พอเถอะหนา....ขอร้อง

เก็บดาว

ในวันที่  ไร้ใครข้าง  หนทางหม่น
     ไร้แม้คน  เคยร่วมเรียง  เคียงคู่ฝัน
     มีคนหนึ่ง  ยังเห็นค่า   ว่าสำคัญ
     ทั้งที่ฉัน  มิเคยเหลียว  เกี่ยวข้องใจ
               ในวันที่  ปวดร้าว  หนาวดวงจิต
     เธอยังคิด  มาดูแล  ช่วยแก้ไข
     ช่วยปลอบโยน  "คนโดนทิ้ง"  ไร้ที่ไป
     ยังถามไถ่  เหมือนก่อนนี้  "ดีอย่างเดิม"
               ทั้งที่ฉัน  ไม่เห็นค่า  เวลาผ่าน
     อีกต่อต้าน  ความหวังดี  ที่คอยเสริม
     เป็นเหมือนน้ำ  ในแก้วใส  ไม่ต้องเติม
     มิเคยเริ่ม  เห็นความดี  ที่จริงจัง
               ในวันนี้  อยากจะขอ  "พอได้ไหม"
     เพราะหัวใจ  ฉันติดบ่วง  ห้วงความหลัง
     ใช่ว่าฉัน  จะมีจิต  คิดชิงชัง
     แต่กลัวพลั้ง  ทำเธอเหน็บ  เจ็บปวดจินต์             
               ลืมไม่ได้  ลืมไม่พ้น  คนหนหลัง
     ใจมันสั่ง  ให้คำนึง  ซึ้งถวิล
     จึงไม่อยาก  รู้สึกผิด  ติดราคิน
     ขอจบสิ้น  ความห่วงใย  ที่ให้มา
                    
        
                 				
comments powered by Disqus
  • ผมชื่อโจ้

    18 มิถุนายน 2551 21:42 น. - comment id 863621

    30.gifเป็นกลอน
    เป็นภาษารื่นไหล
    เขียนได้ใจคนเขียน
    อ่านแล้วยิ้มนะคับ
    แหะ ๆ
    
  • ทะเลใจ

    19 มิถุนายน 2551 17:43 น. - comment id 863876

    สิ่งที่ผ่านมามันทำให้เรารู้จักคำว่า
    
    ความสุข และความทุกข์
    
    ในเมื่อลืมไม่ได้ ..  ก็ไม่ต้องลืม
    
    พอวันเวลาผ่านไป ....
    
    มันก็จะจางหายลงไปเองค่ะ
    
    แต่ถ้าหากมีใครเข้ามาก็ลองพิจารณาดูบ้างนะคะ
    
    เผื่อทำให้ใจที่เจ็บ ๆ รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง 
    
    อย่างน้อย ๆ ก็ถือซะว่ามีเพื่อนและคนเข้าใจเรา มาอยู่เป็นเพื่อน ยามที่เจ็บปวด 11.gif
  • กำลังใจ

    13 เมษายน 2552 16:25 น. - comment id 973261

    วันวันหนึ่งแสนสั้นที่ฉันผ่าน
    เรื่องวันวานผ่านมาพาสุขสันต์
    คิดถึงวันเก่าก่อนตอนผูกพันธ์
    ใจไหวหวั่นน้ำตารินสิ้นกำลัง
               วันนี้ไร้คนเคียงข้างอย่างที่คิด
    ด้วยฉันผิดไม่ดูแลแต่ใจหวัง
    นั่งปลอบใจตัวเองเพียงลำพัง
    แต่ก็ยังห่วงใยไม่เสื่อมคลาย
               ในวันนี้ไร้สิทธิ์แม้คิดถึง
    ไร้สิทธิ์ซึ่งห่วงหาเพาะว่าสาย
    เธอมีคนที่ยืนเคียงข้างกาย
    ภาพฉันเคียงจางหายไร้แม้เงา
              มองแววตาวันนี้มีความสุข
    เธอสนุกใจฉันนั้นแสนเหงา
    ขอแค่เพียงคิดถึงแม้บางเบา
    ขอเป็นเงายามฟ้ามืด.....
  • พี่ชาย

    17 ตุลาคม 2552 00:13 น. - comment id 1052416

    น้องสาวพี่หายไปใหนไม่เห็นหน้า   
    เป็นห่วงน้องทุกเวลารู้บ้างใหม
    ยังคิดถึงฐานะคนห่วงใย
    ส่วนฐานะทางใจเริ่มไกลกัน
             อ่านหนังสือดูหนังหานำพาบ้าง
    เพื่อเส้นทางอนาคตสดสุขสันต์
    แม้วันนี้เรานั้นห่างไกลกัน
    แต่คำว่าพี่ชายนั้นยังมั่นคง
  • คนที่ยังห่วงใย

    17 ธันวาคม 2552 03:09 น. - comment id 1075063

    น้องสาวพี่หายไปไหนไม่ได้ข่าว
    เฝ้ามองดาวใจจิตคิดสับสน
    สบายดีมีสุขหรือทุกข์ทน
    อย่าลืมคนข้างหลังยังห่วงใย
                 แม้เป็นเพียงวันวานที่ผ่านผัน
    แต่ใจนั้นอยู่ไกล้ไม่ไปใหน
    เพราะว่าวันนี้ยังหายใจ
    สิ้นลมเมื่อไหร่จะลืมเธอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน