เจ้าเด็กน้อยตัวจ้อยลูกของพ่อ รู้มั้ยหนอพ่อรักเจ้าสักเพียงไหน แม้วันนี้ใจของเจ้าอยู่กับใคร ให้รู้ไว้ใจของพ่ออยู่กับเจ้า..ทุกนาที มือน้อย ๆ ที่เจ้ายื่นให้พ่อจับ เจ้าบังคับให้พ่อพาไปทุกที่ เจ้ายิ้มแป้นดีใจจนตาหยี เมื่อพ่อนี้อุ้มเจ้าพาดขึ้นคอ เจ้าซุกซนวิ่งเล่นจนหกล้ม เจ้าตัวกลมร้องเรียกหาแต่พ่อ เจ้าเจ็บปวดร้องไห้จนตัวงอ รู้มั้ยหนอว่าพ่อเจ็บ..เจ็บที่ใจ เจ้าเด็กน้อยตัวจ้อยจากไปแล้ว เจ้าเนื้อแก้วลูกพ่อหายไปไหน เจ้าเดินทางจากพ่อไปแสนไกล เจ้าตามใจของเจ้าไปไหนกัน เจ้าพบเจอใจรักของเจ้าไหม ทางแสนไกลเจ้ายังตามไม่แปรผัน เจ้ายังรักเฝ้าแต่คอยตามหามัน สักกี่วันเจ้าจะพบรักของตน ถ้าเจ้าเหนื่อยต้องการจะหยุดพัก เจ้าลูกรักพ่อรอเจ้าอยู่ตรงนั้น ให้เจ้ารู้ว่าพ่อรักและผูกพัน พ่อรอวันให้เด็กน้อย..คืนกลับมา
ข้าวปล้อง 14 ก.พ. 2545 11:45 น. - ID 10710 
1008
3
0
14 กุมภาพันธ์ 2545 16:15 น. - comment id 35411
ซึ้งจริงๆ เลย... อ่านแล้วคิดถึงพ่อจัง พ่อคือผู้ให้ และไม่ว่าจะเมื่อใดพ่อก็ยังคงให้ไม่เปลี่ยนแปลง
15 กุมภาพันธ์ 2545 00:21 น. - comment id 35510
ซาบซึ้งตรึงใจ...ความหมายดีมากเลยค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2545 01:20 น. - comment id 35529
ซึ้งจริงๆ เลย.... ยอดเยี่ยมอีกแล้วจ้า......
15 กุมภาพันธ์ 2545 20:07 น. - comment id 35673
รักพ่อมากค่ะ
12 มีนาคม 2545 00:41 น. - comment id 39923
ทำไม เจทท์ไม่ได้อ่านบทนี้หล่ะ ทำไมๆๆๆ อ้ะ T-T งืมมมม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
