นั่งเหงาเปล่าเปลี่ยวคนเดียว ไม่มีใครจะแลเหลียวสักคน แม้ว่าจะมองไปทุกแห่งหน มันก็ยังมืดมนอยู่เหมือนเดิม ไม่มีใครคอยนั่งเคียงข้าง ไม่มีใครเดินร่วมทางช่วยส่งเสริม กำลังใจที่ใกล้หมดไร้คนเติม ทุกๆอย่างยังเหมือนเดิมทุกๆวัน ไม่มีใครให้ความอบอุ่นใจ ไม่มีใครให้เจอในความฝัน ไม่มีใครคอยให้ความสำคัญ ทุกๆวันฉันยังขาดกำลังใจ