ห่ ว ง หา อา ท ร

นันท์คนเขียนโคลงกลอน

ห่วง    พี่ห่วงคอยเจ้า        กลับมา
หา      เที่ยวหากานต์ดา    ค่ำเช้า
อา       หารหรือเข้าปลา     บ่แตะต้องนา
ทร      มานใจปวดร้าว      เจ็บเข้าทรวงใน
      ห่วงหาจึงพร่ำเพ้อ        คิดถึงเธอละเมอหา
ออกตามสุดไกลตา             หวังกลับมาคลอเคลียกัน
อาหารทานไม่ลง                 พี่นี้คงสิ้นชีวัน
หรือลืมคืนกระสัน               กอดกันมั่นนั้นไม่คลาย
ใจเจ็บใจปวดร้าว               รึถึงคราวรักเราหาย
พี่เจ็บเกือบเจียนตาย          รึแหนงหน่ายหายจากไป				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน