เสียงเรียกแม่แลหาผวาวิ่ง แล้วซบนิ่งในวงแขนแสนอบอุ่น แว่ววจีปลอบสอนอ่อนละมุน ภาพลูกหนุนตักแม่แลจับใจ เสียงเพลงกล่อมขวัญนอนสะท้อนจิต ชวนให้คิดถึงแม่เราเศร้าไฉน โอ้แม่จ๋าลูกพรากจากมาไกล ไม่มีใครช่วยปลอบขวัญที่สั่นคลอน ยามร้องไห้ไม่มีใครมาช่วยซับ ต้องซบกับท่อนแขนแทนรองหมอน ไม่มีเสียงพิสุทธิ์เกื้อเอื้ออาทร เช่นแต่ก่อนลูกยังเล็กเด็กอีกเลย ต้องปลอบตนคนเดียวอย่างเดี่ยวโดด ต้องแล่นโลดต่อสู้ไม่อยู่เฉย ไร้ผู้แนะชี้แนวทางอย่างที่เคย ที่จะเอ่ยพึ่งนั้นหรือคือตนเอง เสียงเรียกแม่แลหาผวาวิ่ง อกแอบอิงไม่ให้ใครข่มเหง สองแขนแม่คุ้มกันภัยคลายหวั่นเกรง ใครข่มเหงแม่ปลอบรับซับน้ำตา
10 สิงหาคม 2550 06:32 น. - comment id 736388
ขอที่หนึ่งไว้ประดับบารมีซักวันเหอะ
10 สิงหาคม 2550 06:34 น. - comment id 736389
ตะกองกอดกายเจ้าเข้าแนบอก สองมือป้องปกปักเฝ้ารักษา ยิ้มน้อยๆแก้มเนียนๆเจ้าแก้วตา ก้มพักตราโลมลูบจูบแก้มบาง สัมผัสแผ่วแบบเบาเคล้าคลึงผม โอบความรักมาห่อห่มมิได้ห่าง ดวงเนตรใสซึ้งใจไม่รู้จาง มือสองข้างอ่อนเยาว์เจ้าลูกยา กายน้อยน้อยของลูกผูกใจแม่ ปริ่มดวงแดในทรวงหวงนักหนา รักนะเจ้าจะเฝ้าดูมิคราดตา ด้วยห่วงหาเกินใครใจจึงรัก แม่สัญญาจะห่วงใยไม่หนีหาย กายทั้งกายพร้อมพลีเพื่อปกปัก สองแขนนี้ย่อมมีที่พิงพัก ให้เจ้ารู้เจ้าประจักษ์แก่ดวงใจ หากวันหน้าล่วงวัยให้เจ้าแกร่ง จงแข็งแรงเยี่ยงหินผาที่ยิ่งใหญ่ จงเติบโตก้าวย่างอย่างมั่นใจ แม่จะคอยอยู่เคียงใกล้ จนชีพวาย
10 สิงหาคม 2550 07:16 น. - comment id 736406
10 สิงหาคม 2550 08:49 น. - comment id 736460
แม่เป็นทุกสิ่งในชีวิตของลูก บทกลอนเพราะมากค่ะ
10 สิงหาคม 2550 10:33 น. - comment id 736534
รักแม่ครับ
10 สิงหาคม 2550 11:01 น. - comment id 736554
มาอ่านงานงามครับผ๊ม ที่ยังมีแม่คอยเฝ้าดู อยู่ผมท่านสิ้นบุญไปนานโขแล้วล่ะ เฮ่อๆๆๆ แก้วประเสริฐ.
