ก่อนเคยอยู่ในสถานวิมานนี้ เป็นน้องพี่ร่วมรักสมัครสมาน กลมเกลียวสายสัมพันธ์ทุกวันวาน ถักร้อยสานสายใยสร้างไมตรี แม้ว่าต้องห่างไกลไปนานนัก แต่ความรักในกมลยังล้นปรี่ ความผูกพันวันนั้นอันเคยมี จนบัดนี้คงเป็นเหมือนเช่นเคย เหล่าพี่ขอมอบใจในค่ายฝัน เพื่อชีวันน้องยางามผ่าเผย ให้เป็นดั่งไม้ดอกที่งอกเงย น่าชื่นเชยชมอยู่ไม่รู้จาง ให้มีเกียรติ์มีศักดิ์มีหลักฐาน ให้เบิกบานดั่งแสงรุ้งเมื่อรุ่งสาง ตัดอบายรุมเร้าให้เบาบาง พร้อมแนบวางสุจริตเป็นฤทธา พรั่งพร้อมด้วยศาสตราเป็นอาวุธ เพื่อผ่องผุดพ้นน้ำแลล้ำค่า ยลแสงทองส่องระยับงามจับตา เพื่อรู้ว่าวันนี้พอมีชัย อันความฝันอยู่ใกล้ไม่เกินเอื้อม เพียงแค่เชื่อมบริบทความสดใส มองเห็นแต่สิ่งดีดีมีถมไป คนยิ่งใหญ่จักงามด้วยความดี คนเพียบพูนวิทยาเก่งกล้านั้น อย่าสำคัญตนเอง...เราเก่งนี่ คนคนเดียวอยู่ได้ที่ไหนมี ต้องอ่อนน้อม..ท่าทีมีใจงาม หากความเขลาหยุดล้อมยอมสยบ ก็จะพบความรักเข้าทักถาม หากมีรุ้งเกี่ยวโยงทุกโมงยาม โลกทั้งโลกก็งดงามอร่ามวิไล พี่มาเพื่อสานก่อความต่อเนื่อง มาเพื่อเปลื้องปลิดขั้วความสงสัย มาพร้อมกับหนึ่งทรวงสุดห่วงใย มาเพื่อโลกใบใหม่ของพวกเรา มาเพื่ออยากเห็นอนาคตอันสดชื่น มาเพื่อรื่นรมย์รับกับใจเจ้า มาเพื่อสืบสัมพันธ์วันของเรา แล้วนำเอาสิ่งใหม่แลกให้กัน สิ่งที่จะมอบให้ในวันนี้ คือสิ่งที่ปลอบทุกข์และปลุกขวัญ คือคำสัตย์สัจจริงทุกสิ่งอัน คือความฝันเหนือสิ้น ณ จินตนา ฝากความหวังทั้งหมดกับบทนี้ ตรองเถิดนะคนดีของพี่จ๋า ปรางค์กู่แก้ว จะขึ้นชื่อ เลื่องลือชา ก็สุดแต่น้องยาจะเชิดนาม
หอมดอกลำดวน 17 พ.ค. 2550 22:28 น. - ID 102448 
2366
8
0
17 พฤษภาคม 2550 22:31 น. - comment id 697461
ครืน ครืน คืนฟ้ากระหน่ำ เมฆดำทึบทืมครื้มจิต ลมแรงอับแสงอาทิตย์ ชีวิตอับสิ้นวิญญา มุมหนึ่งในห้องสี่เหลี่ยม เต็มเปี่ยมความว้างเหว่ว้า สองแก้มเจิ่งนองน้ำตา ซบหน้ากอดเข่าเฝ้าคอย รออุ่นอรุโณทัย รอรุ้งสดใสปลดปล่อย รอปุยเมฆขาวล่องลอย รอคอย..รอคอยเวลา วันที่แสงทองส่องทิศ วันที่ชีวิตหรรษา วันที่สายฝนสร่างซา วันที่ฟากฟ้า ลาวัณย์
17 พฤษภาคม 2550 23:12 น. - comment id 697485
เยี่ยมจ้า
17 พฤษภาคม 2550 23:56 น. - comment id 697499
ไพเราะมากครับ คุณหอมดอกลำดวน ชวนให้คิดถึงแม่จัง === คืนแรม (ของปลายตะวัน)=== แม่เอ๋ยแม่จ๋า คืนนี้ฟ้าหม่น หวังแม่สุขล้น ที่บนฟ้าไกล ลูกนี้คิดถึง หมดซึ่งหัวใจ หมายแม่รู้ได้ ทรวงในลูกยา น้ำตาหลั่งไหล หัวใจโหยหา สุดคืนเวลา โรยล้าอาวรณ์ กุหลาบหินขาว เมื่อคราวแม่สอน ปลูกไว้ก่อนนอน อนุสรณ์ถึงกัน คืนแรมแกมดาว วับวาวสุขสันต์ ขอรักจากจันทร์ กล่อมขวัญแม่เอย ***หวังว่ากลอนบทนี้ จะดลใจให้ลูกๆทุกคนได้ใช้เวลากับแม่มากๆ
18 พฤษภาคม 2550 03:37 น. - comment id 697522
นึกถึงเพลงนี้เลย คืนนี้เป็นคืนเดือนแรม มองนภาไม่แจ่ม แลแอร่มแค่แสงดารา ดาวสุกใสอยู่ปลายฟากฟ้า แสงแจ่มเหนือมวลดารา เป็นทั้งดาวฟ้า ดาวใจ ... ขออธิษฐาน ใจวาจา ตั้งชื่อลูกของแม่ว่า ดาวพระศุกร์สุดแสนอำไพ เจริญรุ่งเรืองดั่งดาวพราวใส ขอฝากฟ้าช่วยป้องภัย ช่วยเลี้ยงลูกไว้ แทน แม่
18 พฤษภาคม 2550 07:45 น. - comment id 697618
แวะมาอ่านกาพย์ฉบัง 16 (ใช่เปล่าหว่า?)
18 พฤษภาคม 2550 12:15 น. - comment id 697737
จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า ขอข้าวขอแกง ขอแหวนทองแดง...... นึกถึงเพลงเก่าสมัยแม่กล่อมให้นอนเลยค่ะ
18 พฤษภาคม 2550 14:09 น. - comment id 697875
คืนแรม ดาวสวยค่ะ แต่ไม่เห็นแสงจันทร์ก้แอบเหงา เน๊าะ
20 พฤษภาคม 2550 16:17 น. - comment id 698609
แต่งกลอนเก่งจังนะตัวแค่เนี้ย
18 สิงหาคม 2550 23:22 น. - comment id 740169
จันทร์แรมแนมกลุ่มเมฆบัง น้ำตารินหลั่ง หลบนั่งริมห้องมองจันทร์ คิดถึงตักอุ่นหนุนฝัน ออดอ้อนทุกวัน ไกลกันหวนไห้ใจตรม พ่อแม่แลจันทร์ชี้ชม เย้าหยอกภิรมณ์ พร่างพรมคำสอนย้อนคิด อิอิ แทนที่จะคิดถึงคนรักกลับคิดถึงแม่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
