0 ยามรุ่งมาเยือนหล้า เหล่านกกาพาขับขาน ไก่ฟ้าขันกังวาน รับแสงนวลของอรุณ 0 ผืนนาคู่ฟ้ากว้าง หยดน้ำค้างดั่งพิรุณ หลงเหลือรอยเจือจุน คาใบเรียวเกาะเกี่ยวปลาย 0 ม่านขาวแผ่คลุมทั่ว ดังตามัวยั่วอุบาย ไกลตายิ่งพร่าพราย เงาตะคุ่มใครดุ่มเดิน 0 กางเขนตะเวนร่อน ถลาร่อนบ้างสอนเหิน ระลอกลมหยอกเอิน ล้อแดดอุ่นคอยหนุนนำ 0 เรียบง่ายเป็นเช่นนี้ หมื่นวลีที่เพ้อพร่ำ ฤาเปรียบพอเทียบคำ เท่าสัมผัสแจ่มชัดจริงฯ ..