10 สิงหาคม 2550 12:37 น. - comment id 736614
คิดถึงคุณแม่หละสิคะคุณปราณ รพีกอดแม่เผื่อก็แล้วกันเนาะ.. ดูแลตัวเองนะคะ..รพีก็อยู่ไกลแม่ตั้งแต่ ม.1 จนจบปริญญาตรี อยู่หอพักตลอดแต่ก็ไม่เคยไกลขนาดนี้ เวลาไปดูงานไกล ๆ หรือไปเที่ยวต่างแดน แค่สองสามอาทิตย์ยังคิดถึงเลย...สู้ ๆ ค่ะคุณปราณ..รักของแม่สื่อได้ถึงลูกตลอดเวลาค่ะ..รพีรู้สึกเช่นนั้น... รักของคุณปราณกับคุณแม่คุณก็คงสื่อได้เช่นกันค่ะ..
10 สิงหาคม 2550 12:51 น. - comment id 736623
คิดถึงแม่จัง... แม่คือพระในใจของลูก....
10 สิงหาคม 2550 13:18 น. - comment id 736640
แงงง... คิดถึงแม่จัง นานแล้วฝนไม่ได้เจอแม่
10 สิงหาคม 2550 13:22 น. - comment id 736642
คิดถึงแม่ขึ้นมา น้ำตามันก็ไหล...อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่....
10 สิงหาคม 2550 14:33 น. - comment id 736695
รักแม่ทุกวันค่ะ.. สบายดีนะคะ..
10 สิงหาคม 2550 19:30 น. - comment id 736837
ซาบซึ้งคะ
10 สิงหาคม 2550 19:37 น. - comment id 736843
ร่มไทรงามยามเช้าคราวเบิกฟ้า สร้อยระย้าม่านไทรไหวอ่อนหวาน ให้ความรื่นชื่นเย็นและเบิกบาน คุ้มภัยพาลจากกิ่งใบไม้ไทรบัง ยามราตรีมีความหมายให้พิงพัก เข้าร่มรักถักทอก่อความหวัง เป็นเรือนนอนผ่อนใจให้พลัง ร่มไทรยังความสดชื่นให้คืนมา เย็นร่มไทรเพียงหนึ่งในส่วนของล้าน ไม่เปรียบปานร่มชีวีที่แน่นหนา คือร่มเกล้าอุ่นเกศของมารดา แผ่ปกมาคราชนม์เริ่มบนครรภ์ สายโลหิตสนิทแนบแอบไอรัก แม่ฟูมฟักถนอมหวังตั้งความฝัน ป้อนอาหารผ่านสายใจไปให้กัน รอคอยวันพบหน้ามาอิงทรวง เห่กล่อมขวัญวันลืมตามาพบพักตร์ กระแสรักแผ่ไปอย่างใหญ่หลวง ธารน้ำนมผสมใจแม่ทั้งดวง บำรุงเลี้ยงให้ล่วงเจริญวัย จวบวันนี้จะกี่ปีที่ผันผ่าน ต้นรักยังแตกก้านกิ่งไสว ผลิใบรักถักดอกบอกเยื่อใย จากหัวใจของแม่แผ่คุ้มเงา กี่ร้อนแล้งแห้งไร้น้ำไหลหลาก ใบรักจากใจแม่ไม่เคยเฉา ให้ความเย็นคลายร้อนผ่อนบรรเทา อบอุ่นใจคลายเศร้าทุกคราวเอย ....
11 สิงหาคม 2550 00:56 น. - comment id 737009
สวัสดีค่ะพี่ ป. จิตรำพันอยากร้องให้ ว่าจะโพสต์ตั้งแต่เมื่อวานนี้ แต่รู้สึกจะมีปัญหา วันนี้ก็หลายรอบแล้วค่ะ ซึ้งจังค่ะ ขอบคุณค่ะที่ให้อ่านงานที่ซึ้ง
11 สิงหาคม 2550 07:01 น. - comment id 737060
พระคุณแม่ท่วมท้น ฟ้าสวรรค์ เฝ้าพร่ำสำนึกอัน ซ่อนไว้ ลูกร้าวแม่เจ็บพลัน รันทด กว่าเอย ยามพรากจากแม่ไห้ ห่างแล้วอกสลายฯ