๏ เธอถามว่า .. เหนื่อยไหมในงานนี้ ? ตอบคนดีเหนื่อยหน่อยแล้วพลอยหาย ของบริจาคหลากล้นคนมากมาย มิตรสหายสนิทสนมแสนกลมเกลียว เธอเอ่ยปาก .. มีไหมในปัญหา ? ตอบอีกคราทั้งผองที่ข้องเกี่ยว เมื่อประสานงานเสี่ยงเพียงผู้เดียว เผลอแค่เสี้ยวพลาดนิดผิดใหญ่โต เธอยังถามตามประชิด .. เคยผิดไหม ? ตอบจากใจเคยบ้างช่างพลิกโผ ยามขัดเคืองเบื้องหน้าเขาด่าโชว์ เพลิงโทโสกว่าจะดับแผลยับเยิน เธอเพลาเสียง .. เยี่ยงนี้หนอที่เห็น ! ทุกประเด็นแฝงนัยใช่ผิวเผิน หากบางอย่างผิดพลาดมีขาดเกิน หมายดำเนินอย่างไรให้ตอบคำ เราเชิงด้อยมิคล่องบกพร่องมี ทุกถ้อยที่หยามหยันและเหยียบย่ำ ไม่ขอเก็บความแค้นฝังแน่นจำ ไม่เพลี่ยงพล้ำอีกครั้งบนสังเวียน เราสั่งใจให้กล้าท้าเผชิญ ไม่หลงเพลินกระแสที่แปรเปลี่ยน เหตุหนหลังทั้งหมดเป็นบทเรียน ใครติเตียนน้อมรับมาปรับงาน สงสัยใดอีกหนอ ? ..ขอถามกลับ แม้นว่าลับจะละไว้ในสถาน แม้นไม่ลับจะแจงนัยให้เป็นกานท์ เผื่อคนอ่านสงสัยคล้ายกับเธอ ๚ะ๛
19 กรกฎาคม 2551 22:15 น. - comment id 875713
แวะมาอ่านคำตอบครับ
19 กรกฎาคม 2551 22:47 น. - comment id 875732
หวัดดีครับ..... คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนผ้าใบ อย่าไปเก็บ มาเป็นอารมณ์เลยนะครับคุณอัลมิตรา.. ฟ้ารู้, ดินรู้, ใจเรารู้ แค่นี้ก็พอแล้วครับ ว่าแต่งาน ครั้งต่อไป แจ้งล่วงหน้า สัก 6 เดือนนะครับ 555....
19 กรกฎาคม 2551 22:54 น. - comment id 875734
โอ้โฮ ตอบได้เยี่ยมมากค่ะ ใครไม่ทำอะไรเลยไม่มีความผิด คนทำงานก้อต้องมีมั่ง ต้องช่วยกันแก้ไม่ใช่ช่วยซ้ำ
19 กรกฎาคม 2551 22:56 น. - comment id 875737
กิจกรรมดี...กิจกรรมเด่น...เน้นลำนำ ตอบข้อคำ...ที่ย้ำ...มาถามไถ่ ว่าเหนื่อย...เมื่อยล้า...พอทนไหว เพราะหัวใจ...กล้าแกร่ง...แข็งแรงพอ ขอชื่นชมในการกระทำและลำนำที่ขับขาน ...ไพเราะมากครับ...
19 กรกฎาคม 2551 23:26 น. - comment id 875768
ประโยคคลาสิกนะคะ "เชื่อในสิ่งที่เฮ็ด เฮ้ดในสิ่งที่เชื่อ" มั่นใจในสิ่งที่เราทำ คำพูดคนแค่ลมปาก ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ความสุขอยู่ที่เราได้ทำ ใครจะบ่นพึมพำ.งช่างหัวเขาเจ้าค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 00:17 น. - comment id 875809
แวะมาอนุโมทนานะครับ ในกิจกรรมดี ๆ
20 กรกฎาคม 2551 05:26 น. - comment id 875852
20 กรกฎาคม 2551 07:50 น. - comment id 875906
สาธุบุญด้วย ขอบคุณแทนเด็กๆ ขอให้มีความสุขมากๆ ตลอดไป
20 กรกฎาคม 2551 08:07 น. - comment id 875917
สู้ สู้ สู้ ขอสนับสนุนจงทำความดีต่อไปครับ
20 กรกฎาคม 2551 08:24 น. - comment id 875931
ในโลกเดียวกัน ฉัน เธอ หัวใจแปลกแตกต่าง ทุกคนไม่อาจจะเหมือนกันได้ แค่เข้าใจกัน เท่านั้นพอ
20 กรกฎาคม 2551 08:36 น. - comment id 875945
สวัสดีครับ...อัลมิตรา บางครั้งไม่จำเป็นต้องตอบ ว่าใครสงสัยหรือคิดอย่างไร ทบทวนแล้วมั่นใจว่าถูกต้องก็เพียงพอ ....อินสวนอาจเป็นคนมีอัตตาสูงไปนะครับ...
20 กรกฎาคม 2551 08:40 น. - comment id 875953
จงภูมิใจ เถิด ในสิ่งที่เราได้กระทำด้วยกุศลจิต อันพิสุทธิ์ ..เรารู้ว่าเราทำแต่สิ่งที่ชอบ ที่ถูกที่ควร และเสียสละด้วย มาให้กำลังใจครับผม
20 กรกฎาคม 2551 09:21 น. - comment id 875992
มีความสุขแน่ๆ
20 กรกฎาคม 2551 09:53 น. - comment id 876025
ไม่เคยสงสัยค่ะ แต่ก็ขอแวะมาอ่านคำตอบ เพราะรู้แน่..ว่างานนี้อิ่มสุข อิ่มบุญทุกคนค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 10:21 น. - comment id 876045
การทำงานมีบ้างอย่างผิดพลาด มิประหลาดผลผิดคิดใยหนอ คำติเตียนเก็บจำปรับเพื่อก่อ จงพนอปรับใจใฝ่ก้าวเดิน คนทีทำย่อมเพี้ยนถ้าเรียนแก้ ปรับชะแง้ปรุงแต่งอย่าขัดเขิน ทุกทุกอย่างพร้อมพรั้งก็คงเกิน หมู่พ้องเพลินพิศรู้กู้พลัง ทุกทุกอย่างสำเร็จเสร็จเห็นผล ร่วมหมู่พลมากมายอย่างที่หวัง ด้วยน้ำใจไหลหลากมากดั่งคลัง รวมพลพรั้งพร้อมผลกุศลตาม เห็นผลงานงามงดจรดซึ้ง เพื่อนพ้องพึงยิ้มแย้มแกมไหวหวาม ทุกทุกท่านเอิบอิ่มแย้มทุกยาม ความเงียบงามคำนึงซึ้งห้วงนัย สวัสดีค่ะ คุณอัลมิตรา
20 กรกฎาคม 2551 12:11 น. - comment id 876072
สวัสดีคุณอัลฯ แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะหววังว่าคงหายเหนื่อยเป็นปิดท้งนะคะ ปลื้มแทนจริงๆ
20 กรกฎาคม 2551 12:24 น. - comment id 876091
แวะมาฟังคำตอบค่ะ...
20 กรกฎาคม 2551 12:39 น. - comment id 876101
ผมเองปราศจากความสงสัยใดๆทั้งสิ้น มีแค่ เพียงแปลกใจเท่านั้นเอง คือสามารถบรรลุงานที่ นับได้ว่ายิ่งใหญ่มาได้ด้วยดี คงจะเป็นด้วยทานบารมี กระมังนี่ผมคิดเองนะยอดหญิง คนเราหากขาดบารมี แล้วจะกระทำการใหญ่ใดๆมิได้ ย่อมประสบแต่ อุปสรรคทั้งปวง แต่งานนี้นับได้ว่าเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ มากที่ผมพบเห็นมา ทั้งๆที่คุณเองก็ไม่ร่ำรวยมาก นัก รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2551 12:43 น. - comment id 876103
ได้อ่านบรมครูผู้เจนจบ เชิงรุกรบถอยห่างบ้างถอยหนี สอดแทรกข้อสงสัยในวจี ตอบถ้อยทีเสนองานการกระทำ
20 กรกฎาคม 2551 14:46 น. - comment id 876174
ทุกคำตอบตรงประเด็นดีแท้
20 กรกฎาคม 2551 18:07 น. - comment id 876244
เป็นกำลังใจให้ทำในสิ่งที่ดีต่อไปค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 21:56 น. - comment id 876368
