ฝ่ามือคล้ำซีดเซียวเหี่ยวอย่างนี้ คือมือที่โอบขวัญวันหม่นหมอง นิ่งเถิดนะหนูจ๋าอย่าร่ำร้อง ยายจะป้องปัดภัยให้เจ้าเอง เมื่อไม่มีใครเขาเฝ้าฟูมฟัก ยายก็รักรับเลี้ยงเยี่ยงคนเก่ง จะยากดีมีจนใช่ก่นเกรง ใครข่มเหงรังแกแน่ะเห็นดี ถึงเหน็ดเหนื่อยอย่างไรยายไม่บ่น ยอมสู้ทนข่มใจไม่หน่ายหนี เพื่อความหวังของเจ้าเพียงเท่านี้ ยายยังมีลมหายใจไม่ต้องกลัว รู้รักเรียนเขียนอ่านการศึกษา รู้ก้าวหน้าจำแนกแยกความชั่ว รู้ผิดถูกในใจไม่เมามัว มิขลาดกลัวที่จะอยู่สู้ความจริง และวันนี้ไร้มือน้อยคอยโอบปลอบ ไร้คำตอบแยกแยะแนะทุกสิ่ง ทั่วอณูร่างกายยายมิไหวติง หลับตานิ่งสิ้นความหวงและห่วงใย หลานก้มหน้าอาลัยในความรัก พร้อมห้ามหักความคิดจิตหวั่นไหว กำหนดตั้งปณิธานอย่างมั่นใจ จะก้าวไปอย่างศรัทธาค่าของคน จะโอบอุ้มคนชราและยาจก จะป้องปกปัดภัยไม่ย่อย่น จะไม่ยอมหมิ่นเกียรติหยามเหยียดตน จะอดทนและจดจำคำสอนยาย ขอยายสู่สุคตินิมิตใหม่ ณ แดนไกลใจสงบสบสิ่งหมาย ละอาวรณ์เสพสุขทุกข์ผ่อนคลาย กราบสุดท้าย ณ กองฟอนตะกอนเมรุ.
5 กุมภาพันธ์ 2551 07:43 น. - comment id 819698
คุณสลักพิน.... ยายของบนข.ก็เสียแล้วเช่นเดียวกัน ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกับท่านนัก แต่ก็อุทิศบุญกุศลให้ท่านทุกวัน...
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:19 น. - comment id 819716
กองฟอน กินได้ไหมครับ ใช่ตัวที่คล้ายๆ กระรอกหรือเปล่า
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:38 น. - comment id 819742
งามใจ งามกตเวทิตาคุณค่ะน้องรัก จงตั้งใจทำบุญอุทิศกุศลไปให้ท่านนะคะ ด้วยรักซาบซึ้งใจค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2551 08:40 น. - comment id 819745
เกิดมาก็ไม่เจอตากับยายแล้วค่ะ แต่ทุกครั้งที่กรวดน้ำแม่จะบอกเสมอว่ากรวดให้ปู่ดา ย่ามล ยายเมย ตาบัว ทวดนวล ทวดหงส์
5 กุมภาพันธ์ 2551 09:19 น. - comment id 819783
ปู่ กะ ย่า ก็เพิ่งเสียไปไม่นานเหมือนกันค่ะ ส่วนตา กะ ยาย ไปนานแล้ว นาน แสน นาน ก็คิดถึงมากๆเหมือนกันค่ะ บางคืนก็ฝันถึง
5 กุมภาพันธ์ 2551 09:56 น. - comment id 819810
ตากะยายก็จากไปนานแล้วเหมือนกัน ในช่วงชีวิตเคยได้รับการเลี้ยงดูจากตาและยาย ทุกอิริยาบทยังจำไม่เคยลืม
5 กุมภาพันธ์ 2551 10:04 น. - comment id 819814
เคยนอนหลับในเปลกลางเห่กล่อม ท่านถนอมเลี้ยงมาแต่คราหลัง ด้วยชีพนี้..เหลือสถิตย์อนิจจัง เกินฉุดรั้ง..ชีพยายจากวายชนม์ เจ็ดสิบสองปีปลาย..ยายลับจาก น้ำตาพราก..หนอดำริ.ไม่ปฏิสนธิ์ หวังฉลองปริญญาอันน่ายล แต่มาพ้น..ลับล่วงดับดวงมาน คิดถึงยายคราไหนใจก็เศร้า หากชีพเรา..สามารถก่อหรือต่อสาน จะดูแลยายบ้าง..ไม่ร้างการ ให้ยืนนานสุขสบาย..เมื่อปลายชนม์. อ่านแล้วก็คิดถึงยายเช่นกันครับ.
5 กุมภาพันธ์ 2551 10:29 น. - comment id 819838
สวัสดีครับ คุณ Salukphin ผมก็อยู่กับยาย มาตั้งแต่เด็กๆ ขอร่วมคิดถึงยายด้วยคนนะครับ
5 กุมภาพันธ์ 2551 11:42 น. - comment id 819888
คิดถึงยายเหมือนกันครับ ยายลดา
5 กุมภาพันธ์ 2551 12:55 น. - comment id 819924
สวัสดีค่ะ ซึ้งในคุณยายดูแลหลานดี คิดถึงยาย คิดถึงป้าบ้างนะ555
5 กุมภาพันธ์ 2551 16:09 น. - comment id 820020
อ่า........เสียใจด้วยนะคะ ยายของ โคลอน ไม่ค่อยสบายอยู่อ่ะค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2551 16:40 น. - comment id 820037
คิดถึงท่านเหมือนกันค่ะ แต่ท่านก็อยู่ในใจเสมอ....
