...๑... สายฝน หล่นพรู ฤดูร้อน กลิ่นแดดอุ่นกรุ่นอ่อนสุนทรสมัย ระเหยค้างหว่างดึกของพฤกษ์ไพร ธารน้ำใสหลากลง ธรณิน ...๒... แตะดอกน้ำฝน บนใบหญ้า เลือนล้าง ฝุ่นฟ้า คราแห้งสินธุ์ เมล็ดป่าแตกเปาะ ยิ้มเยาะดิน เก็บกวิน เอาไว้ในรอยคำ ...๓... จรดใจให้ทั่วหัวใจฟ้า ปลุกป่า ปรารถนามาริดร่ำ ธุลีแห่งไพรพงผจงคำ ธรรมชาติชุ่มฉ่ำฤดูกาล ...๓... ฤดูกาลมากำหนดผจดใจ ให้ชื่นในหทัยโลกเมื่อโศกผ่าน ละอองแห่งความดีก็พลีจาร เมล็ดมานเบ่งบานฤดูใจ ...๔... เกิดสายรุ้งคุ้งโค้งที่โพ้นฟ้า เหลื่อมสลับสีทาให้ฟ้าใส วิหคเหินเดินทางมานานไกล หยุดพักบนกอไม้ที่ปลายธาร ...๕... สายฝนหล่นพรู ฤดูร้อน คืนนี้ คงนอน หลับฝันหวาน หนาวฟ้าคงไม่ท้อทรมาน เมื่อดินได้จูบจารกับฝนพรำ ...๖... เก็บเธอเอาไว้ใน ธุลีดิน มาเจือจินต์เจือใจที่ไหวส่ำ หยาดน้ำใจจากคนเคยคุ้นคำ สมบูรณ์สำคัญละมุน อุ่นไอดิน ...๗... เช้าแล้ว สายแล้ว แก้วใจป่า ทั่วเขาเขินเนินฟ้าพนาถิ่น ฤดูกาล ฤดูใด ให้ย้อมยิล หนาวฟ้า แต่อุ่นดิน ฤดูใจ ...บทส่งใจ... คงเป็นธรรมดาและสามัญ ที่เปล่าค่าจะหาเหตุว่าทำไมบางคราวและบางที กระแสใจจึ่งได้รู้สึกพิเศษกับบางสถานการณ์นัก ค่ำนี้ฝนตก กลิ่นดินยังชื่นหอมเช่นที่เคยเป็น แหละความคิดถึงที่คุ้นเคย ก็ย้อนกลับมาสวัสดีอีกหน ผมรักความรู้สึกเช่นนี้จัง ความรู้สึกที่แม้ไม่มีใคร แต่รู้สึกเหมือนมีคุณให้อุ่นใจ ถึงหนาวฟ้า แต่ก็อุ่นดิน ขอบคุณ ฤดูใจที่แสนรัก พระศุกร์ที่ ๑๓ มิถุนาย์ ๒๕๕๑ / แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 13 มิ.ย. 2551 14:42 น. - ID 116006 
1721
28
0
13 มิถุนายน 2551 14:46 น. - comment id 861436
ที่หนึ่ง....
