทุกวันนี้กำลังจะหมดไป พร้อมๆ กับสัตว์ที่ยู่ในป่า ขอร่วมไว้อาลัยด้วยคนครับ
2 กันยายน 2551 05:44 น. - comment id 891806
ร่วมรำลึกค่ะ ธรรมชาติปัจจุบันไม่ ค่อยหลงเหลือแล้ว มีผลต่อธรรมชาติแปรปรวน
2 กันยายน 2551 06:43 น. - comment id 891810
ป่าไม้ในประเทศไทยถ้าสามารถเก็บป่าธรรมชาติเอาไว้ได้แล้วเราใช้อย่างถูกต้อง หมายถึง เก็บเอาไว้เพื่อให้มันอำนวยประโยชน์ในแง่ของการควบคุมสภาวะแวดล้อมอะไรต่าง ๆ เป็นแหล่งผลิตของธาตุอาหาร หรือความอุดมสมบูรณ์ให้กับพื้นที่ลุ่ม ถ้าเราใช้ป่าทั้งหมดที่เป็นแหล่งกำเนิดของความอุดมสมบูรณ์ไปแล้ว เราจะไปหาความอุดมสมบูรณ์ได้ที่ไหน รักป่า รักธรรมชาติ รักสายน้ำ ชีวิตของสายน้ำ บริสุทธิ์อยู่บนภูเขาสูง ดุจน้ำนมแด่ดอกไม้หลายกลิ่นสี ส่วนแมกไม้ก็โอบอุ้มสายน้ำไว้ด้วยอาการของความฝัน ความผูกพันอันงดงาม ดอกบัวมาร่วมรำลึกถึง คุณสืบ นาคะเสถียรค่ะ สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า
2 กันยายน 2551 12:59 น. - comment id 891882
2 กันยายน 2551 23:39 น. - comment id 892072
"กว่าจะเป็นต้นไม้แต่ละต้น
กว่าเติบตนรกชัฏให้สัตว์ป่า
กว่าลงหยั่งฝังรากฝากกายา
ต้องบันทึกเวลากี่การรอ"
แค่บทนี้เพียงบทเดียวก็สื่อทุกสิ่งได้หมด
ชอบมาก ถึงมากที่สุดค่ะ
18 ธันวาคม 2551 08:08 น. - comment id 925482
เจ้าของบ้านหายไปบัวเลยมาทำบ้านรกๆเสียเลยค่ะ เอามาฝากพี่ค่ะ พี่พันเก้า ใกล้ปีใหม่แล้วนะ บัวขอให้พี่คุณพ่อคุณแม่ มีสุขภาพแข็งแรง มีความร่มเย็นดุจสายน้ำ กิจการแข็งแรงคงทนดุจต้นไม้ไม่เจ็บไม่ใช้งดงามศิวิไลซ์ดั่งแสงทองค่ะ
18 ธันวาคม 2551 08:12 น. - comment id 925484
เจ้าของบ้านหายไปบัวเลยมาทำบ้านรกๆเสียเลยค่ะ เอามาฝากพี่ค่ะ พี่พันเก้า ใกล้ปีใหม่แล้วนะ บัวขอให้พี่คุณพ่อคุณแม่ มีสุขภาพแข็งแรง มีความร่มเย็นดุจสายน้ำ กิจการแข็งแรงคงทนดุจต้นไม้ไม่เจ็บไม่ไข้งดงามศิวิไลซ์ดั่งแสงทองค่ะขอโพสต์ใหม่นะค่ะ
28 ธันวาคม 2551 09:28 น. - comment id 929991
26 มกราคม 2552 09:35 น. - comment id 940964
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ปีใหม่ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ปีใหม่ขอให้ร่ำรวย มีสุขภาพแข็งแรงคุณพ่อ คุณแม่ ด้วยค่ะ พี่พันเก้า
5 มกราคม 2553 07:04 น. - comment id 1081985
ประนมกรกราบกราน พระประทานอันศักดิ์สิทธิ์ โอบเอื้อมาพิชิต ดลสัมฤทธิ์ชัชวาล ชีพชื่นอภิรม เทพอุ้มสมอภิบาล ปรเมษร์ประทาน ทุกทุกกาลชีพอำไพ สุขนี้อย่ามีสิ้น ให้สมจินต์ดังฝันใฝ่ อวยเทพประทานชัย ศิวิไลทั่วจักรวาล ค ศ สองพันสิบ มีตังค์หยิบนับเป็นล้าน พรพรหมห่มทุกกาล ชีพชื่นบานไม่รู้โรย
