สองอนง คงเหมือน ม่านชมพู ประดับดู งามล้ำ งามสง่า รอยแย้มเหมือน เยือนยิ้ม พิมสุดา สองหลานยาย ต่างเริงร่า อารมร์รื่น ยายจ๋ายาย ยายกินใบ อะไรนั่น มีเปลือกพันธ์ อาบแดง สีสดชื่น อิ่มหรือเปล่า เล่าคุณยาย เห็นอมกลืน แต่กลับคืน คายออก รสคงจาง มามะยาย มามะ หนู จะช่วย ยายเอาใบ ยาย้วย ช่วยลงบ้าง หนูจะโขก จะตำ ให้ยายพลาง ยายต้องจ้าง หนุตำ ครกต่อไป เสียงหัวเราะ เฮฮา มาพักพัก เสียงหลานซัก โน่นนี่ วุ่นวายใหญ่ เสียงยายบอก จ๊ะจ๋า ตอบหลานไป เสียงหลานใส กลีกุจอ ขอแบ่งงาน สองอนง คงเหมือน จิตผ่องผุด สองอนง วัยพิสุทธิ์ เป็นยายหลาน สองอนง ผูกพันธ์ ด้วยสายพาน ไมตรี เป็นสายป่าน ยึดโยงใย
20 เมษายน 2551 16:30 น. - comment id 841003
สวัสดีค่ะ น่ารักจังนะภาพยายกะหลาน
20 เมษายน 2551 19:13 น. - comment id 841031
เป็นสายสัมพันธ์ที่น่ารัก เมื่อนำสองวัยมาใกล้ชิดกัน ก็เป็นสิ่งที่ห่วงหาอาทรกันและกัน
20 เมษายน 2551 19:26 น. - comment id 841040
เป็นภาพที่งดงาม....
21 เมษายน 2551 02:57 น. - comment id 841127
น่ารักมากๆเลยค่ะ
21 เมษายน 2551 08:32 น. - comment id 841174
กลอนกับภาพอารมณ์คนเขียน น่ารักมากๆๆคะ
21 เมษายน 2551 20:25 น. - comment id 841454
อิอิอิ แถมอีกภาพ
21 เมษายน 2551 20:27 น. - comment id 841456
ชอบคุณ คุณกันาเทวีที่แวะมาชม
21 เมษายน 2551 20:54 น. - comment id 841468
ต้องขอบคุณครูเจี๊ยบที่ชี้แนะนะครับ..แม้ว่าลูกศิษย์จาไม่เอาถ่าน อิอิอิ ขอบคุณมากครับ
21 เมษายน 2551 20:56 น. - comment id 841469
ขอบคุณ คุณ บนข.นะครับที่แวะมาเยี่ยม ขอบคุณคุณการัณภาสครับ ขอบคุณคุณพิมญดา นะครับ ภาพมันพาไปนะครับ