หน้าส่วนตัว
โอ้รักเอ๋ยเคยชิดคู่เป็นชู้ชื่น
ต้องขมขื่นฝืนทำใจไปจากเจ้า
เพื่อแสวงความสำเร็จให้พวกเรา
ได้แต่เฝ้าคิดถึงเจ้าทุกคืนวัน
จำใจจากเจ้าไปในแดนกันดาร
ทรมานปิ่มชีวาจะอาสัญ
ต้องนิราศไปไกลในอรัญ
ยามมองจันทร์คิดถึงหน้าแม่ยาใจ
ยามสองออกเดินทางจากนคร
เมืองอมรสวยงามที่ฝันใฝ่
บัดนี้จำจากลาแสนอาลัย
ดวงหทัยปวดร้าวเศร้าระทม
ลงเรือล่องลอยแล่นในลำน้ำ
สู่เขตคามกรุงเก่าเราขื่นขม
คิดถึงครั้งมาเที่ยวกันแล้วอกตรม
ยามนั้นลมพัดมาพาใจให้เย็น ฯ
ยังมีต่อครับ
นครินทร์ 11 ก.ย. 2550 23:43 น. - ID 107021 
476
3
0
13 กันยายน 2550 18:38 น. - comment id 752162
เอากำลังใจมาฝากค่ะ
12 กันยายน 2550 00:37 น. - comment id 752644
ดีคะ แวะมาทักทายและชื่นชมผลงาน
Black MooN
12 กันยายน 2550 02:28 น. - comment id 752650
ที่บอกว่ายังมีต่อ --->> อยู่ไหนอ่ะคะ แต่การพลัดพรากเนี่ย ถ้ามองในแง่ดี คือทำให้การคิดถึงมีคุณค่ามากขึ้นนะคะ
12 กันยายน 2550 11:08 น. - comment id 752729
แวะมาอ่านค่ะ...เห็นบอกว่ามีต่อ เดี๋ยวจะแวะไปอ่านต่อนะคะ..ลงเมื่อไรบอกด้วย
13 กันยายน 2550 12:30 น. - comment id 753302
เป็นสิ่งที่ดีมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