13 มิถุนายน 2551 14:53 น. - comment id 861445
ฤดูฝน คนมักเพ้อ อย่าเผลอใจไปมากล่ะค่ะ ^_^
13 มิถุนายน 2551 14:56 น. - comment id 861450
อุ่นใจเมื่อได้ยล จริงๆค่ะ ^_^
13 มิถุนายน 2551 15:07 น. - comment id 861462
เป็นอีกคนที่ชอบ ฤดูฝนใช่มั๊ยคะ...ฤดูฝน ทำให้คนเรารู้สึกอยากจะเหลียวมองโลกรอบข้าง มองใบไม้ใบหญ้าเวลาสัมผัสกับสายฝน...บางใบก็สามารถเก็บกักหยดน้ำเอาไว้ได้.... บ้างก็ซึมซับเมื่อกระทบกับผืนดินเกิดเป็นกลิ่นที่น่าหลงใหล โคลอน ชอบ กลิ่นไอดินไอหญ้าเวลาเคล้าไอฝนอ่ะค่ะ สดชื่นดีนะคะ
แต่ที่ชอบมองที่สุดก็เวลาเม็ดฝนหล่นลงกระทบผิวน้ำอ่ะค่ะ จากวงเล็กๆจะค่อยๆขยายกว้างขึ้น เวลาขับรถหยาดน้ำฝนที่หยดลงมาก็ดูเหมือนเด็กซนๆคนหนึ่งวิ่งไปมาเต็มกระจก...เหมือนจะจับได้...แต่อย่าเผลอไปจับเชียว....มันจะเปลี่ยนรูปร่างทันที...กลายเป็นน้ำธรรมดาที่เหมือนไม่เคยก่อตัวสักนิด พิมพ์ซะยาวเชียว....คราวนี้... ขอให้มีความสุขกับฤดูฝนนะคะ
13 มิถุนายน 2551 15:38 น. - comment id 861492
ฝนซาง พร่างพรู ฤดูร้อน กลิ่นอาย อ่อนอ่อน ตอนฟ้าสาง อณูฝน หล่นปลิว ผิวแผ่วบาง ฟ้ากว้าง สว่างใส อุ่นไอดิน สวัสดีค่ะ คุณแทนใจของบางใคร อย่าเบื่อกันซะก่อนนะคะ มาน้อยๆ แต่ตรึงใจไปนานๆ
13 มิถุนายน 2551 15:47 น. - comment id 861496
ค่ำนี้ฝนตก กลิ่นดินยังชื่นหอมเช่นที่เคยเป็น แหละความคิดถึงที่คุ้นเคย ก็ย้อนกลับมาสวัสดีอีกหน ผมรักความรักสึกเช่นนี้จัง ความรู้สึกที่แม้ไม่มีใคร แต่รู้สึกเหมือนมีคุณให้อุ่นใจ ถึงหนาวฟ้า แต่ก็อุ่นดิน ขอบคุณ ฤดูใจที่แสนรัก ..................อุ่นจังหากได้ฟังจากคนใกล้ใจ.........
13 มิถุนายน 2551 15:53 น. - comment id 861501
สวัสดีครับคุณมณีจันทร์ มีสถิติไม๊ครับว่าใครได้ที่หนึ่งมากกว่ากันในบรรดาสาวๆทั้งหลาย คุณแทนลองถามเล่นๆครับ ขอบคุณน้ำใจที่มาเสมอๆนะครับ ขอให้คุณพบแต่วันที่งดงามนะครับ หวังใจ
13 มิถุนายน 2551 15:54 น. - comment id 861503
13 มิถุนายน 2551 15:54 น. - comment id 861504
13 มิถุนายน 2551 16:00 น. - comment id 861508
สวัสดีครับคุณเพียงพลิ้ว คุณกลายเป็นคนคุ้นชินสำหรับผมไปซะแล้ว ฤดูฝนผมมักเพ้อบ่อยๆครับ แต่ในจินตภาพผมเห็นใครบางคนเพี้ยนได้ทุกฤดูครับ น่าห่วงกว่า ขอบคุณที่แวะมานะครับคุณเพียงพลิ้ว อย่าเพียงเพี้ยนไปซะก่อน
13 มิถุนายน 2551 16:03 น. - comment id 861510
คุณลอยไปในสายลม เวลาฝนตกผมมักออกไปนั่งทอดอารมณ์ไปไกลๆ บางคนว่าชื้นแฉะจนน่าเบื่อ แต่สำหรับผมไม่รู้สึกเช่นนั้นสักนิด สดชื่นและนำทางอารมณ์ล่องลอยไปในปรารถนาบางอย่างไกลๆเสมอๆ อุ่นใจเมื่อได้ยลครับ มีแต่ความสุขที่ปรารถนานะครับ ขอบคุณ
13 มิถุนายน 2551 16:08 น. - comment id 861515
เพียงขอเอ่ยในนามของความรัก ให้ประจักษ์สักครั้งถึงความหมาย การรอคอยบางใครใกล้ชิดกาย ปรารถนาไ ม่คลายหายน้อยลง ร้อยเหตุผลดลให้ใจมาหา เพียงจริตนิมิตรมาพาลุ่มหลง ปลดปล่อยเปลื้องดวงใจให้ดำรง เคียงคู่คงรักนี้นิรันดร์กาล หากเพียงพบแต่ชื่อ ฤา วาสนา บุพเพพาคล้องสร้อยร้อยประสาน ขอจมมิดจิตรภาพตราบสิ้นปราณ สร้างตำนานความสุขทุกฝนริน...
13 มิถุนายน 2551 16:16 น. - comment id 861519
สวัสดีครับคุณโคลอน เวลาฝนตก ความรู้สึกบางอย่างออกมาจากข้างในจริงๆครับ บางคนเคยถามเมื่อได้ยินผมบ่นถึงอยากให้ฝนตกว่า "ฝนตกมีอะไรดีนักหนา" ผมก็ไม่เคยได้อธิบายความพวกเขามากนัก เพราะรู้ดีว่ายิ่งอธิบายยิ่งทำให้ขบขันในรู้สึกของคนที่จริตไม่ตรงกัน สำหรับผม สายฝน เป็นเหมือนความหลัง ความรักแท้ครั้งแรกสำหรับผม รู้สึกว่านี่แหละคือบางใครที่รอ เมื่อเธอคนนั้นยินดีเดินออกฝ่าความหนาวเยือกไปด้วยกันกลางสายฝนกับผมในวันหนึ่ง ผมยังจำเสื้อสีดำที่ถอดสวมทับให้เธอในวันนั้นเพราะเกรงความชื่นฝนจะทำให้เสื้อขาวที่เธอสวมอยู่ดูไม่เหมาะสมได้อย่างติดตา จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เมื่อฝนตก ในจินตภาพจะเห็นเงาลางของวันเวลานั้นเสมอๆ แม้วันเวลาหมุนไปนานนักแล้ว แต่รู้สึกผมยังเป็นอยู่ทุกบ่อยเมื่อฝนมา ความรู้สึกข้างในก็มาล้นอออยู่ที่ปลายหัวใจด้วยคิดถึง สายฝนจึงมิได้เป็นเพียงแค่มนต์แห่งธรรมชาติสำหรับผม แต่เป็นมนต์แห่งบุพเพที่ไมมีวันลืม ตลอดไป และนิรันดร์ คิดถึงคุณจังสายฝนที่แสนรัก คุณโคลอนครับ ขอบคุณที่แวะมานะครับ ถ้อยความยาวๆของผมอ่านเก็บไปแต่ที่พออ่านได้ อันไหนเพ้อพกก็อ่านข้ามไปนะครับ หวังว่าคุณจะมีความสุขในทุกปรารถนาใจ
13 มิถุนายน 2551 16:23 น. - comment id 861523
สวัสดีครับคุณอาราเล่ หนึ่งคนที่เห็นแล้วมีรอยยิ้มทุกบ่อยนอกจากคุณยาแก้ปวด คุณมณีจันทร์ คุณจิตรำพันแล้ว คุณอาราเล่ครับ คุณเป็นอีกหนึ่งในนั้น คำว่าเบื่อ สำหรับผมคงกล่าวแก่คุณทั้งหลายไม่เหมาะเป็นแน่ แค่มิตรภาพที่มาเยือนผมอยากกล่าวอะไรมากแค่ไหนก็หาคำที่ว่าไม่เจอ จึงได้แต่บอกว่า "ขอบคุณนะครับ" อย่าด่วนเบื่อมิตรภาพเช่นที่ว่ากันซะก่อนนะครับ มีแต่ความงดงาม และความสุขนะครับ
13 มิถุนายน 2551 16:30 น. - comment id 861525
สวัสดีครับคุณพิมญาดา "ถึงหนาวฟ้า แต่อุ่นดิน" ผมจับปรารถนานี้มาจากมิตรภาพหนึง แม้โดยเนื้อกายเราไม่อาจอุ่นกันได้ แต่ในจริตสัมพันธ์แค่นึกถึงกันก็อุ่นถึงกันเสมอ วันก่อน มิตรภาพที่แสนรักเอ่ยบางคำที่เร้าคะนึงให้ผมคิดถึงบางจริต ถ้าเธอเปิดหัวใจอยู่ เธอคงทราบได้บ้างว่า มีบางใครวางเธอไว้เสมอบางใครที่จารึกอยู่ในใจอันแสนรัก แม้ว่าโดยสัมพันธภาพจะแตกต่าง แต่โดยจิตรนิมิตรถึงมิได้ต่างอะไรกันนักเลย ขอบคุณที่แวะมาครับ ขอให้ความรักทำให้คุณอุ่นในสิเน่หานะครับ หวังใจ
13 มิถุนายน 2551 16:36 น. - comment id 861526
สวัสดีครับ คุณครูกระดาษทราย คืนที่อากาศร้อนอ้าว ตั้งใจวาถ้าฝนตกจะมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่นๆ แต่พอฝนมาจริง กลับลืมที่ตั้งใจ ออกไปเหม่อมองท้องฟ้า ทุ่งดินอยู่อย่างนั้น นิจนาน หลับฝันดีท่ามกลางฝนพรำนะคุณ
13 มิถุนายน 2551 16:39 น. - comment id 861528
สวัสดีครับคุณฝากฝัน พยายามแล้วครับ แต่นานๆเขียนที วันนี้พยายามได้แค่นี้ครับ จึงได้แค่ที่เห็น พรุ่งนี้โอกาสดีค่อยพยามใหม่ครับ ขอบคุณนะครับ สุขทุกปรารถนาหวังนะครับคุณ
13 มิถุนายน 2551 16:49 น. - comment id 861537
สวัสดีครับคุณยาแก้ปวด ช่วงนี้บทกวีของคุณอ่อนหวานและถูกจริตผมนักครับ บทนี้ก็ละมุน ผมเคยคิดนะครับ ถ้าทุกปรารถนาหากได้ชื่นใจแม้เพียงครึ่งก็วาสนานักแล้ว เมื่อคืนฝนพรำทั้งคืนครับคุณ ไม่รู้คุณชอบหรือรังเกียจฝนกันแน่ สำหรับผมรักสายฝนยิ่งนัก พบสายฝนเหมือนได้พบคนรัก จึ่งพูดคุยและหยิบถ้อยรสมาอธิบายความเสมอๆ แหละทุกบทกวีที่จดจาร จะนำความสบายใจมาบรรณาการเมื่อจบถ้อยเสมอมา บทกวีคุณหลายวันนี้ผมอ่านแล้วชอบหลายช่วงตอน หัวใจคุณคงมีส่วนที่ละมุนและเป็นวาสนาของบางใครในชีวิตที่ได้สัมผัสความเป็นคุณเป็นแน่ๆ มีความสุขมากๆ และจารถ้อยรสให้เสพย์กันอีกนะครับ เห็นชื่อคุณแล้วหายปวดหัวเลยหละ
13 มิถุนายน 2551 17:17 น. - comment id 861551
เป็นความทรงจำที่งดงามนะคะ ความทรงจำของโคลอนกับสายฝน จะเป็นสมัยเด็กๆซะมากกว่าที่ออกไปวิ่งฝ่าฝน ไถลไปตามดินที่เหนียว พอเจอน้ำก็จะลื่นจนตัวเปื้อนโคลนมะล่อกมะแล่กฟ้าแล่บแปล๊บปล๊าบก็ไม่กลัวจะโดนซักเปรี้ยง... แต่ตอนนี้สิ่งเหล่านั้นเป็นแค่ความทรงจำที่ได้ถูกเก็บไว้ใน inbox เรียบร้อยแล้วค่ะ...ไม่มีวันที่จะ delete เป็นแน่
13 มิถุนายน 2551 17:30 น. - comment id 861560
บทกวีแห่งฤดูใจ เขียนไว้ให้เธอ ว่ารักเสมอ ไม่ว่าฤดูใด
13 มิถุนายน 2551 17:49 น. - comment id 861570
สวัสดีครับคุณโคลอน ที่ว่าไปก่อหน้าเป็นความทรงจำในความรักแรกที่จารจำมาถึงปัจจุบันใจนี้ ที่วันนี้มิได้กลายกล้ำไปทำให้บางความเป็นไปของเธอขุ่นมัวแต่อย่างใด ความรู้สึกดีดี ยิ่งเก็บยิ่งดีครับ ผมเชื่อเช่นนั้น เสมือนการสอนใจ ว่าสิ่งที่พบที่เห็น ถ้าได้ "มองอย่างเมตตาและปรารถนาอย่างกรุณา" อาจทำให้หัวใจที่หม่นทุกข์ในบางวันมีความงอกงามในพื้นที่หัวใจเพิ่มขึ้น นึกถึงสมัยเด็กเล็กๆเช่นกันครับ เนื่องว่าผมเป็นหลานเหลนของชาวนาโดยแท้ วัยเด็กโตมากับท้องนาที่เขียวขจีไปทั้งทุ่ง วันที่ฝนตกหนักๆในหน้านา น้ำเอ่อล้นขึ้นมาเกือบถึงพื้นบ้านแหนะครับ เสียงกบเสียงเขียดระงมไปทั่วทุ่ง และบางคืนที่ฝนไม่พรำหนักนัก จะกระโดดลงเรือพายที่จอดไว้ใต้ถุนบ้าน อ้อนวอนขอออกไปเก็บอวนที่ดักปลาไว้ในนากับน้องชายพ่อ ผมอยู่กับธรรมชาติ ที่รอบด้านไร้ซึ่งความเจริญ ทั้งทุ่งนา คุ้งคลอง กอข้าว กอจาก มาแต่เยาว์ จึงอาจเป็นอีกเหตุผลหนึ่งเมื่อพบธรรมชาติจึ่งเหมือนได้พบเพื่อนรัก ที่แม้จากกันนานแค่ไหน ก็สนิทใจที่จะเรียกกันว่าเพื่อนเมื่อพบกันอีกครั้ง ขอให้มีความสุขกับวันหยุดเช่นกันนะครับคุณโคลอน ปล... ถ้างั้นเมื่อคุณเคยไถลเล่นโคลน ที่ผมเคยเรียกคุณในวันก่อนพลาดไปเป็นคุณโคลนก็เรียกถูกคนแล้วซิครับ ปล.2 เวลาไม่สบายร้องหายาแก้ปวดบ่อยๆครับ แต่จะร้อง พารา หรือ ไทลินอล ซะมากกว่า ไม่รู้ยาแก้ปวดที่คุณว่า มีชื่อสามัญทางการค้าว่าอะไร วันหลังอาจได้ร้องแปลกไปบ้าง ขำๆครับ
13 มิถุนายน 2551 17:52 น. - comment id 861572
ฝ่ายหนึ่งซึ้งตรึงตรามาผูกพัน ฝ่ายหนึ่งนั้นหมายมั่นกลั่นใจฝัน ฝ่ายหนึ่งช่วยอวยพรย้อนรวมกัน ฝ่ายหนึ่งเร่งสร้างสรรค์วันสองเธอ
13 มิถุนายน 2551 17:54 น. - comment id 861573
สวัสดีครับคุณกันนาเทวี อยากสอนใจให้เป็นเช่นที่คุณว่าครับ "ไม่ว่าฤดูใดรักเสมอ" เพียงแต่อนาคตไม่อาจคาดหมายได้ ทำได้เพียงสอนปรารถนาให้คิดหวังในทางที่คิดว่าจะดีครับ ฤดูฝนก็ฉ่ำฝน ฤดูหนาวก็เยือกหนาว ฤดูร้อนก็อ้าวร้อน แต่ฤดูใจนี้ซิ "ให้คิดถึงคะนึงหาและปรารถนาล้น" ครับ มีแตความสุขทุกคิดหมายนะครับ
13 มิถุนายน 2551 18:16 น. - comment id 861582
สวัสดีครับคุณลูกกลิ้ง อย่าแหย่นักเลยครับ อ่านบทกวีไว้ซึมซับความรู้สึกให้ใจสบายก็พอแล้วครับ "เราพบกันในนามความรู้สึก" เดี๋ยวใครลากปืนมายิงหัวผมทำไงครับ
13 มิถุนายน 2551 18:18 น. - comment id 861584
...
13 มิถุนายน 2551 18:33 น. - comment id 861591
13 มิถุนายน 2551 22:10 น. - comment id 861659
โอย หนักจัง .. ปืนใหญ่ ลากหนักเหลือเกิน มีใครอยู่บ้าง จะแวะถามทางหน่อย "คิดจะมายิง .. ยิงได้ที่ไหน ?"
14 มิถุนายน 2551 03:49 น. - comment id 861753
เอ้า เอ้า เอ้า คุงอิม ลากปืนทุลักทุเลซะขนาดนั้น เด่วก็พลาดโดนกลางใจ...เข้าพอดีหรอก ฮ่วย... * โปรดระวังลูกหลง ตรงเข้ากลางใจพอดี..เป๊ะ !!!
14 มิถุนายน 2551 12:15 น. - comment id 861872
หัวใจเคยโบยบินถวิลฟ้า ลืมแหล่งหล้าพื้นดินถิ่นอาศัย หลงแสงจันทร์เจิดจ้านภาลัย คิดว่าใช่.. อาณาจักรรักนิรันดร์ ทิ้งผืนดินเอาไว้ให้เศร้าหมอง มิฟังเสียงร่ำร้องแทบอาสัญ เหมือนมีแรงแห่งรักเข้าผลักดัน ลืมคืนวัน ลืมรู้สึก เคยลึกซึ้ง ทุ่มกำลังปีนป่ายหวังไขว่คว้า โอ้นภาช่างห่างไกลเอื้อมไม่ถึง มีแต่ความเวิ้งว่างร้างคะนึง ไม่มีซึ่ง.. อาณาจักรรักนิรันดร์ หวนคิดถึงอุ่นดินถิ่นเคยจาก ที่เคยฝากฝังกายในอุ่นนั้น ตัดใจลาแสงลวงแห่งดวงจันทร์ เก็บจาบัลย์ไปซบซับกับอกดิน หวังดินจะอภัยให้เหมือนเก่า ปลอบบรรเทาความช้ำใจให้คลายสิ้น คิดถึงอ้อมกอดคุ้นกับอุ่นดิน กลับคืนถิ่นด้วยรู้สึกสำนึกตน ยาวพอรึยังคะ
14 มิถุนายน 2551 13:15 น. - comment id 861895
สวัสดีครับคุณSilver Snitch พบแต่วันที่สดใสและงดงามนะครับ
14 มิถุนายน 2551 13:21 น. - comment id 861898
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา คุณยาแก้ปวด เล็งดีๆแล้วกันคุณอัลมิตรา พอดีผมวิ่งไปหลบในหัวใจใครบางคน ถ้าใจถึงก็เล็งตรงหัวใจเธอนะครับ ตายคนเดียวมันว้าเหว่ จริงไม๊ครับคุณยาแก้ปวด คำขอร้องก่อนยิง บอกน้องมดในบ้านผมก่อนนะ พวกเธอเป็นผู้บริสุทธิทั้งนั้น
14 มิถุนายน 2551 13:39 น. - comment id 861907
สวัสดีครับคุณผู้หญิงช่างฝัน นี่แหละคือผู้หญิงช่างฝันตัวจริง ไพเราะ แต่เศร้าเนาะ กลับมาเถิดนาฎนุชสุดที่รัก มาอยู่ ณ อาณาจักรของรักเก่า ...
14 มิถุนายน 2551 16:13 น. - comment id 861955
สวัสดีค่ะคุณแทนคุณแทนใจอะอะ..เห็นแว๊ปๆ ..ว่าคุณอัลมิตราจะลากปืนมายิง... ว่าแต่จะยิงใครคะ อิอิ
15 มิถุนายน 2551 03:14 น. - comment id 862129
__000__000__00000__000____00 000__000__00000___00__000____00 000__000__0000____00____0____000 000__000__000_____00____0___000_00 000__000__00______00____0_00000000ว่างมากช่วงนี้..
16 มิถุนายน 2551 16:43 น. - comment id 862722
ฤดูของคนมีความรัก...ไม่ว่าจะเป็นฤดูไหน-ไหน ก็สดชื่นจริงๆ เพียงแค่หยดหนึ่งของน้ำฟ้า พื้นพสุธาก็ฉ่ำเย็น..อิ-อิ.....มาเป็นเจ้าชายกลางสายฝนให้หน่อยเร๊วววว
16 มิถุนายน 2551 18:28 น. - comment id 862745
แม้จะเป็นฤดูใจฤดูไหนก็หอมกรุ่น ด้วยไออุ่นแห่งรักถักความหมาย มีเรื่องราวบอกต่ออยู่มากมาย ของหลายหลายฤดูในความรัก ................................... นิยามความรัก...........มีหลายรูปแบบเหมือนฤดูที่แตกต่าง .....พูดไปงั้น......ข้าพเจ้ามาทักทายจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
