วันนี้ชีวิตเกิดเรื่องราวขึ้นหลากหลาย ฉันเหนื่อยหน่ายท้อแท้และสิ้นหวัง นั่งสู้ทนคนเดียวเหมือนมันไม่มีหวังไม่มีพลัง นั่งถอดถอนใจคิดถึงเธอ จากวันนั้นถึงวันนี้ก็นานหนักหนา แต่มันเหมือนเวลาไม่เคยเดินไปกับฉัน ยังชอบมองรูปเธอรูปเก่าๆทุกๆวัน ถ้าฟ้าให้พรฉัน ฉันจะขอให้เธอกลับคืนมา ฉันเหนื่อยมากเธอรู้ไหม ฉันท้อแท้จะมีใครปลอบใจฉัน ยามฉันเศร้าจะมีใครยิ้มให้เหมือนเธอที่เคยทําให้ฉันเห็นทุกๆวัน แต่ตอนนี้มองไปไม่เห็นใครเลยแม้แต่ตัวเอง อยากตะโกนให้ก้องฟ้าว่าทําใจไม่ได้ กับการเสียเธอไปอย่างกะทันหัน ฉันเศร้า ฉันท้อ กับการเสียเธอไป แล้วทําไมเธอไม่คิดจะกลับมาเยือมฉันบ้างสักนิดเดียว บนฟ้าเธอสบายดีใช่ไหม ถ้าไม่สบายยังไงก็เข้าฝันมาบอกกันหนา ฉันพร้อมจะตามเธอไปทุกเวลา แม้ว่าฉันจะติดธุระอะไรแต่ฉันก็ทําให้ได้ถ้าเธอต้องการ หนุ่ยรักปิ่นนะ... ...ถึงวันนี้จะครบ5ปีแล้วที่เธอจากไป... ..ตะโกนดังๆผมรักคุณ..
13 ตุลาคม 2550 12:37 น. - comment id 770496
ความสูญเสียที่ยังคงสร้างความสาหัสให้กับหัวใจของคน ๆ หนึ่ง สร้างความอาดูรมิสูญสิ้น และคงไม่มีสิ่งใดที่สามารถทดแทน,เยียวยาได้ เข้าใจนะ เข้าใจความรู้สึก .. ถึงแม้ว่าตนเองจะยังไม่เคยตกอยู่ในสภาพนี้ คงเหมือนส่วนหนึ่งของชีวิตขาดหายไป ที่เป็นอยู่ ก็ดำเนินไปอย่างเศร้าสร้อย แต่คงเป็นไม่ได้หรอกนะ ที่ผู้เดินทางล่วงหน้าไปก่อน จะย้อนกลับมา แม้นแต่ในฝัน ในห้วงคำนึง ในแวปหนึ่งของการปรายสายตา จนทำให้ผู้ที่ยังอยู่ เหมือนถูกทิ้งให้เดียวดายในความรู้สึก ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดกับเราบ้าง .. เราก็ยังให้คำตอบไม่ได้ว่า เมื่อถึงตอนนั้น เราจะทำใจ ยอมรับสภาพ ได้สักเพียงไหน การที่อีกคนล่วงหน้าไปก่อน เหลือให้อีกคนยังคงอยู่ เราอยากเป็นคนที่ล่วงหน้าไปก่อน .. คุณพ่อของเพื่อนคนหนึ่งยังคงเศร้าที่ภรรยาของเขาตายจากไป เพื่อนคนหนึ่งยังคงเสียใจไม่หาย ที่วันนั้น ไม่ทันได้ยับยั้งคนที่เขารัก มิให้เดินทางไปตาย เพื่อนอีกคนยังรำลึกถึงคนรักอยู่ทุกขณะจิต ถึงแม้ว่าเธอจะอยู่บนฟ้าไปนานแล้ว ...................... ใช้ชีวิตที่เหลือ เหมือนดั่งปกติ เหมือนกับว่า ..เธอยังอยู่กับคุณสิ และอาจจะเป็นจริงตรงที่ว่า .. แท้จริงแล้ว เธอเองก็ไม่ได้ห่างไกลกับคุณเลย
14 ตุลาคม 2550 07:19 น. - comment id 770704
สวีสดีค่ะ เศร้านะคะ