ลารัก

เด็กเมืองยศ

จำลาร้างห่างไกลแสนไหวหวั่น
คนที่เคยรักกันต้องไกลหน้า
เจ็บปวดรวดร้าวเคล้าน้ำตา
หลั่งแทนวาจาหมื่นถ้อยคำ
จดจำเสมอรักเธอกว่าสิ่งไหน
ยามพี่ห่างหัวใจเจ้าอย่าถลำ
หากค่ำคืนฟ้าร้องสายฝนพรำ
เจ็บซ้ำอดสูสู้ทนมัน
พี่จะฝากรักไปกับดวงดาว
สายตาเราสองเกี่ยวเกลียวกลมมั่น
หากแม้นเจ้ายอดแห่งชีวัน
คิดถึงพลันพึงแหงนมองดารา
คำสุดท้ายที่จะให้ยอดชีวิต
ฟังสักนิดหยุดร้องน้ำนองหน้า
 แม้จะไร้คำสาบานและสัญญา
โปรดจงรู้ไว้ว่า...ตราบสิ้นดิน สิ้นฟ้า...พี่จึงจะสิ้นซึ่งรักเธอ
                                    ...เด็กเมืองยศ.....				
comments powered by Disqus
  • ยุทธภูมิ สุวรรณเวช

    6 กุมภาพันธ์ 2545 01:12 น. - comment id 33935

    ผมชอบจังเลย  ประโยคสุดท้าย
    ตราบชั่วสิ้นดินฟ้า  พี่ถึงจะสิ้น..รักเธอ
    หวานสุด ๆ ไปเล้ย.....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน