หน้าส่วนตัว
มองดูดาวพราวแสงอย่างแรงกล้า
คู่จันทรานภาแจ่มแย้มให้ฝัน
ใครคนหนึ่งซึ่งเคยร่ำพร่ำรำพัน
พร่ำว่าฉันนั้นเคียงคู่อยู่ทุกครา
เคยโอบกอดพรอดรักกันในวันก่อน
ใจอาวรณ์นอนยังฝันหวั่นหนักหนา
กลัวว่าร้างห่างกันไซร้ในนิทรา
กลัวยิ่งกว่าฟ้าถล่มจมบาดาล
แม้ความฝันอันเลือนลางแล้วจางหาย
ดุจดั่งคล้ายเคียงกันดั่งวันหวาน
จะขอฝันจะมั่นรักรักยืนนาน
กาลอวสานขอพานพบอย่าหลบเลย
แม้เกิดในใต้ฟ้าแก้วตาพี่
เป็นสกุณีพี่กรงทองลองเฉลย
เป็นโบตั๋นสั่นโบกพริ้วลมรำเพย
ภูมรินทร์บินเชยชิดกรีดกรายชม
หากเจ้าเป็นเช่นนภาน่าสดใส
ตัวพี่ไซร้ได้เมฆน้อยลอยสู่สม
จักเคลื่อนคล้อยร้อยสายใยด้วยสายลม
พี่ขอตรมจมกับเจ้าทุกเช้าเย็นฯ
นันท์คนเขียนโคลงกลอน 7 ก.พ. 2545 09:21 น. - ID 10168 
1075
2
0
7 กุมภาพันธ์ 2545 10:47 น. - comment id 34175
ตบมือให้สามแปะเลย
9 กุมภาพันธ์ 2545 16:04 น. - comment id 34505
เหอะๆๆสามอีแปะเหรอโอ๋กิ้วๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
