หน้าส่วนตัว
จำใจจาก พรากอาลัย ไม่สิ้นโศก
วิปโยค สุดตรม ระทมหวล
จำใจจาก พรากอาลัย ให้รัญจวน
จำใจครวญ คร่ำหา สุดอาลัย
ทิชาชาติ นิราศกัน ยังสรรสั่ง
ด้วยความหลัง ครั้งมา อยู่อาศัย
คราฉันเธอ ต้องพราก จากห่างไกล
โซ่หัวใจ ให้คะนึง คิดถึงเธอ
สุวกนก 18 ต.ค. 2550 22:14 น. - ID 108613 
1047
2
0
18 ตุลาคม 2550 23:48 น. - comment id 773435
เมื่อมีพบย่อมมีพรากจากกันบ้าง ความอ้างว้างวิ่งเข้ามาอย่าถอยหนี สู้ยิ้มรับเป็นมิตรใจในบางที ทำให้มีความแกร่งกล้าในอารมณ์ สร้างสายใยผูกมัดรัดเหนี่ยวรั้ง เติมพลังให้ล้นหลามในความขม อยู่อย่างคนที่รอได้ในความตรม แม้ทุกข์ถมอย่าไปท้อการรอคอย
19 ตุลาคม 2550 00:34 น. - comment id 773447
ขอบคุณมากครับ
19 ตุลาคม 2550 01:14 น. - comment id 773452
จำใจจาก พรากอาลัย ไม่สิ้นโศก
วิปโยค สุดตรม ระทมหวล
จำใจจาก พรากอาลัย ให้รัญจวน
จำใจครวญ คร่ำหา สุดอาลัย
ทิชาชาติ นิราศกัน ยังสรรสั่ง
ด้วยความหลัง ครั้งมา อยู่อาศัย
คราฉันเธอ ต้องพราก จากห่างไกล
โซ่หัวใจ ให้คะนึง คิดถึงเธอ
19 ตุลาคม 2550 01:50 น. - comment id 773459
เหน็บหนาวทั้งกายและใจ อย่าไปไหนได้รึป่าวคนดีจ๋า คืนความรักที่เก่าก่อนมีแต่มา ขอเพียงว่าเราอยู่ใกล้เคียงกัน แม้นว่าบางวันจะไม่ได้เจอกันบ้าง แม้อ้างว้างหนาวเหน็บเจ็บตรงฉัน ก็ต้องอดทนแต่ขอภาวนาให้เหลือสักคน คนคนนั้นขอเป็นเธอได้ไหมเอย...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
