บนหลังคาฉันนั่งมองฟ้า เพราะอยากรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้นไหม ระยิบดาววะวิบวาวอยู่ไกลๆ คล้ายเธอกะพริบตาให้เหมือนวันวาน บนโลกที่ไร้ลมหายใจของเธอ มีเพียงสายลมละเมอเป็นเพลงขับขาน รูปเก่าๆ เพลงเก่าๆ เรียงร้อยเป็นตำนาน ทำนองสอดประสาน เล่านิทานเรื่องของเธอ และเธอยังคงเป็นแรงบันดาลใจที่สดใหม่ ยังคงเป็นเชื้อไฟเติมใจเสมอ ผู้คนเล่าขาน จะจารจำความฝันของเธอ แม้ที่ว่างจะห่างเกินพบเจอ ...แต่หัวใจเธอไม่จากไกล ค่ำคืนที่เงียบงัน หากบทเพลงเหล่านั้น เสียงเธอยังสดใส ยังเล่าเรื่องราว บอกกล่าวความเป็นไป ข้อความยังเหมือนใหม่ แม้เจ้าของจากไปไม่กลับมา ได้ยินไหมนั่นเสียงสะท้อน จากใจที่แทบขาดรอนของคนมากหน้า เสียงเหล่านั้นผูกพันเราไว้ตลอดเวลา ว่า "สักวัน จะไปหา" ที่ปลายฟ้า...ฝั่งนั้น
5 พฤศจิกายน 2550 14:43 น. - comment id 782928
บนที่ว่าง..ตรงนั้น.. สักวัน..เธอฉัน..ได้เคียงใกล้.. แม้ห่าง..จากไกล..เพียงใด.. แต่หัวใจ..ไม่เคย..ไกลกัน.. ***** เป็นกำลังใจให้ค่ะ.. *****
5 พฤศจิกายน 2550 15:25 น. - comment id 782964
ดีจ้า..........คุณเสี้ยว.......... ขอระลึกถึงพี่โจ้ด้วยคนจ้า.....เพลงหลายเพลงที่เป็นแรงบันดาลใจในการเขียนกลอน และเป็นกำลังใจให้สู้......ไม่รู้จาขอบคุณยังงัย แต่จะขอจดจำไว้ตลอดกาล...... ด้วยความระลึกถึง....... ที่ว่างยังเหมือนเก่า คำว่าเรายังคงอยู่ ข้อความถามให้รู้ ดาวยังสู้คู่ดวงจันทร์
5 พฤศจิกายน 2550 18:34 น. - comment id 783198
ค่ำคืนที่เงียบงัน แต่ในความจริงนั้น...กลับไม่ใช่ ฉันยังมองเห็นความกระจ่างแตกต่างออกไป หรือเพราะว่าหัวใจ..มีเธออยู่ข้างในเต็มอัตรา จึงทำให้ความรู้สึกลึกลึก ฉันไม่เคยปิดผนึกความหรรษา แต่กลับเต็มใบ...กับความสดใสในชีวา หรือเพราะมีเธอมา...อยู่ข้างอุรา..ตลอดกาล เป็นความรักที่อบอุ่นจังเลยค่ะ
7 พฤศจิกายน 2550 14:09 น. - comment id 784356
คิดถึงพี่ดจ้ด้วยค่ะ...ยังชอบเพลง ที่ว่าง อยุ่เลยเป็นเพลงอมตะในความรู้สึก ปล.เสี้ยว สบายดีมั๊ยจ๊ะ...