แก้กฎ! ก่อวิกฤติ!
ศารทูล
สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙
๏ ไทยเอยไทย...ขณะไทยประทุษพิภพไทย
ใครหนอละหนอใคร
กระทำ
๏ ไหนเล่าไหน...คณะใดคะนองจริตนำ
กฎแก้สิเกื้อกรรม
มิเกรง
๏ อ้างอวดฤทธิริคิดลิขิตฤตเอง
คือหาญจะข่มเหง
ประชา
๏ ล้านล้านสิทธิสฤษฏ์สุรัฐกติกา
กี่เสียงสิเบี่ยงสา
รสรรพ์
๏ ขอบแคบคับก็ขยับขยายมละมหันต์
โทษร้ายสลายทัณ
ฑมวล
๏ ผิดหนอผิด...จะมิผิดเพราะพ้นนิติกระบวน
เย้ยยิ้มกระหยิ่มสรวล
สราญ
๏ ไทยเอยไทย...จะถลาถล่ม ฯพณฯ สนาน
กอปรกิจประหนึ่งการ
ละคร
๏ ไทยเอยไทย...ยลยิ่งสยดจิตสยอน
ทรุดซบสยบมรณ์
คะครืน!
........................................................
หมายเหตุ
ฤต (ในที่นี้อ่านว่า รึตะ) หมายถึง กฎ