วันเวลาพาเรามาพบกัน ได้สุขสรรทุกคือวันได้ร่วมอยู่ ที่ผ่านมาพาใจให้เรียนรู้ ว่ามีผู้รักเราอย่างจริงใจ คือเพื่อนฉันคนนี้ที่เฝ้ารัก ได้รู้จักรักทุกทีได้อยู่ใกล้ เฝ้าร่ำเรียนเพียรศึกษาพากันไป ไปให้ไกลตามฝันของพวกเรา แต่เวลาของเราช่างเหลือน้อย นั่งเศร้าสร้อยใกล้เวลาที่ต้องเหงา แต่ว่าเราทุกคนไม่มัวเมา อยู่กับเหล้ากับเบียร์ให้เสียแรง เราก็เลยท่องเทียวไม่หยุดนิ่ง ทำในสิ่งที่อยากทำทุกหนแห่ง ทั้งทานข้าวทานอาหารและทานแกง ที่พวกเรานั้นร่วมแรงร่วมใจเอย..............