เจ้าบุญปลูก..ลูกรัก......ของแม่เอ๋ย เจ้าทรามเชยตัวจ้อย.....กระจิ๊ดริด หลับตา....พริ้ม....ปากหน่อย.....จมูกนิด ยอดชีวิต.....ดวงใจ.......หาใคร.....แทน เจ้านวลเนื้อ.....นุ่มนิ่ม......ชวน.....ยื้มพราย เจ้ามิคลาย.....มือน้อย......จับนิ้วแน่น เจ้าตัวนิด....ส่งเสียงใส.....ให้ดังแสน เสียงบอกแทน....คำพูด.....ลูก.....หิวนม เจ้าตัวนิ่ม.....ดูดด่ำ.....น้ำนมแม่ ช่างเจ็บแท้ทั้งกาย.....ให้ระทม น้ำตาร่วง.....น้ำนมหลั่ง.....ถะถั่งโถม หยุดระงม.....เสียงไห้.....กลาย....ยิ้มแย้ม สองแขนโอบ.....กอดอุ้ม.....แอบ...อิงอุ่น หอมละมุน......จูบเคล้า.....เจ้า....สองแก้ม แววตาดำ.....ขลับคู่.....ดูใสแจ่ม ดั่งดาวแต้ม....กระจ่าง.....ที่....กลางใจ ในความจริง แม่ยืนอิง......มือทาบ......กระจกใส เจ้าตัวน้อย.....ห่าง....อก.....ด้วยป่วยไข้ สายโยงใย.....ทั้งเข็มแทง....เจ้าเนื้อนวล เจ้าร้องไห้.....เจ็บปวด......จนเสียงแห้ง ช่างเสียดแทง....ใจแม่ช้ำ......แอบคร่ำครวญ ทั้ง....คัดอก....เจ็บจุก......ไปทุกส่วน ภาพเจ้าล้วน.......แทบให้.......ใจสลาย ขอคุณพระ.......คุ้มเกล้า......เจ้าจอมจิต สิ่งศักดิ์สิทธิ์......ช่วยปกปัก......รักษาไว้ กุศลมี......พ่อแม่......สร้างบุญทานใด ประทานให้.....ลูกแม่.....แต่....ผู้เดียว
8 สิงหาคม 2550 12:53 น. - comment id 735372
ความรักความอบอุ่นของแม่มีให้กับลูกทุกๆๆคนวันแม่นี้ขอให้คุณแม่มีความสุข นะ ครับและได้รับคำอวยพรจากลูกๆ,ลูกศิษลูกหานะครับ ส่วนดอกไม่นี้ของน้องชายนะครับคุณพี่
8 สิงหาคม 2550 13:04 น. - comment id 735377
เสมือนใครเอามีดมา กรีดซ้ำ ทุก ทุกครั้ง คราลูกเจ็บจากรักษา ใจแม่แทบสลายวายซีวา แสนเหนื่อยล้า เหนื่อยอ่อน ไม่ถอดใจ มันเป็นอย่างนี้จริงๆ ค่ะและเป็นกำลังใจให้แม่ทุกคนด้วยค่ะ
8 สิงหาคม 2550 13:06 น. - comment id 735380
ขอบคุณค่ะ คุณบ๊อง ทั้งพ่อและแม่คือผู้สร้างลูกนะคะ
8 สิงหาคม 2550 13:51 น. - comment id 735401
เคยไปเฝ้าลูกที่โรงพยาบาลมาเหมือนกันนะคะ รัน ไม่ได้นอนเลย ต้องเอามือวางไว้บนอกลูก กลัวลูกจะหยุดหายใจตอนที่เราเผลอหลับ เหนื่อยนะ
8 สิงหาคม 2550 14:08 น. - comment id 735408
นี่แหละหนาหัวอกแม่ ความรักของแม่คงมีความสุขมากนะครับ
8 สิงหาคม 2550 14:57 น. - comment id 735440
อ้อมกอดแม่ปลอดภัย เสียงแม่เพราะน่าฟัง มือแม่แข็งแรงคุ้มภัย สร้างโลกสวยให้ลูก รักแม่ค่ะ..
8 สิงหาคม 2550 15:03 น. - comment id 735445
พี่ก้องเปี่ยนไป๋...... เศร้าจัง อิๆๆๆๆๆ
8 สิงหาคม 2550 15:05 น. - comment id 735446
คนเป็นแม่จึงจะเข้าใจความเป็นแม่ได้นะคะ นู๋พิม
8 สิงหาคม 2550 17:25 น. - comment id 735478
8 สิงหาคม 2550 19:51 น. - comment id 735571
ไม่มีโอกาสได้เป็นแม่ใคร.. แต่เวลาที่หลานชายสุดที่รักป่วยก็ไม่เคยนอนหลับได้สักครา สงสารจับจิต..
9 สิงหาคม 2550 12:23 น. - comment id 735988
รักของแม่..ไม่มีใครเหมือน รักของแม่.ไม่เคยแชเชือน รักของแม่..มีแต่ย้ำเตือน รักของแม่.แข็งแกร่งกว่าเขื่อนกั้นน้ำเนาะ