5 กุมภาพันธ์ 2551 17:07 น. - comment id 820057
ค่ะคุณบนข. ท่านย่อมอยู่ในใจของเราเสมอนะคะ...
กองฟองกินไม่ได้ค่ะคุณอัสสุ...กองฟอน หมายถึง กองขี้เถ้าศพที่เผาแล้ว ....ตัวที่คล้ายกระรอก คือกระแตค่ะ...
ขอบคุณค่ะพี่พุด...น้องจะทำสม่ำเสมอค่ะ...
ได้บุญกุศลค่ะคุณเพียงพลิ้ว...
เพราะต่างก็มีความรักและผูกพันต่อท่านทั้งหลายที่เป็นบรรพบุรุษไงคะ..คุณช่ออักษราลี..
เหมือนนางฟ้าเลยค่ะคุณพี่ชายคนบนเกาะ.....น้องจะผูกพันกับคุณยายมากๆเพราะท่านมีวิธีการสอนที่แปลกๆมาก...แต่คำสอนที่ท่องจำขึ้นใจเสมอคือ.ให้รักในศักดิ์ศรี ไม่ดูถูกคนที่ด้อยกว่า.....และทำความดีเพื่อผู้อื่นให้คิดถึงใจคนอื่นให้มากๆ....ความสุขของคนอื่นต้องมาก่อนตัวเองค่ะ......
ขอบคุณค่ะคุณอรุณสุข...อ่านแล้วยิ่งคิดถึงยาย...เพราะได้ตอบแทนบุญคุณท่านไม่นานท่านก็จากไปเพราะชรภาพมากแล้ว.....หลานรุ่นๆนางฟ้าก็มีอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเหลนของท่านที่เกิดจากลูกคนอื่นๆ...เพราะแม่เป็นลูกคนสุดท้อง...
ได้เลยค่ะคุณ Punlerto ...ด้วยความยินดีค่ะ...
อิอิพี่ชายก่องกิก....
ได้ไงคะพี่สาวนกยูง...
ขอให้คุณยายของคุณโคลอนหายจากอาการเจ็บป่วยนะคะ
ใช่ค่ะคุณwhitelily ...ท่านอยู่ในใจของเราเสมอค่ะ...
5 กุมภาพันธ์ 2551 17:45 น. - comment id 820072
คิดถึงยายเหมือนกาน คิดถึงย่าด้วย แงแงแง
5 กุมภาพันธ์ 2551 17:56 น. - comment id 820080
ด้วยรักและผูกพันเราจึงคิดถึงท่านใช่ไหมคะคุณยาแก้ปวด...
5 กุมภาพันธ์ 2551 18:24 น. - comment id 820105
มีความสุขเทศกาลตรุษจีนคะคุณนางฟ้า
6 กุมภาพันธ์ 2551 06:55 น. - comment id 820298
เมื่อก่อนนั้นตอนฉันเล็กเป็นเด็กน้อย มียายคอยเลี้ยงดูอุ้มชูสอน แสนห่วงใยไปหมดทุกบทตอน แม้หลานอ้อนกวนใจไม่เบื่อเลย ช่วยอาบน้ำป้อนข้าวเฝ้าเห่กล่อม ทะนุถนอมจอมใจไม่เพิกเฉย ยามร้องร่ำรำไรไม่เหมือนเคย ลมรำเพยพัดโบกหายโศกตรม สองมือนี้ที่โอบอุ้มเกาะกุมไว้ เหนื่อยเพียงใดไม่บ่นว่าพาอกขม แม้บางคราวจะเมื่อยล้าพาระทม ยายก็ข่มปิดไว้ไม่แสดง ยามหลานโตห่างไกลไปศึกษา ยายตั้งตารอกลับนับแถลง จะกินอยู่อย่างไรให้แจกแจง เพื่อหายแคลงว่าสบายไม่ทุกข์ทน แต่ตอนนี้ยายจากไปไกลสุดกู่ หลานก็อยู่ห่างบ้านพาลสับสน เห็นผู้เฒ่ามากมายหลายๆคน คิดถึงจนน้ำตาคลอ..พ้อถึงยาย ฝากกลอนเก่าของ ป มาครวญถึงยายด้วยค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2551 08:44 น. - comment id 820340
ขอบคุณค่ะคุณพิมญดา ....
% 36%
ขอบคุณมากจ็ป.จ๋า...
6 กุมภาพันธ์ 2551 11:41 น. - comment id 820401
เขียนดีมาก ๆครับ นับถือ ๆ
7 กุมภาพันธ์ 2551 06:27 น. - comment id 820655
ขอบคุณค่ะคุณเชษฐภัทร วิสัยจร ..