ดอกพยอมหอมไกลร่วงไปแล้ว สู่พิมานเมืองแก้วเสวยสวรรค์ สำหรับเรายอมจะอยู่คู่นิรันดร์ จะไม่มีวันพรากยอมจากใจ คุณความดีมีซึ้งตรึงใจปัก ค่าแห่งรักมีให้เพื่อนมิเลื่อนไหล ยังสลักปักแน่นเต็มแผ่นใจ แสนอาลัยสุดซึ้งตรึงในทรวง สุดเสียดายแสนอาลัยใจจะขาด ยอมนิราศร้างไกลใจห่วงหวง จารึกจากดวงใจคนชื่อดวง ระรินร่วงจากใจไม่สิ้นเรา ดอกพะยอมหอมไกลสิ้นไปแล้ว ดุจดวงแก้วแตกกระจายให้อับเฉา คนข้างหลังวิปโยคโศกซบเซา ดินฟ้าเศร้าสมุทรสลดเมื่อหมดยอม ด้วยความอาลัยรักจากคนชื่อดวง
นรศิริ 2 เม.ย. 2551 14:53 น. - ID 113943 
871
0
0
3 เมษายน 2551 03:04 น. - comment id 836483
ตามไปเลย...อยู่ได้ไงคนเดียว...อือ..น่าฉงฉาน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
