เปลวเพลิง
น้องน้อย
พี่เรียงร้อยสร้อยรักนักภาษา
ร้อยกาพย์กลอนกวีพจน์รจนา
เป็นบุปผามาลัยคล้องใจคน
ร้อยจากความสดใสของใบข้าว
จากลมหนาวพัดพลิ้วลิ่วเวหน
จากผืนน้ำ ผืนป่า ธราดล
จากทิวสนเสียดยอดกอดเมฆินทร์
จากสีแสงอรุณรางสางสะอ้าน
จากเสียงขานคำพรของก้อนหิน
จากกังวานหวานแว่วแผ่วระริน
จากเพลงพิณพลิ้วโผไผ่โต้ลม
จากความเขียวชอุ่มของพุ่มพฤกษ์
จากดื่นดึกดำเด่นเหมือนเส้นผม
จากก่องเก็จเพชรพิลาสหยาดฝนพรม
จากเงาร่มรื่นยิ่งมิ่งไม้บัง
จากความสวย ความหวัง กระทั่งรัก
จากความภักดีอันมั่นฉมัง
จากแสงถ่องคุณธรรมฉ่ำจีรัง
จากภวังค์หวานจิตมิตรไมตรี
จากทรงกลดรวิวรรณที่ฉานฉา