๏ เพียงตระหนักรักแท้ใช่แค่พูด บทพิสูจน์ตรงหน้าสายตาผ่าน เรื่องราวที่ประสบเคยพบพาน คือตำนานความรักความภักดี เธอและเขาข้างเคียงเยี่ยงคู่ครอง แม้จักต้องผจญทุกข์ปราศสุขี ข้าวคลุกเกลือเจือจานมานานปี อยู่ตามมีตามประสาสองตายาย ยามเงินหมดอดข้าวถึงคราวอนาถ แถมอัมพาตมาเยือนเหมือนสหาย คิดลุกเดินเกินขยับยากปรับกาย จะขับถ่ายก็แสนเข็ญลำเค็ญนัก เธอป่วยไข้ได้เขาคอยเฝ้าแล ถึงย่ำแย่อัตคัตสาหัสหนัก ขายกล้วยปิ้งเลี้ยงตนเลี้ยงคนรัก มิหยุดพักแม้เหนื่อยอ่อนหรือตอนใด ผ่านกี่ร้อนกี่หนาวกี่คราวฝน เขาอดทนคลอเคล้าเอาใจใส่ "จักดูแลจนกว่าลาลับไป" คำจากใจของเขาที่เรายิน หวนคำนึงถึงตนแสนหม่นจิต คนเคยชิดเคียงใกล้ไม่ถวิล "จะรักมั่นอัลมิตราจวบฟ้าดิน" แท้เพียงลิ้นบรรเลงบทเพลงกลอน ประสบการณ์ผ่านคืนอันดื่มด่ำ เหลือแต่ช้ำเกินจิตคิดไถ่ถอน เพราะบางใครใจแปรไม่แน่นอน คำออดอ้อนหายวับไปกับตา เราตระหนักการกระทำใช่คำพูด ซึ่งพิสูจน์ทุกประเด็นเห็นคุณค่า แสนเสียดายเหตุการณ์ที่ผ่านมา แม้สักครามิประจักษ์ความรักจริง ๚ะ๛
อัลมิตรา 16 ก.พ. 2551 20:49 น. - ID 112735 
2815
10
0
17 กุมภาพันธ์ 2551 02:20 น. - comment id 824436
ซึ้งๆ
17 กุมภาพันธ์ 2551 06:55 น. - comment id 824447
สวัสดีค่ะ คุณอัล สำหรับเรื่องตามภาพนะคะ ขอบอกว่ามีแน่นอน และมาก สำหรับสังคมชนบท ต่างจังหวัด ที่มักจะอยู่จนตายจากกัน ช่วยเหลือดูแลกันพึ่งพากันในยามยาก แต่จะเพิ่มลูกหลานเข้ามาช่วยดูแลด้วย ดูได้จากคุณปู่คุณย่าของ ช่ออักษราลีเองที่อยู่ด้วยกันจนตายจากกันเมื่อไม่นานนี้เองค่ะเพียงแต่จะไม่ลำบากเรื่องเงินเหมือนคนในข่าวค่ะ แต่คิดว่าถึงแม้นจะ มีสภาพเหมือนคนข่าวก็คงไม่ทอดทิ้งกันค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2551 08:33 น. - comment id 824455
หวาน...!!!
16 กุมภาพันธ์ 2551 20:52 น. - comment id 824529
เรื่องราว "รักทรหด" รายนี้เปิดเผยขึ้นเมื่อเวลา 16.00 น. วันที่ 12 ก.พ. มีคุณตาวัยเกือบ 70 ปี ต้องขายมันเผาและกล้วยปิ้งเลี้ยง "ภรรยา" คู่ใจที่เป็นอัมพาต ที่หน้าร้านพิษณุคัลเลอร์แลป ริมถนนนเรศวร อ.เมือง จ.พระนครศรีอยุธยา นายจรูญ แสงอินทร์ อายุ 68 ปี เปิดเผยว่าพบรักกับนางทวน เมื่อหลายสิบปีก่อนหลังอยู่กินกันแล้ว ได้ยึดอาชีพขายข้าวแกง ต่อมาเศรษฐกิจตกต่ำทำให้ต้องหันไปขายขนมหวาน แต่ก็ไปไม่รอด จึงมาขายกล้วยปิ้ง กระทั่งเมื่อ 3 ปีก่อน นางทวน ภรรยาเกิดเป็นอัมพาตตนเองก็ดูแลมาตลอด "ทุกวันนี้ก็อดมื้อกินมื้อ เนื่องจากบางวันก็ขายไม่ได้ รายได้พอประทังชีวิตไปได้วัน ๆ ทุกวันนี้อยู่กับภรรยาก็ด้วยความเห็นใจกัน ในตอนที่เราดี ๆ ก็รักกัน เมื่อมาเจ็บป่วยจะให้นำไปทิ้งที่ไหนก็คงทำไม่ได้ คงต้องอยู่ให้ตายกันไปข้างหนึ่ง" ด้าน นางทวน ภรรยาคู่ชีวิตของลุงจรูญ กล่าวว่า ตนรักสามีมาก เนื่องจากตลอดเวลาหลายสิบปี สามีไม่เคยบ่น ไม่เคยทอดทิ้ง แม้ว่าทุกวันนี้จะเดินไม่ได้ และยังต้องให้เขาดูแลเรื่องการขับถ่าย อาบน้ำ ป้อนข้าว เขาก็ทำได้โดยไม่รังเกียจ หากเป็นไปได้ตนก็อยากที่จะหาย แล้วมาช่วยเขาทำมาหากิน เพราะทุกวันนี้สามีลำบากมาก..ข้าพเจ้าไม่มีอารมณ์จะเขียนกลอนเกี่ยวกับความรักในเทศกาลหวาน ..ข้าพเจ้าได้แต่อ่านแล้วอ่านเล่า ในผลงานที่คนอื่นคิดประดิษฐ์มา ..อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีแรงบันดาลใจใด ๆ ที่จะส่งพลังมาถึงข้าพเจ้า ..ข้าพเจ้ายังคงอ่าน อ่านอย่างอ้อยอิ่ง อ่านอย่างเงียบงัน ..หากแต่วันนี้เกิดสิ่งที่เรียกได้ว่า แรงบันดาลใจ ..ข้าพเจ้าพบเรื่องราวของตายายคู่หนึ่งและศรัทธาในความรักที่ท่านทั้งสองมีต่อกัน ..ความงดงามที่ซ่อนอยู่ในชะตากรรมอันเลวร้าย ..ความยิ่งใหญ่ที่หมกอยู่ในความแร้นแค้นอัตคัต ..ข้าพเจ้ารู้สึกด้อยไปทันที เมื่อนำตัวเองไปเปรียบเทียบกับสิ่งที่สัมผัสรู้ตรงหน้า ..คุณค่าแห่งรักแท้ที่ชายชราผู้หนึ่งมีต่อหญิงชราคู่ชีวิต ..จะอยู่ด้วยกันจนแก่จนเฒ่า ..จะอยู่ด้วยกันจนกว่าชีวาจะหาไม่ ..รักนี้ตราบสิ้นฟ้า ..ประโยคเกร่อ ๆ เหล่านี้ ข้าพเจ้าคร้านที่จะฟังอีกแล้ว ..ในเมื่อบทพิสูจน์ของรักแท้ใช่แค่คำพูด มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
16 กุมภาพันธ์ 2551 22:00 น. - comment id 824543
มา......เราลองมารักกันมั๊ย??? ทุกคนมารักกันเถอะ.
16 กุมภาพันธ์ 2551 22:30 น. - comment id 824571
เยี่ยงฉะนี้ นี่เอง ท่าน อัลมิตรา ขอชื่นชม คุณตาคุณยาย ที่ได้บอกความหมายแห่ง "รัก" ไว้มากมาย
16 กุมภาพันธ์ 2551 23:27 น. - comment id 824581
นี่คือคำว่ารักแท้ มีทุกข์ร่วมต้าน มีสุขร่วมเสพ ขอเอาใจช่วยคุณตา คุณยายทั้งคู่ค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2551 14:53 น. - comment id 824585
อยากให้แฟนเราเป็นเหมือนคุณตาท่านนี้จังเลย ถึงจะเป็นอัมพาต ก็คงไม่ทุกข์ใจ....
17 กุมภาพันธ์ 2551 15:48 น. - comment id 824593
สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรา โอเลี้ยงก็เคยอ่านข่าวเรื่องรักเรื่องหนึ่ง เป็นสารคดีสอนคนให้อดทนกับรัก เป็นเรื่องของหนุ่มวัย20รักกับแม่หม้ายวัย30 ทั้งเลี้ยงดูลูกของเธอถึง6คนให้ได้ดีทั้งหมดด้วยค่ะ
17 กุมภาพันธ์ 2551 20:00 น. - comment id 824615
รักจนแก่แน่นักว่ารักมั่น จะผูกพันกันตลอดรอดถึงฝั่ง ยามเจ็บแก่แย่ป่วยช่วยปะทัง ถึงกระทั่งวันสลดหมดสิ้นลม
17 กุมภาพันธ์ 2551 22:37 น. - comment id 824650
คุณมัสลิน .. หืมม !! อ่า !!! หยวน !!!! คุณปางสีฝุ่น .. แบบว่ามุขหมดค่ะ เลยนั่งนิ่ง ๆ พักใหญ่ จนกระทั่งอ่านข่าวนี้เข้าเลยคิดเขียน เป็นความประทับใจและก็มีความห่วงใยลึก ๆ อยู่ด้วย ตราบที่ยายยังป่วย ตายังอยู่ แต่ถ้าเมื่อใดตาไม่อยู่ หรือยายไม่อยู่ คนใดคนหนึ่งไม่อยู่ .. อีกคนจะเป็นเช่นไร คุณฝน .. ค่ะ แบบสำนวนชาวยุทธเลยค่ะ คุณเวทยา .. :) ห้ามบอกว่า ซึ้งนึ่งซาลาเปานะ คุณช่ออักษราลี .. มีอยู่คู่ ที่รู้จักค่ะ ชราแล้ว พ่อแง่แม่งอน จนกลายเป็น ตาแง่แม่งอน แต่ทั้งสองคนก็รักกันเหลือเกิน ตามักจะสีไวโอลีนให้ยายฟัง ยายก็ร้องเพลงไทยเดิม เป็นคุณตาคุณยายของเพื่อนอัลมิตราค่ะ เคยไปบ้านเพื่อนแล้วก็เห็นภาพนั้นเอง ส่วนคุณปู่คุณย่าคุณตาคุณยายของอัลมิตรา .. พากันไปฮันนีมูนที่สวรรค์กันหมดแล้ว อัลมิตรายังนึกหน้าไม่ค่อยออกเลย ท่านเสียไปตั้งแต่อัลมิตรายังเล็ก ๆ ค่ะ คุณกวีปรณ์ .. ไปชิมอะไรมา ? คุณ...น .. ต้องพาเขามาอ่านกลอนนะ นั่งอ่านทั้งคู่เลย ดีมั๊ย คุณโอเลี้ยง .. เห็นคุณเขียนกลบทเสมอ ๆ อย่างมุ่งมั่น อัลมิตราก็ติดตามอ่านอยู่ค่ะ เคยมีเพื่อนคนหนึ่งชอบเขียนกลบทเหมือนกัน แต่ก็ไม่มากมายเท่าคุณ คุณเขียนมากกว่า ภาษาไทยนี่ น่าทึ่งจริง ๆ ในกลอักษรก็ยังมีกลซ้อนกลอยู่อีก อัลมิตราขอแสดงความชื่นชมค่ะ ส่วนเรื่องที่คุณเล่ามา เป็นเรื่องที่ดีจัง สัมผัสถึงรักแท้ แม้ว่าจะต่างวัย ต่างสถานะ หญิงหม้ายก็คือผู้หญิง ถ้าผู้ชายมีกฏเกณฑ์ช่างเลือกในใจว่า หญิงที่รักจะต้องอย่างนั้นอย่างนี้ ผู้ชายคนนั้นคงจะต้องทบทวนตัวเองก่อนว่า .. มีรักเพื่ออะไร รักคืออะไร เหตุใดจึงต้องรัก บางคนรักอีกคน ถึงแม้จะรู้ดีกว่า ไม่มีหนทางที่จะอยู่ร่วมกัน แต่รักก็คือรัก รักคืออื่นใดไม่ได้ ความมหัศจรรย์แห่งรักนั้น.. มันยากจะเล่าขานได้หมด ไม่สามารถเล่าได้กระจ่างแจ้งจริง ๆ นอกเสียจากผู้นั้นประสบเอง .. :) ป้าแช่ม .. แล้วลุงเชยล่ะ ดูแลป้าแช่มดีมั๊ย อั่นแน่ .. ป้าแช่มเขิน
17 กุมภาพันธ์ 2551 22:50 น. - comment id 824652
เคยให้โอกาศบางใครเขาได้แสดงการกระทำ ไม่ใช่คำพูดบ้างหรือเปล่าล่ะ อิอิ มีแต่คนแหยง ไม่กล้าเสนอหน้าเข้าไปแสดงการกระทำ อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2551 22:58 น. - comment id 824655
คุณฤกษ์ .. นั่นสิ มีแต่คนแหยง .. แหยงนี่ ย่อมาจาก ขยักแขยง หรือเปล่า นะ หรือว่า สยองแสยง อ่ะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 06:14 น. - comment id 824679
รักแท้อาจไมต้องการคำบอกรัก ไม่ต้องการดอกกุหลาบในโอกาสพิเศษ ไม่ต้องการบรรยากาสซึ้งๆเพื่อปรุงรัก ไม่ต้องการฉลองวันครบรอบแต่งงาน... แต่ ขอเพียงแค่ดูแลกันไปจนตาย เท่านั้นก็พอ..
18 กุมภาพันธ์ 2551 07:38 น. - comment id 824700
อืมม.. คำของคุณบนข ทำให้ได้คิดค่ะ บางคนจำวันเกิดสาว วันพิเศษต่าง ๆ ก็มักจะมีของกำนัลมาให้ ทำเอาสาวเจ้าปลาบปลื้มเป็นล้นพ้น คิดว่าตัวเองเป็นคนพิเศษสำหรับบางคนนั้น หารู้ไม่ว่า บางคนนั้นเขาจำได้มากกว่านั้น ในเล่มของเขามีบันทึกยาวเหยียด ดังนั้น สาวทั้งหลายก็เลยตกหลุมเสน่ห์เข้าอย่างจัง .. ฮา .. ขอให้ดูแลกันไปจนแก่เฒ่า ยังไม่พอนะ เพราะถ้ามาเลิกราตอนแก่เฒ่ายิ่งแย่กันใหญ่ .. ต้องบอกว่า ขอให้ดูแลกันไปจนกว่าจะตายจากกัน .. อันนี้ท่าจะดีแฮะ
18 กุมภาพันธ์ 2551 09:49 น. - comment id 824730
อันว่ารักรักแท้ใช่แค่พูด คงพิสูจน์ด้วยกาลที่ผ่านผัน สุข ทุกข์ เจ็บ ป่วย..ช่วยเหลือกัน ยามถึงวันลำบากไม่จากจร เป็นเพื่อนกายคลายเจ็บยามเหน็บหนาว ยามปวดร้าวเป็นเพื่อนใจมิถ่ายถอน ยามใดที่ข้องขัดไม่ตัดรอน ยามเดือดร้อนเผื่อแผ่..ดูแลกัน.. รัก..ที่ว่านั้นพูดได้ง่าย..สื่อได้ง่าย..หากแต่จะ ทำให้บังเกิดผลที่เข้าใจกันนั้น..ยากครับ.....
18 กุมภาพันธ์ 2551 10:37 น. - comment id 824737
คุณอรุณสุข .. มนุษย์บนโลก จะมีสักกี่คนที่พบรักแท้ ..
18 กุมภาพันธ์ 2551 13:03 น. - comment id 824779
อ่านแล้วซึ้ง อ่านแล้วเศร้า ... อนาคตเราจะเป็นเช่นไรหนอ..
18 กุมภาพันธ์ 2551 16:54 น. - comment id 824800
สวัสดีค่ะ คุณอัลฯ เคยมีชายคนหนึ่งถามแมงกุ๊ดจี่ว่า... "เป็นรักแท้ของเขาได้ไหม?" ทุกอย่างเงียบ จนถึงทุกวันนี้... เรามองหารักแท้ แต่ไม่ยอมเป็นรักแท้... ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม?... ไม่อยากทนทุกข์ ไม่อยากลำบาก...เห็นแก่ตัวจัง... คุณสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย...
18 กุมภาพันธ์ 2551 22:03 น. - comment id 824865
คุณคนมันว่าง .. ที่แน่นอนที่สุดของอนาคตคือความไม่แน่นอนค่ะ ไม่มีใครคาดเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ถูกต้องร้อยเปอร์เซนต์ แต่..ทั้งหมดก็เกี่ยวข้องกันสำหรับความผูกพันที่ลึกซึ้งถึงจิตวิญญาน คุณแมงกุ๊ดจี่ .. อัลมิตราคออักเสบนิดหน่อยค่ะ รอบ ๆ ตัวมีแต่คนเป็นหวัด อุตส่าห์ประคับประคองตัวอย่างดี ติดหวัดจนได้ วันนี้ไปพบแพทย์มาได้ยามากำเบ้อเร่อจนต้องถามแพทย์ว่า "เยอะขนาดนั้น ?" นับยาในแต่ละมื้อ 6 เม็ด.. แถมยังมียาน้ำจิบ และก็มียาอม แล้วก็ยากลั้วคอ..ฮา แต่อัลมิตราก็ไปทำงานนะ ไปทำงานแบบเบื้อใบ้.. ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ เจ็บคอน่ะ เรื่องรักแท้ .. ที่คุณแมงกุ๊ดจี่เล่านั้น ทำให้นึกอยากถามตัวเองว่า.. เคยมีคนบอกแบบนั้นบ้างหรือเปล่า ? .. ก็น่าจะมีบ้างนะ ฮา .. ทำเพื่ออัลมิตรา ทำด้วยหัวใจ .. อะไรทำนองนี้ อัลมิตราจัดเข้ากลุ่มรักแท้ได้เปล่า ? ถ้าได้ละก็ .. โห เต็มกรุเชียวค่ะ ประมาณว่าหลงตัวเองนิดหน่อย .. ฮา แต่ก็มีคล้าย ๆ กับที่คุณแมงกุ๊ดจี่เคยประสบมา แถมคนที่เคยพูดนั้น .. ตอนนั้นเกลียดขี้หน้าอัลมิตราจะตายชัก ช่างเป็นความรักที่ผุดมาจากส่วนไหนของหัวใจก็ไม่รู้ .. ไม่อยากได้เล้ยยยยย โรบิ้น
20 มีนาคม 2551 14:21 น. - comment id 833280
สุดยอดมากขอนับถือ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
