สองเท้าที่ไม่กล้าก้าวย่าง ทำให้ความอ้างว้างมันกลั่นแกล้ง หัวใจที่ไม่กล้าออกไปเผชิญลมแรง จึงเจ็บปวดกับการเปลี่ยนแปลงจนร้าวราน กับอีกสองมือที่ไม่กล้าเอื้อมคว้า ภาพเธอที่ไกลสุดตาจึงคืนมาแค่ความร้าวฉาน รอยความหม่นไหม้ ที่เธอเป็นผู้จุดไฟ ให้ทรมาน จึงเป็นรอยแผลเป็นจากวันวานที่เวลาซึ่งเลยผ่านไม่อาจลบเลือน
875
8
0
หน้าส่วนตัว
