สู่สี่ปีที่"บ้าน- กลอนไทย" ขอขอบคุณที่ให้ ไขว่คว้า ได้มาซึ่งเปลว โชติช่วง ไปสู่วันข้างหน้า อย่างยิ่งภาคภูมิ สามปีแล้วที่มาร่วมสังกัด สามปีแล้วที่หัดสร้างสรรค์ลป์ สามปีแล้วที่ทุ่มเทอาจิณ สามีปีที่รสยรินกลิ่นกวี นับจากมาวันนั้นมาวันนี้ เริ่มนับปีอีกครั้งจากคงมี ยังระลึกเมตตาความอารี โดยจากที่ทุกคนให้กันมา ขอขอบคุณกวีศรีซีไรต์ ผู้ให้ใจปลุกไฟให้ใจกล้า ขอขอบคุณคุณครูให้ศึกษา หลักปัญญาฉันทลักษณ์กับกลอนกล ขอขอบคุณคุณแม่ที่ดูแล และแนะนำเว็บนี้ใหเฝกฝน ให้เริ่มได้รู้จักคำทุ่มทน ให้รู้ตนรู้จักสร้างผลงาน ขอขอบคุณนะครับคุณปีกฟ้า คุณอัลมิตราคุณห้วงคำนึงคุณดาวอังคาร คุณidahoคุณtikiผู้เสริมงาน คุณปราณวดีคุณแม่จิตรคุณทะเลใจ ขอขอบคุณคุณตาแก้วประเสริฐ คุณRobertTingnonnuiคุณเจลใส คุณท่องเมฆาและอื่นอย่าน้อยใจ ผมขอบคุณที่ท่านมาเมตตา ผมในนามปากกา"ขาว-กรมท่า" จักก้าวสู่วันหน้าจากผ่านมา แม้นผลงานนานมาแบบล่าช้า แต่จะมาสร้างสรรค์ศิลปืกวี จะขอฝากเนื้อตัวอีกสักครั้ง จะทุกพลังให้สุดในชีวี จักเริ่มใหม่นับตั้งแต่นี้ ขอสวัสดีดลแด่ทุกคนเทอญ
28 มีนาคม 2550 23:47 น. - comment id 677775
ฝากใจได้ แต่ฝากเนื้อไม่เอานะ ตอนนี้ชั่งน้ำหนักทีไร ไม่ค่อยกล้าดูผลสักเท่าไหร่ คุณสบายดีนะคะ และคุณแม่ของคุณด้วย อากาศร้อน ๆ .. ต้องดูแลตัวเองนะ ส่วนการเรียนที่ต้องไปอยู่ต่างสถานที่ ก็ขอให้ปรับตัวได้โดยเร็ว อย่างที่เคยบอกไว้ .. ไม่มีอะไรพิเศษไปกว่า ดูแลตนเองค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