บางคำถาม .. จะเห็นว่าเราตอบ บางคำตอบ .. จะไม่เห็นคำตอบของเรา ทั้งนี้ทั้งนั้น เหตุผลอาจไม่ใช่ การมีหรือไม่มีคำตอบ ที่จริงแล้ว เราเลือกตอบ .. เฉพาะบุคคลที่เราอยากตอบเท่านั้น สำหรับคำถามที่เราตอบ เราตอบก็เพราะมีคนถามเมื่อหลายวันก่อน เหนื่อยหรือเปล่า ? มีปัญหาติดขัดบ้างไหม ? ที่แล้วมา มีผิดพลาดอะไรบ้าง ? ทั้งหมดของนัยยะคงเกี่ยวกับเรื่องของโครงการเพื่อนพ้องน้องพี่ ฯ ครั้นจะตอบว่าไม่เหนื่อย .. ก็ดูจะเหมือนว่าเป็นเท็จ เหนื่อยสิ เหนื่อยแน่นอน .. อย่างน้อยก็เสียเหงื่อเกือบทุกวัน ปัญหาก็มีเหมือนกัน ทั้งที่ซักซ้อมไว้แล้ว ก็มีหลุดจนได้ ความผิดพลาดของอดีต .. ก็มี แต่สำหรับคำตอบในคำถามว่าเหนื่อยหรือเปล่า ? มันตอบยาก บุญ ไม่อาจวัดด้วยเม็ดเงินหรือหยาดเหงื่อแรงกาย หากแต่เป็นศรัทธา เหนื่อยใน ณ ที่นี้จึงบอกไม่ได้ว่า ศรัทธากว่าใคร เรากลับเข้าใจไปอีกอย่างเสียอีกว่า .. เรามีโอกาสเหนื่อย ต่างหาก เกี่ยวกับมีปัญหาบ้างหรือไม่ ก็ต้องยอมรับว่ามี และการจัดการกับปัญหาก็ได้ลุล่วงจนได้ ปัญหาดังกล่าวคือ.. "ความผิดพลาดที่ให้อภัยได้" ถ้าคน ๆ หนึ่ง ฝากความไว้วางใจไว้กับโทรศัพท์มือถือให้ปลุก ทุก ๆ วัน แล้ววันสำคัญที่จะต้องเดินทางไปทำบุญ มันดันไม่ปลุกซะเฉย ๆ ทั้งที่ชาร์ตไฟ แต่แบตตารี่เสื่อมสภาพ ยังดี ที่นัดหกโมงเล้ว ตื่นเจ็ดโมง ในขณะที่รถคันอื่นเดินทางไปแล้ว คันของเราอยู่รอ .. รอผู้หนึ่ง เพียงอีกสิบวินาทีเท่านั้นที่สัญญาณไฟเขียวจะสว่าง .. เราจะขึ้นทางด่วน และก็ได้รับสัญญาณจากคนที่เรารอ .. จึงวนรถกลับมารับ ถ้าเขาจะได้ไป .. เราก็จะทำให้เขาได้ไป เราเลี่ยงที่จะอธิบาย สิ่งที่เกิดขึ้นมาแล้ว ไม่มีทางย้อนกลับไปแก้ไข ต่อให้มีเหตุผลประการใด ก็อาจถูกตีความหมายไปได้แค่ คำอ้าง . เธอถามว่า เคยผิดพลาดไหม ..เคย.. ยืดอกตอบคำถามอย่างภาคภูมิใจ เธอหัวเราะ .. เราแปลกใจ เธอบอกว่า "เจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย" เราหัวเราะบ้าง และก็ถามเธอว่า ยังจะมีคำถามอะไรอีกไหม ถ้าจบแล้วเราจะเลือกรูปต่อ
20 กรกฎาคม 2551 22:04 น. - comment id 876370
แด่ คุณอัลมิตรา ขอชมว่ายอดเยี่ยมมากค่ะ บริหารจัดการได้เรียบร้อย ไหมแก้วฯและครอบครัวได้ผ่านไปแถวสระแก้วพอดีจึงแวะ ร่วมงานด้วย เสียดายไม่ได้ไปตลอดงานเพราะติดธุระ คราวหน้าจะร่วมงานทำบุญอีกค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 23:12 น. - comment id 876385
ยามขัดเคืองเบื้องหน้าเขาด่าโชว์ เพลิงโทโสกว่าจะดับแผลยับเยิน โอ..หนอ ความโกรธ ...เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป http://bannpeeploy.exteen.com/20071009/entry งานนี้ สงสัยบทความที่เตรียมไว้ลงคงเป็นหมัน ก่อนแต่ง กำลังนี้คงทำได้แต่ภาวนาครับ
20 กรกฎาคม 2551 22:45 น. - comment id 876410
คุณอรุโณทัย .. สวัสดียามค่ำคืนค่ะ เพื่อนคนหนึ่งที่เดินมาดูรูปที่โต๊ะทำงานของอัลมิตรา เธอถามมาค่ะ คุณแจ็คกี้ .. ปลายปีอาจมีกิจกรรมที่เชียงรายในส่วนของคุณเอื้องอังกูรเป็นพ่องาน อัลมิตรายังไม่รู้ว่าจะสะดวกไปร่วมด้วยหรือเปล่า งานช่วงปลายปีขึ้นอยู่กับนโยบาย คงต้องรอให้คุณเอื้องอังกูรประกาศเจตนาอย่างเป็นทางการเองค่ะ คุณเจ้าเก่า .. อืมม ! ไม่ทำอะไรเลยก็ไม่ผิด คุณฝนทอง .. ขอบคุณในความชื่นชมค่ะ อัลมิตรานำคำถามของเพื่อนมาเขียน และก็ตอบในส่วนที่ตัวเองตอบค่ะ หาพล็อตเขียนกลอนไปเรื่อย แบบว่า ฝืดนิด ๆ คุณยาแก้ปวด .. ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ น่าจะใช่นะ บางคำพูดของบางคน..เอามาใส่ใจก็จะเหนื่อยใจเปล่า ๆ โดยเฉพาะคนที่ไม่ได้ทำ อัลมิตราก็คิดอย่างนั้นเสมอนะ คุณรัมณีย์ .. ขอบคุณค่ะ อัลมิตราเอารูปและเรื่องเล่ามาฝากค่ะ คุณSilver Snitch.. ขอบคุณค่ะ แข็งแรงดียังเอ่ย ไปปั่นจักรยานกัน คุณกันนาเทวี .. ค่ะ สาธุบุญเช่นกัน เป็นความตั้งใจของเหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่ค่ะ คนละไม้คนละมือช่วยกันจนงานของโครงการฯ สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี คุณคนบนเกาะ .. :) หากมีพิราบสื่อสารบินโฉบไปลงปล่องไฟที่บ้าน ก็นำมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ อยากรู้จังว่า .. เด็ก ๆ จะเล่าอะไรให้ฟังบ้าง คุณตรากลม .. ร้อยคนรอบกาย ก็ไร้ความหมาย หากปราศผู้ซึ่งเข้าใจสักคน คุณอินสวน .. บางครั้งอัลมิตราก็ไม่ได้ตอบค่ะ ครั้งนี้ที่ตอบเพราะมีสัมพันธไมตรีดีอยู่ เคยมีบ้างนะคะ ที่อัลมิตราไม่ตอบคำใด ๆ กับผู้ที่อัลมิตราไม่พึงประสงค์จะคบหาค่ะ จะเป็นเช่นไร ก็ปล่อยให้เป็นไป .. ไม่ยินดี ไม่ยินร้ายค่ะ :) อัลมิตรา อัตตาแบบไหนเนี่ย คุณกิ่งโศก .. คือความสุขปีติเชียวค่ะ เพื่อนหลายคนบอกว่า คราวหน้าเจอกันอีก คุณแทนคุณแทนไท .. อัลมิตรารู้เคล็ดลับแล้ว คราวต่อไปจะให้ทางโรงเรียนทำเอกสารอีกชุด อะฮ่า .. มีดบินไม่พลาดเป้า คุณครูพิม .. อิ่มมาก ๆ เลยค่ะ น้ำหนักขึ้น พุงกางกันไปตาม ๆ กัน คุณดอกบัว .. เพื่อนรักของอัลมิตรา (คุณคงพอเดาไว้ว่าใคร) เป็นห่วงและคอยกังวลในสิ่งที่อัลมิตราคิดกระทำการใหญ่เสมอ แต่ก็เป็นกำลังใจให้ทุกครั้ง คอยให้คำปรึกษา แม้ว่าบางทีสรุปยาก "พร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาที่จะตามมาหรือยัง ?" เพื่อนรักถาม อัลมิตรายังตอบไม่ได้ในช่วงแรก แต่นานวันเข้า จำต้องตอบเสียที "หากไม่พร้อมที่จะเผชิญปัญหาใด ๆ ก็อย่าทำการใดเลยจะดีกว่า" เพราะการที่กิจนั้นไม่ได้กระทำสำเร็จได้ด้วยคนเดียว ต้องอาศัยหลายคน ในแต่ละความคิด ในแต่ละความรู้สึก .. ไม่มีใครล่วงรู้อย่างกระจ่าง ขอบคุณคะคุณดอกบัวที่มีส่วนร่วมในโครงการฯ :) เอาบุญมาฝากค่ะ อัลมิตราลงรูปและเรื่องเล่าพร้อมสรุปตัวเลขในหมวดเรื่องสั้นแล้วค่ะ คุณโฮย่า .. หยุดสี่วันเนี่ย กินกับนอน ชักจะเหนื่อยกับการหาอะไรกินแล้ว แถมนอนจนเมื่อยอีกต่างหาก ๕๕๕ ปลิดทิ้ง ไม่ใช่ ปิดทิ้ง (อย่างกะก๊อกน้ำแน่ะ) คุณกุหลาบขาว .. ตอบไปหมดแล้วเนี่ย หมดไส้หมดพุง คุณแก้วประเสริฐ .. คุณก็ชอบพูดอย่างกะอัลมิตราเป็นมนุษย์มหัศจรรย์เชียว อัลมิตราทำการเองโดยลำพังไม่ได้หรอกค่ะ ทั้งหมดนี้ก็เพราะหลาย ๆ คนมาช่วย เอาแต่เริ่มเลยนะ .. เริ่มต้นจากเซอร์เวย์ ก็ไปกับหมอ+เพื่อนอีก 2 คน ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวละลุเนี่ย ฟลุคหาเจอ ..ก็ได้ อบต.ช่วยประสานงานให้ ยังไม่เท่านั้น เรื่องทำมุ้งลวดที่หน้าต่างประตู ก็ได้รับความกรุณาจากหลวงลุงมาจัดการ ยังมีอีกเพียบ คุณเห็นของบริจาคไหม ข้าวของมากมาย ทั้งกลุ่มพ่อค้า แม่ค้า คนในเวป คนนอกเวป เพื่อนในบริษัท คนอื่น ๆ ที่ผ่านมาอ่านในเวป ทั้งเงินทั้งของเยอะแยะ กระทั่งจู่ ๆ มีคนแจ้งจะทำห้องน้ำ ทั้งที่โรงเรียนไม่ได้ร้องขอ ก็ได้ทำจนได้สองห้อง โต๊ะนักเรียนประถม+อนุบาล ก็คาดไม่ถึงว่าจะมีคนช่วยเหลือบริจาคเงินมาจัดซื้อ อีกทั้งเจ้าของร้านปราจีนสถาพร ก็ใจดีมาก ลดราคาให้ (ทั้งที่เขาบอกว่าสั่งน้อย/ลดไม่ได้) และก็ยังนำไปส่งที่โรงเรียนให้อีกเสร็จสรรพ อาหารเที่ยงก็ได้กลุ่มแม่ค้าวรจักรมาช่วยกัน ครัวกระชาย อยุธยา จัดอาหารเย็นซึ่งก็เป็นเสบียงเสริมจากอาหารที่เหมาชาวบ้านไว้แล้ว ยังไม่เท่านั้น คุณเห็นรถโฟรวิลล์ที่มากันสิบกว่าคันไหมคะ พวกเขามาช่วยขนของบริจาค ก็มาทยอยจัดการตั้งแต่ วันที่ ๙ กค. (อยากหยุดงานจัง เป็นวันเกิดที่ต้องแบกของ ฮา..) และก็ยังมีอีกแยะคะ ไม่ว่าจะเป็นวิทยาเกิน (จำเป็น) ที่ถูกขู่แกมบังคับให้หาวิธีสันทนาการ ทุกคนที่คุณเห็นจำนวนนับร้อยนั้น มีหน้าที่ที่กำหนดไว้ค่ะ A,B,C จะมีว่างก็คุณแก้วประเสริฐ ไม่รู้หายไปไหน .. จะให้เป็นตัวแทนในการส่งมอบเงินบริจาคสักหน่อย หันไปอีกทีไม่เจอเลย ย่อง ๆ ไปดมยาตรงไหนก็ไม่รู้เนี่ย ผิดแผนก็ตรงนี้แหล่ะ ฮา คุณวชรกานท์ .. บรมครูเชียวหรือนั่น หลายคนขบขันจนกลั้นไม่ไหว เขาถามเราตอบมอบกลับไป เราเขียนจากใจไม่ยากเลย คุณนรศิริ .. ก็น่าจะตรงคำถามนะคะ เพราะพอถามเพื่อนว่าสงสัยอะไรอีก เพื่อนก็บอกว่า ไม่สงสัยแล้วจ้าในปีนี้ คุณช่ออักษราลี .. เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คนด้วยค่ะ ความดีความชอบทั้งหมดเป็นของทุก ๆ คน ค่ะ คุณไหมแก้วสีฟ้าคราม .. :) อยากให้ได้ชมงานแสดงกลางคืนจังค่ะ ตอนแรกอุบเพื่อนเอาไว้ กะให้เซอร์ไพรส์ แต่แล้วก็ค่อย ๆ แย้มบอกทีละนิด ที่ปางสีดา เพื่อนๆ ได้มีโอกาศเดินป่าศึกษาระบบนิเวศน์ โดยมีวิทยากรเจ้าหน้าที่ อช. ที่ละลุ ก็สนุกสนาน อัลมิตราเห็นป้ายใหม่ ใคร ๆ ก็ไปถ่ายชื่อป้ายกันตรงนั้น ตอนที่ไปเซอร์เวย์ยังไม่มีป้ายละลุนะนั่น .. ที่ปราสาทหินฯ ก็เฮฮา ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันยกใหญ่ บริเวณใกล้เคียงมีแนวระเบิด ก็เป็นพื้นที่ทับซ้อนอีกเช่นกัน แต่ต่างฝ่ายยังไม่อยากแย่ง คงรอให้ระเบิดเสื่อมสภาพก่อน ที่โรงเกลือ อัลมิตราไปทานข้าวที่นั่น แต่ไม่นึกจะช็อปปิ้งอะไร เพราะได้มุ้งมาแล้ว หลวงลุงให้ เรื่องช็อปปิ้งอัลมิตราไม่ค่อยถนัด แต่เห็นเพื่อนแต่ละคน หอบกับพะรุงพะรังเชียวค่ะ :) เราคุยกันน้อย เพราะคนแยะมาก ในช่วงเวลาเพียง 3 ชั่วโมงสำหรับทุกกิจกรรมใน รร. ก็เลยทำให้ไปทักทายไม่ทั่วถึง แต่อย่างไรก็ตาม อยากบอกว่า คุณมีครอบครัวที่น่ารักมากค่ะ การที่ได้เดินทางร่วมกันในครั้งนี้ อัลมิตราเชื่อว่า ครั้งต่อ ๆ ไป เราจะมีโอกาสอีกค่ะ
21 กรกฎาคม 2551 06:13 น. - comment id 876464
ข้อสงสัยมีมากที่อยากถาม แต่ถ้อยความดักไว้เลยไม่กล้า กลัวเหมาเป็นความลับคับอุรา ได้มองตาคงเข้าใจไม่ต้องถาม ยินดีและชื่นชมกับควาทมสำเร็จที่งดงามด้วยนะ
21 กรกฎาคม 2551 09:50 น. - comment id 876544
:) หมอบอกสามอ.แล้วจะดี อารมณ์ อาหาร และออกกำลังกาย.. :) ได้เหงื่ออย่างนี้ ย่อมดีกับสุขภาพ ทำดีอย่าท้อน่ะ
21 กรกฎาคม 2551 11:13 น. - comment id 876549
คุณทำดีแล้ว.. แต่ยังดีไม่พอสำหรับเกมอัจฉริยะ! นั่นมันเกม นี่มันของจริง)))) งานอะไรมันก็มีข้อผิดพลาด จะเอาอะไรกับความสมบูรณ์ ที่แปลว่าไร้ที่ติ.. เมื่อลงมือทำอะไร เราทำสุดกำลังใจใฝ่ดีแล้ว ผลยังไงก็ยอมรับ แต่ไม่เห็นต้องรับผิดมากมายขนาดนั้น รับชอบมั่งก็ได้ เข้าข้างตัวเองบ้างก็ดี ในเมื่อเราไปทำสิ่งดี ๆ นี่นา นะ...อย่าคิดมาก นี่นั่งดูภาพที่คุณเลือกมาวาง ดูจนตาแฉะ อ่านจนตาเปียก ชงกาแฟมากินก็สองแก้วแล้ว เพลินดี ๆ ดูรูปก็มีความสุข เหมือนไปร่วมงานด้วยเลย หยุดนี้ไปเที่ยวไหนเอ่ย เราข้ามโขงไปฝั่งลาวนะ ว่าง ๆ จะเล่าให้ฟังเน้อ มาแย้มยิ้มยั่วเย้าให้เจ้าสุข หายจากทุกข์หม่นข้องอย่าหมองขวัญ มีกำลังใจให้เพื่อนทุกวัน มีไฟฝันฉายชัดเปี่ยมศรัทธา ไม่ต้องมีข้อสงสัยจากใจฉัน เพราะคืนวันที่นี่ช่างมีค่า ขณะนี้คือปัจจุบันวันเวลา อย่าจับจดเกินปรารถนาเกินสามัญ ก็เงี้ยแหละ..ชีวิตนะมิตรรัก
21 กรกฎาคม 2551 22:53 น. - comment id 876733
คุณลักษมณ์ .. ทำเป็นเคร่ง เห็นเปิดชนวนทุกทีล่ะว๊า คุณฤกษ์ .. ยังจะมีโอกาสจ้องตาอีกหรือเนี่ย ? คุณกุ้งหนามแดง .. อื้อ รู้สึกกระฉับกระเฉงมากขึ้นเชียวล่ะ เดี๋ยวปลายสัปดาห์นี้ก็จะไปปั่นจักรยานปลูกป่าชายเลยที่เมืองเพชร ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ต้องมีการพักนวดยาคลายกล้ามเนื้อหรือเปล่า ชักเรื้อร้างมานานกับการปั่นทางไกล อ่ะ คุณร้อยแปดพันเก้า .. เดี๋ยวรอให้ศาลาไทยส่งหนังสือมาให้ อัลมิตราสั่งหนังสือไปจำนวนห้าเล่ม ในนี้มีของคุณด้วย เมื่อเย็นอ่านหนังสือเล่มที่คุณเคยส่งมาให้ "แพ้ได้แต่อย่ายอม" ของหนุ่มเมืองจันท์น่ะ จำได้ป่าว จำไม่ได้ก็ไม่คืนให้อยู่ดี ขอบอก ฮ่า ฮ่า .. ช่วงวันหยุดหลายวันที่ผ่านมา อยู่บ้านทุกวัน นั่ง ๆ นอน ๆ เป็นหนอนน้อย ใช้เวลาหมดเปลืองไปกับการอ่านหนังสือ แต่วันแรก ๆ น่ะ เป็นหยุดชดเชย เพราะใช้สิทธิ์ที่ไปยืนขาแข็ง ตอนออกบูธ ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ การลงรูปกับการเขียนคำบรรยายภาพนี่ ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ เลยนะ เหนื่อย.. วันนี้ลอง write dvd แล้ว ปรากฏว่าเกินแผ่น ก็เลยต้องตัดทอนภาพออก ว่าจะส่งแผ่นหนึ่งไปให้ลุงแก้วประเสริฐ ส่วนอีกแผ่นส่งให้ตัวแทนโฟรวิลล์ และอีกชุดก็เก็บไว้เอง ไม่อยากเก็บ file ไว้ที่เครื่อง มันเปลืองรีสอร์ทน่ะ มีเรื่องเล่าแยะเลย มีเรื่องตื่นเต้นประมาณว่า เพื่อนบางคนที่นอนโฮมสเตย์ เจออะไรที่ทำให้ขนหัวลุกด้วย .. พอเพื่อนมาเล่า ก็ขำ ๆ กันไป แต่ตอนนั้น เข้าใจว่าเพื่อนคงไม่นึกขำด้วยหรอก ดีนะที่อัลมิตราหลับสบาย แบกเต้นท์ไปน่ะ นอนในเต็นท์ ไม่ร้อน ไม่มีฝน .. สุขโขแท้ ๆ