ครูพิม
ฉันก็แค่ ผู้หญิง ธรรมดา
ที่ห่วงหา รักใคร และใฝ่ถึง
คิดถึงบ้าง ในบางครั้ง ที่คำนึง
ถ้อยคำซึ้ง ที่ผ่านแว่ว แล้วผ่านเลย
ฉันก็แค่ รักเป็น กับเขาบ้าง
อาจอ้างว้าง เมื่อคนไกล ใจเมินเฉย
ไม่คิดถึง ห่วงหา มาอย่างเคย
น้ำตาเอ๋ย เป็นเพื่อนบ้าง บางเพลา
ฉันก็แค่ อยากเข้มแข็ง แรงใจกล้า
ที่จะฝ่า ความหนาวเหน็บ เจ็บนักหนา
อยากจะลืม คืนวัน ที่ผ่านมา
แต่ทว่า ลืมไม่ได้ เพราะใจจำ
ฉันก็แค่ อยากถามไถ่ ถึงใจว่า
วันเวลา พาเราไกล ใจถลำ
พอจำได้ บ้างไหม หลายถ้อยคำ
ที่เอ่ยย้ำ ก่อนจะลา มาทำงาน
ฉันก็รู้ เวลาเปลี่ยน ใจก็เปลี่ยน
จึงต้องเรียน การทำใจ ให้อาจหาญ
แต่ก
1016
8
0
หน้าส่วนตัว
