พระคุณแม่ *** ขอกล่าวเป็น...บทกลอน...สอนใจท่าน เก้าเดือนนั้น...แม่ถนอม...พร้อมรักษา รอวันครบ...กำหนดคลอด...ตลอดมา สู้ฟันฝ่า...เพื่อลูกรัก...จักได้ชม ท้องเริ่มปวด...รวดร้าว...ราวใจขาด เจ็บขนาด...เพียงไหน...ใจไม่หวั่น เหงื่อไหลโชก...ท่วมกาย...แทบวายพลัน เพื่อลูกนั้น...ได้กำเนิด...เกิดออกมา เสียงอุแว้...แม่ได้ยิน...สิ้นความปวด ความเจ็บพรวด...พลันหาย...คลายหมดสิ้น หญิงหรือชาย...รักสุดใจ...ให้ยลยิน ดวงชีวิน...ของแม่...แต่นี้ไป ยามลูกหิว...ร้องไห้แง...มาแม่ป้อน ดื่มนมก่อน...จากอกแม่...ดีแท้หนา ยามมีไข้...เฝ้าถนอม...พร้อมหายา แม่อุ้มพา...หาหมอ...ไม่รอรี จนเติบใหญ่...แม่ก็ให้...การศึกษา เพื่อได้มา...อนาคต...อันสดใส ยอมอดอยาก..ให้ลูกนี้...มีสุขใจ เป็นผู้ใหญ่...ในวันหน้า...นะคนดี จบออกมา...มีงานทำ...ไม่ลำบาก ความทุกข์ยาก...คลายหมดสิ้น...ให้บินหนี มีความสุข...พร้อมครอบครัว...ชั่วชีวี พบสิ่งดี...แม่ตั้งใจ..ให้เป็นทุน ลูกขอกราบ...แนบลง....ตรงเท้าแม่ ที่ดูแล...ลูกเติบใหญ่...ให้คำสอน พระคุณแม่...มีมากล้น...จนเกินกลอน กราบวิงวอน...คุณพระป้อง...คุ้ม..ครอง..เทอญ ผู้ประพันธ์ **** ไร่ผาสุก กาญจนบุรี บทกลอนวันแม่
ไร่ผาสุก กาญจนบุรี 11 ส.ค. 2551 10:12 น. - ID 117871 
1403
7
0
11 สิงหาคม 2551 11:05 น. - comment id 884700
สวัสดีค่ะ คุณไร่ผาสุก(หนุ่มเมืองกาญจน์) วันนี้ว่าง แวะมาเยี่อมบ้านกลอนไทยหรือคะเห็นหมู่นี้คงงาน เยอะ เคยแอบไปเยี่ยมที่เว็บมาแล้วค่ะ...ผลผลิต มากมายจริงๆค่ะ.... วันนี้แวะมากราบแม่ค่ะ...
11 สิงหาคม 2551 12:26 น. - comment id 884726
เพียงหมอแว่วแก้วใจอยู่ในท้อง พ่อประคองแม่ไว้ในอ้อมแขน ความปลาบปลื้มลืมทุกข์เป็นสุขแทน สุดหวงแหนแสนถนอมเจ้าจอมใจ ทุกอาหารผ่านปากมากความคิด หวั่นจะผิดติดลูกถูกท้องไหม จะเดินเหินเพลินเล่นเช่นใครใคร กลัวแก้วใจจำพรากไปจากครรภ์ ดั่งกรวดเติมเสริมถุงที่พุงแม่ จนเพียบแปล้แลสบด้วยขบขัน เคยสวยงามหวามใจหายไปพลัน แต่แม่นั้นสุดปลื้มจนลืมงาม ครบกำหนดทศมาสใจหวาดหวิว ปวดแรงริ้วมืดหน้าน้ำตาหลาม เสียงแม่หวีดกรีดร้องท้องเบ่งตาม ลูกคนงามคลอดผ่านม่านน้ำตา
11 สิงหาคม 2551 13:03 น. - comment id 884758
รักแม่ค่ะ...
11 สิงหาคม 2551 16:46 น. - comment id 884836
สวัสดีค่ะ ดีใจมากเลยที่ได้เจอกันที่นี่อีก โลกอินเทอร์เน็ตช่างกลมจริงๆ ตามประสา คนรักงานเขียนเช่นกัน ท่องเที่ยวไปเรื่อย แต่จะใช้ชีวิตอยู่ที่เว็บนี้เป็นหลักค่ะ เป็นไงบ้างคะ ที่ไร่ผาสุก วันหลังอย่าลืม เอาบรรยากาศงามๆของไร่ผาสุกมาฝาก บ้างนะคะ
11 สิงหาคม 2551 16:48 น. - comment id 884838
เพราะคุณแม่..คุณไร่ฯจึงแต่งกลอนให้ ขอให้ได้อ่านอีกเท้อ นะนะกลอนดีดี......
11 สิงหาคม 2551 17:57 น. - comment id 884854
สวัสดีครับคุณกุหลาบขาว แปลกใจจังมาเจอกันที่นี่อีก อาจเป็นเพราะกลอนพาไปก็ได้นะครับ สบายดีนะครับแล้วพบกันใหม่นะ
11 สิงหาคม 2551 18:00 น. - comment id 884855
ขอบคุณครับ คุณฝากฝันที่แวะมาชมผลงาน
11 สิงหาคม 2551 18:06 น. - comment id 884856
ขอบคุณ ครูกระดาษทรายที่แวะมาเยี่ยมครับ
11 สิงหาคม 2551 18:09 น. - comment id 884858
โลกอินเตอเนทช่างกว้างทำให้คนชอบกลอนได้มาพบกันที่นี่อีกครั้งครับ ขอบคุณครับ คุณช่ออักษราลี ที่แวะมาเยี่ยม
11 สิงหาคม 2551 18:14 น. - comment id 884859
คุณบุษย์น้ำทอง ใช่แล้วครับเพราะคุณแม่ทีทำให้เขียนกลอนนี้ขึ้นมา ก็เลยอยากให้ลูกทุกคนได้ทบทวนถึงพระคุณแม่ ที่ทำให้เรามีวันนี้ครับ ขอบคุณครับที่แวะมาเยี่ยม
12 สิงหาคม 2551 07:52 น. - comment id 885015
ครบเก้าเดือนเคลื่อนคลอดรอดชีวิต แม่ใกล้ชิดลูกน้อยคอยฝึกฝน สายเลือดแม่จากอกนี้พลีสู้ทน อดออมจนซูบผอมแม่ยอมทำ ข้าวทุกคำจากมือแม่แผ่ปกเกศ ป้องอาเพศด้วยมือแม่แผ่ชื่นฉ่ำ ถ้อยวจีแม่หวานหว่านทุกคำ เพื่อน้อมนำตามครรลองของความดี เป็นแบบอย่างความอดทนเห็นผลยิ่ง แม่คือมิ่งส่องทางหว่างวิถี อ้อมอกอุ่นกรุ่นธรรมนำชีวี ชีพแม่พลีเพื่อลูกปลูกดีงาม ลูกเติบโตแม่ได้ให้ศึกษา สำเร็จมาเลี้ยงตนพ้นคนหยาม อยู่หนใดใจแม่แท้ติดตาม ทุกโมงยามห่วงลูกเฝ้าผูกพัน ยามท้อแท้มีแม่ช่วยแก้ไข คราป่วยไข้ดูแลเราเฝ้ากล่อมขวัญ ยามลูกโศกวิโยคแท้แม่จาบัลย์ ทุกคืนวันแม่ของเราเฝ้าอบรม ร้อยมาลีสีสวยอวยพรแม่ มีสุขแท้บนสวรรค์ชั้นสุขสม ดนตรีกล่อมแม่ข้าไว้ให้ภิรมย์ น้อมจิตก้มกราบความดี...มิมีลืม. ความรักแม่..เบ่งบานบนลานกลอน.. คิดถึงแม่ค่ะ.. อยากกอดท่าน..เวลาท้อแท้แพ้ชีวิต แม่คอบปลอบโยน..มือกร้านๆเคยลูบศรีษะ ดุจเป่ามนต์..ให้หายทุกข์ร้อน.. มือใครไหนเล่า..เท่ามือแม่..ไม่มี
13 สิงหาคม 2551 17:57 น. - comment id 885451
สวัสดีครับครูพิม ขอบคุณครับที่มาเยี่ยม บทกลอนของครูเพราะมาก ๆ ครับ มีเวลาคงได้พบกันอีกครับในลานกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
