เหนื่อยไหม...สิ่งที่เธอทำอยู่

p.g.

เจอะเธอทุกๆครั้ง 
พร้อมรอยน้ำตากับความทุกข์ที่มีมา 
เพื่อมาระบาย เมื่อคนที่เธอรัก 
เขาไม่เคยแคร์และเหมือนโดนเขารังแก 
อยู่ร่ำ ไป 
* ไม่อยากจะถามเธอ ให้เสีย บรรยากาศ 
ว่ารักตัวเขา มากมาย สักเพียงไหน 
มีเพียงคำถามเดียว ที่ฉันไม่เข้าใจ 
สิ่งที่ฉันนั้นห่วงใยและอยากรู้ 
** เหนื่อย ไหม สิ่งที่เธอทำ อยู่ 
สิ่งที่ฉันได้คอยเฝ้าดู ยิ่งรู้ยิ่งห่วงใย 
เหนื่อย ไหม กับที่ต้องร้อง ไห้ 
ให้กับเขาที่เธอปักใจ แต่เขาไม่เคยรับ รู้ เลย 
กับคนที่เธอรัก รักด้วยน้ำตา 
ช่างดูเหมือนมีคุณค่า กว่าใคร ทั้งนั้น 
ส่วนคนที่รับรู้ รักเธอมากมาย 
กับเหมือนเป็นที่ระบาย อย่างเพื่อนกัน
วันก่อนของวันก่อนอีกทีนึง....อยู่ๆคำถามนึงก็หลุดจากปากใครบางคนตรงหน้า  คนที่รักเราเท่าดวงใจ  เรารู้ว่าเค้าไม่ต้องการคาดคั้นคำตอบ  เพียงแค่เอ่ยขึ้นมาลอยๆ
แต่ที่แย่  ทำไมเราถึงต้องอึ้ง  นิ่ง  เงียบไปเลย   ไม่รู้จะทำยังไง  หัวสมองโหว่งเหวง  แล้วก็เอนลงร้องไห้ตรงตักนุ่มๆที่เคยหนุนอยู่ประจำ
คำถามโผล่ขึ้นมาในหัววูบวาบไปหมด.....ทำไมนะ เรานึกว่าเราหลบเค้าพ้น  ซ่อนเค้าได้  เค้าไม่ได้สนใจอะไรนี่  พยายามปิดบังอาการให้มากที่สุดแล้วนะ  แล้วทำไมเค้าถึงลูบหัวเราพร้อมดวงตาที่อบอุ่นแบบนี้ล่ะ.....
เราดูเหนื่อยขนาดนั้นเลยหรือ
เราแย่มากมายขนาดนั้นจริงรึป่าว
แสดงว่าเราอยู่ในสายตาเค้ามาตลอด  เพียงแต่ว่ายังไม่"สุด สุด" เค้าถึงไม่เอ่ยปากอย่างงั้นหรือ  
ทุกวันนี้ก็ยังหาคำตอบไม่ได้  วันนั้นที่ทำได้คือเงียบ ร้องไห้ บนตักอุ่นๆของแม่ แค่นั้นเอง
หลังจากวันนั้น แม่ไม่พูดอะไรอีกเกี่ยวกับเรื่องนี้  แล้วก็ไม่เคยพูดถึงเลยซักนิด  ทุกอย่างปรกติ  แต่เรารู้สึกว่า "สบายใจขึ้นอย่างบอกไม่ถูก  พลังมาจากไหนไม่รู้  แล้ววันต่อมาที่ลืมตา  ก็พบว่าดวงตาอบอุ่น ก็ยังคงอบอุ่นเหมือนเมื่อคืน"
ขอบคุณค่ะ  ขอบคุณที่หนูเกิดเป็นลูกแม่