ดาวอังคาs
โอ้! เวลาทำไมจึงเดินช้า
นอนพลิกป่ายซ้ายขวาตาสว่าง
เรื่องในหัวทำไมไม่ยอมว่าง
ใยมิวางปล่อยเธอเผลอเข้ามา
ถึงเที่ยงคืนดึกดื่นฝืนก็ไม่
แสนยอกใจยามนี้เคยโทรหา
ส่งอวยพรฝันดีก่อนนิทรา
นอนกลอกส่ายสายตาดูเพดาน
ถึงตีหนึ่งนึกถึงวันผ่านไป
ก่อนเคยใกล้ชิดนางช่างหอมหวาน
ถึงวันนี้ผ่านผันอันตรธาน
ในประสาทฟุ้งซ่านยังไม่นอน
ถึงตีสอง"ก๊อง! ก๊อง! ยามตีเตือน
ลู่น้ำตาไหลเปื้อนซับสู่หมอน
อยากจะหลับหยุดปลื้มลืมบังอร
สุดสะเทือนอาวรณ์นอนคร่ำครวญ
ถึงตีสามนงรามอยู่ที่ไหน
เธอรู้ไหมอยากหมุนกาลให้หวน
แค่นตาหลับไม่ไหวใจเรรวน
แสนปั่นป่วนสะท้อนร้อนกายา
ถึงตีสี่ดูซี่ยามยังหลับ
เอนนั่งสัปหงกน่าอิจฉา
2102
16
0
หน้าส่วนตัว
