พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3321.html
วิมานวนามายาฝัน
ใช่สวรรค์สรรเสกลืมทุกสิ่ง
โลกตรงหน้าเธอแสนหวานคือความจริง
อย่าได้วิ่งไขว่คว้ามายาลวง..
ลืมให้สิ้นซากฝากเพียงฝัน
ลืมคืนวันแสนดีปีลาล่วง
ลืมน้ำใจไมตรีมากล้นทรวง
ลืมคำลวงคำคิดถึงเคยซึ้งใจ
วิมานฝันฉันซุกซ่อนไว้อ่อนหวาน
ยามพบรานโลกย์แสนเศร้าร้าวหวั่นไหว
เพียงฟ้าดินสิ้นอินทร์พรหมปลอบหนาวใจ
ยามดวงใจเดียวดายไร้ใครคน
รอเป็นดั่งเรือนตายหมายซุกร่าง
ให้ไกลทางสายโศกโลกย์สับสน
อย่ารานรุกบุกมาสราญกมล
เพียงหาที่หวานวนคนของเธอ
ปล่อยแผ่นดินถิ่นภักดิ์สักที่หนึ่ง
จะเสพซึ้งถึงไหนมากมีที่สนองเสนอ
แผ่นดินฉันมิใช่ฝันจ
1009
3
0
หน้าส่วนตัว
