My Birth Day

วันเวลามาบรรจบครบร้อนหนาว
แลเดือนดาวสกาวเถื่อนเกลื่อนฟากฟ้า
อายุนั้นหมั่นเพิ่มเสริมอีกครา
แม้ธาราลาไกลไม่หวนคืน
อายุข้าปาไปใกล้สิบแปด
ผ่านฝนแดดแผดเผาเคล้าหลับตื่น
แต่ใจหนอทรนงคงหยัดยืน
แม้นกล้ำกลืนจะฝืนทนด้นต่อไป
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเกิดที่นี่
ชั่วชีพนี้มีมั่นคงให้จงได้
แม้เวลามาผ่านนานเพียงใด
แม้มีใครไปขวางกั้นไม่หวั่นเกรง
แต่สุดช้ำจำรันทดหดหู่หลาม
เพราะโมงยามทำระทมดั่งข่มเหง
จบม.6ศกนี้ที่วังเวง
ไร้ที่ใดให้ตัวเองเกรงไม่ทัน
คือคณะจะศึกษาภาคหน้าต่อ
ยังเฝ้ารอพ่อชี้ทางกระจ่างฉัน
ตามเขาหมดลดปัญหาสารพัน
ใจจริงนั่นฝันอะไรไม่รู้เลย
อันตัวข้ามาครบยุคศุกร์นี้แล้ว
ไอ้เกลอแก้วแคล้วไหนกันดันนิ่งเฉย
ถึงโดดเดี่ยวเดียวดายสุขกายเอย
ไฉนเลยเปรยความทุกข์สุขครู่เดียว