หน้าส่วนตัว
น้ำตาไหลผ่านแก้ม
ดังของแหลมแซมทิ่มตำ
ทุกระทมชอกช้ำ
ไม่สุขหนำเหมือนนานมา
ท้องฟ้ามืดมัวมน
ไร้ตัวตนบนเวหา
ล่องลอยปล่อยเวลา
หลายปัญหารุมล้อมลน
ตาปิดจิตโศกศัลย์
ดังดวงจันทร์มัวหมองหม่น
เรื่องชีวิตจิตสับสน
มาปะปนล้นดวงมาลย์
ความท้อเยือนชีวี
ล้วนทวีความร้าวราน
จุดไฟให้เผาผลาญ
ยังรังควานแม้ห่างไกล
อ่อนล้ามานมนาน
โดนเผาผลาญทั้งกายใจ
จะลุกขึ้นสู้ใหม่
ด้วยหัวใจที่ยังมี
ลุกขึ้นสู้แม้ปางตาย
จะท้อได้แต่ห้ามหนี
รีไซเคิลดวงฤดี
ตื่นซักที่นะตัวเรา
/-/-/-/-//-สู้เขานะ/-//-/-/-/
2678
6
0
