พระคุณพ่อมากมายคล้ายสมุทร ไปไกลสุดขอบฟ้าก็หาเห็น บุญคุณที่เลี้ยงมาอย่างที่เป็น จับประเด็นเด่นชัดศรัทธายิ่ง พ่อของลูกปลูกรักเมตตาเลี้ยง อย่างพอเพียงเลี้ยงดูให้อุ่นไอผิง เป็นเพื่อนเล่นเพื่อนกันมั่นใจจริง ไม่ทอดทิ้งทุกสถานะพระของลูก ที่พ่อเลี้ยงดูแลแต่แบเบาะ ไม่จำเพาะทุกข์สุขทุกทุกสิ่ง พ่อเอ็นดูรู้จักรักจริงจริง ลูกผู้หญิงลูกผู้ชายไม่หน่ายเลี้ยง
5 มิถุนายน 2550 13:44 น. - comment id 705731
คิดถึงคุณพ่อจังค่ะ
5 มิถุนายน 2550 15:19 น. - comment id 705774
ส่วนใหญ่จะได้ยินคำว่า พระคุณแม่ บ่อยเนาะ อาจทำให้พ่อน้อยใจได้...ขอบคุณที่แต่งบทกลอนบทนี้นะคะ...คิดว่าถ้าคนที่เป็นพ่อ ได้อ่านคงยิ้มแก้มปริเลยค่ะ
5 มิถุนายน 2550 16:06 น. - comment id 705828
คิดถึงค่ะ พ่อคงมองดูและคอยให้กำลังใจ เราอยู่อีกฟากฟ้า.. ขอบคุณพ่อ..ที่มีวันนี้เพราะมีพ่อค่ะ
5 มิถุนายน 2550 16:46 น. - comment id 705866
พ่อหรือคะท่านไปสรรวค์แระคะ ตั้งแต่พิม3ขวบแระ..ตอนนี้ก็เหลือแต่พ่อทูนหัว
5 มิถุนายน 2550 18:11 น. - comment id 705893
นางฟ้าก็รักพ่อมากๆ...ยากจะบรรยายสรรพคุณ
7 มิถุนายน 2550 22:22 น. - comment id 706937
ดีใจด้วยมากๆเลยค่ะที่เห็นกลอนพระคุณพ่อแบบนี้ เพราะตั้งแต่เกิดมาได้ยินแต่คำเทิดพระคุณแม่ และครูบาอาจารย์เท่านั้น แต่แทบไม่เคยมีกลอนบทไหนยกย่องเทิดพระคุณพ่อเลย อยากให้พ่อทุกๆคนได้มาอ่านกลอนแบบนี้จังเลยค่ะ พ่อคงมีความสุขมาก ขอให้ทุกๆคนหันมานิยมแต่งกลอนเพื่อคุณพ่อด้วยนะคะ