พิมพ์แก้ว
คิดว่าเป็นที่หนึ่งซึ้งในรัก
ต้องอกหักรักเป็นสองรองใจเขา
เคยบอกรักเมื่อวันนั้นเหมือนว่างเปล่า
เพียงเรื่องราวผ่านไปไม่จดจำ
เธอมีเขาอยู่แล้วแล้วไม่บอก
ใยแกล้งหลอกหัวใจให้ถลำ
ตกเป็นรองรักจึงต้องซ่อนเก็บงำ
ต้องเจ็บช้ำน้ำใจหนักเพราะรักเธอ
ใช่อยากเป็นคนคอยรอขอทานรัก
ทนรอรับเศษเสี้ยวใจในวันเผลอ
รอเธอแบ่งเวลามาพบเจอ
เพียงบำเรอรักชั่วคราวเมื่อเขามา
เคยรักฉันบ้างไหมใจอยากรู้
มีฉันอยู่ในใจบ้างไหมหนา
เคยห่วงใยฉันบ้างไหมในบางครา
เคยอยากมาหาฉันไหมในบางวัน
มาทีหลังเป็นที่สองรองคนอื่น
ต้องเก็บกลืนฝืนช้ำคำเย้ยหยัน
ถูกต่อว่าทำบ้านแตกแยกรักกัน
เป็นตำนานมารร้ายชั่วแย่งผัวคน
ชีวิตช้ำ