ขอแต่งกลอนนี้ฝากไว้ให้เธออ่าน หนึ่งในหกสิบล้านที่เธอได้เจอฉัน หนึ่งในร้อยที่เราได้รู้จักกัน หนึ่งในนั้นยังคงมีเราสองคน แต่เหตุผลนั้นมันมีอยู่ว่า เธอสูงค่าดั่งดวงดาวบนสวรรค์ ระยิบระยับส่องแสงอัศจรรย์ จนตัวฉันมิอาจเอื้อมชำเลืองมอง หนุ่มถาปัดจุฬาแห่งรั้วจามจุรี เธอดูดีมีสง่างามมากหลาย คงมีคนหมายปองเธอมากมาย ฉันขอเพียงเธอเป็นพี่ชายก็เกินพอ "เดชาธร "นี่คือชื่อของเธอ ฉันจำได้เสมอแม้เราอยู่ไกลห่าง รักของฉันที่ให้เธอจะไม่มีวันจาง แม้ระยะทางสุดฟ้าและแสนไกล
28 ตุลาคม 2550 18:25 น. - comment id 778674
แวะมาเยี่ยมชมและทักทาย
28 ตุลาคม 2550 18:38 น. - comment id 778676
แวะมาเยี่ยมเยียนจ้ะ...สบายดีนะคะ..
28 ตุลาคม 2550 20:36 น. - comment id 778726
น่าอิจฉาคุณเดชาธรจัง.. มีคนเขามั่นคงปานนี้.. น่าปลื้มใจนะคะ.. *** เป็นกำลังใจให้ค่ะ..คุณโพลารีส.. ***
29 ตุลาคม 2550 07:45 น. - comment id 778853
ให้ใครอ่านเจ้าค่ะ คนในกลอนหรือ ใครก็ได้ อิอิ