5 มกราคม 2553 07:12 น. - comment id 1081986
(เป็นบทนี้แล้วกันค่ะ ความไม่รอบครอบ)
14 กุมภาพันธ์ 2553 17:42 น. - comment id 1099687
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ปีใหม่ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ปีใหม่ขอให้ร่ำรวย มีสุขภาพแข็งแรงคุณพ่อ คุณแม่ ด้วยค่ะ พี่พันเก้า
15 พฤษภาคม 2553 09:30 น. - comment id 1127644
สวัสดีค่ะ พี่คิม พี่สบายดีนะ บ้านเรากำลังวุ่นวายมากมาย อยู่ไม่ห่างไกลนัก แล้วหลานๆ น้องๆที่อยู่ใน กรุงเทพปลอดภัยดีเปล่าค่ะ บัวเชื่อค่ะ ว่า ทุกๆอย่างจะผ่านไป สิ่งใหม่ๆ และที่ดีกำลังจะก้าวเข้ามาในประเทพเรา บัวไปสวดยอดพระกัณหน้าองค์พระแก้วครั้งละเก้าจบ ให้เหตุการณ์เบาบางและผ่านไปด้วยดี ศูนย์เสียน้อยที่สุด อย่าเกิดสงครามกลางเมือง แต่กว่าจะผ่านไป เราคนไทย ก็เจ็บปวดเหลือเกิน พี่มีความสุขดีนะค่ะ พี่คงคิดว่า เหตุการทุกๆอย่างมีทั้งถูกและผิด แต่บัวเชื่อว่า ประเทศเราก็มีกรรมซึ่งเป็นการกระทำของมนุษย์หรือบรรพบุรุษจากอดีตและปัจจุบันที่ต้องชดใช้ คุณแม่พี่สบายดีไหมค่ะ บัวขอให้พี่คุณแม่พี่และครอบครัวพี่ปลอดภัยค่ะ มีแต่ความสุขค่ะ ยิ้มไว้เสมอ
6 มกราคม 2554 20:00 น. - comment id 1178271
ปีกระต่ายหมายมาตรปราถนา ให้ได้มาสิ่งหวังดั่งประสงค์ หิรัญกาญจนาบ่าจำนง ชีพยืนยงเคหะชวลิต สวัสดี ปีกระต่ายค่ะ พี่พันเก้า พี่กับคุณแม่พี่สบายดีนะค่ะ ขอให้พี่กับคุณแม่พี่มีแต่ความสุขตลอดปี และตลอดไปค่ะ
3 กุมภาพันธ์ 2554 08:37 น. - comment id 1182829
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้อวดไช้ ตั๊วถั่งตั๊วถั่ง ค่ะ พี่KIm
25 มีนาคม 2554 07:58 น. - comment id 1188713
พี่พันเก้า ได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหวเปล่าค่ะ
13 เมษายน 2554 10:37 น. - comment id 1191063
สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะพี่พันเก้า
23 เมษายน 2554 10:53 น. - comment id 1191601
28 กันยายน 2554 20:41 น. - comment id 1209661
สวัสดีค่ะ พี่พันเก้า เป็นอย่างไรบ้างค่ะ ที่บ้านท่วมหรือเปล่า รักษาสุขภาพนะค่ะ
27 มกราคม 2555 09:06 น. - comment id 1222308
ซินเจียอยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ ค่ะ พี่พันเก้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
