แววเวลา

ปรียาวาท

ร่ำร่ำเพียงอกไหม้                     หม่นหมอง
คุณพุทธคุณครอง                    	ขุ่นสิ้น
โลกธาตุแห่งชนผอง                    	ล้วนเผ่า อวิชชา
คลุมรอบดับแดดิ้น                    	เดือดพล่านภพไตร
ตรึงตอกอกสะเทื้อน                    	สะท้านไหว
มวลมิจฉาครอบใน                    	จิตข้า
กองกิเลสไทย                    		ถ้วนถี่
ลืมรสพระธรรมระย้า                    	หลีกเร้นหนอรา
แสงสูรย์สาดส่องเรื้อง                    	รัถยา
ใยเท่าหมอกอวิชชา                    	กลบกลั้ว
ชำแรกหมู่มนุษย์สา-                    	รพัดถ่อย
คลุมครอบขีดรอบรั้ว                    	เล่ห์ร้ายรุมเถือ
อุบัติอุบายงัดง้าง	                    	ไล่งับ
แส้เหนี่ยวเฆี่ยนขวับขวับ                    	ไขว่คว้า
กิเลสเกาะกำชับ                    		โจมจู่
เบิกอบายบาดฟ้า                    	ควั่นด้าวแดนสมัย
มณฑลทุเรศอ้าง                    		อวสาน
กาละวิกลการณ์	                    	ก่อตั้ง
เหลือเพียงซากตำนาน                    	วัฒนธรรมแล
คงแหลกลาญรุ่มรั้ง                    	รอบยิ้มชาวสยาม