สาย 'น้ำ' นิรันดร์

ทาสกวีแลเทพธิดากวี

สาย 'น้ำ' นิรันดร์
๏ จากนิรันดร์กลั่นกลายเป็นสายน้ำ
ค่อยเซาะซึมสืบตามท่ามขุนเขา
ละมัยหยาดรินหยดรดเบาเบา
จากหัวใจหม่นเศร้าแห่งสายธาร
๏ จากหยดน้ำหยาดงามเป็นธารน้ำ
รินไหลตามเส้นทางไร้ผู้ผ่าน
กร้านหินกร้าวเกาะแก่งทรมาน
เป็นปราการด่านคั่นกั้นทางไป
๏ แต่ธรรมชาติแห่งสายน้ำ...
ย่อมไหลตามเส้นทางที่สร้างใหม่
สร้างจากหยาดเรี่ยวแรงแห่งหัวใจ
ทลายล่วงขวากภัยอย่างลำพอง
๏ เจ้าเหนื่อยยากเหลือเกินหนอสายน้ำ
อุปสรรคคุกคามให้ขัดข้อง
ความขื่นขมตรมเศร้าเข้าครอบครอง
จนสายน้ำเจิ่งนองทั้งสองตา 
๏ แต่สายน้ำที่ไหลผ่านใต้ธารดาว
สุกสกาวกระจ่างใสไร้ฝุ่นฝ้า
เมื่อสายน้ำจ้องมองธารดารา
เจ้าก็กลับงามสง่ากว่าดวงดาว
๏ ธารดารางามเพียงแต่ดารา
ประดับฟ้าวิบวับเพียงจุดขาว
แต่เจ้างามด้วยแสงเดือนและแสงดาว
สุกสกาวกลางน้ำงามเหลือเกิน
	
๏ เสียงหยาดน้ำยามไหลในสายน้ำ
เสนาะท่ามสงัดงำแห่งโขดเขิน
ดุจน้ำเพชรใสสะอาดไม่ขาดเกิน
หล่นกระทบจานเงินกระจ่างเงา
๏ เส้นทางแห่งสายน้ำ...
คือตำนานงดงามแห่งขุนเขา
ไหลเซาะสร้างทางผ่านโลกทึมเทา
เพื่อลบล้างความเศร้าทุรนทุราย
วันนี้...
๏ แม้สายน้ำเจ้าไหลไกลนิรันดร์
แต่ตำนานเจ้านั้นมิเหือดหาย
ประดับเด่นท่ามดาวอันพราวพราย
ขอเสียงสาย น้ำ กระจ่างกลางใจคน
อาลัยแด่ ศิราณี ทองนิยม อดีตผุ้แข่งขัน The Star 
แด่เธอผู้กล้าฝัน...
แด่วัยวันอันขมขื่น ...
แด่น้ำตาทุกค่ำคืน...
แด่ความรื่นรมย์อันนิรันดร์...
				
comments powered by Disqus
  • การัณยภาส

    1 เมษายน 2551 14:17 น. - comment id 836104

    ขอสายน้ำ ห้วงลำธาร ผ่านใจฉัน
    เซาะซึมแทรก แหวกทางกั้น ให้สั่นไหว
    แล้วประพรม ชะโลมรด หยดลงไป
    ล้างหัวใจ ให้สะอาด ปราศมลทิน
  • ปราณรวี

    2 เมษายน 2551 01:13 น. - comment id 836224

    บทกลอนไพเราะเช่นเดิมค่ะ
    
    เกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นสัจธรรม 
    ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า..เขาทำบุญมาแค่นั้น
    
    6.gif
  • อรุณสุข

    2 เมษายน 2551 13:22 น. - comment id 836306

    65d4aef075d6347723a2a56866c72b35.jpg
    
    เขียนได้ซาบซึ้งครับ..และขอร่วมไว้อาลัย
    ต้อการจากไปของ..ศิราณี ทองนิยม..คนที่
    เป็นแบบอย่างที่ดีในการตามหาฝันของตน
    เอง..และคนที่ต่อสู้ต่ออุปสรรคทั้งหลายอย่าง
    ไม่ย่อท้อ..ตราบจนสิ้นลมหายใจ...
  • น้ำนมราชสีห์

    2 เมษายน 2551 17:58 น. - comment id 836383

    ประทับใจทั้งบทกลอน
    และสะท้อนความเป็นไป
    หญิง หนึ่งกับหนึ่งใจ
    กับแรงใจที่เกินแจง
    
        สมชาติสมกำเนิด
    สุดประเสริฐแรงกำแหง
    เป็นคนอย่าสิ้นแรง
    กำแหงสู้ทุกเสี้ยนขวาง
     .
    .
    .
    .
    
    
        สายน้ำไม่ขาดสาย
    ระเหยหายเมื่อรุ่งสาง
    อายอบไม่วายวาง
    แม้สายัณห์จะกล้ำชน
    
    .............
    ขอร่วมไว้อาลัยอีกคนนะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน