ถึงหนาวเหน็บแค่ไหนไม่เคยหวั่น ขอเพียงตะแหง่วนั้นไม่ไปไหน อยู่เป็นเพื่อนักกลอนตลอดไป คอยประคองรุ้งให้ใต้เต้าเดิน บนเส้นทางยาไกลหลยหมื่นลี่ เต็มไปด้วยธุลีและขวากหนาม จะไม่ยอมย่อท้อเพื่อคนงาม จะฟันฝ่าขวากหนามเพื่อทรามวัย จะตั้งใจแต่งกลอนทีละก้าว เพื่อเทียบหญิงไร้เงาให้จงได้ ขอแต่เพียงให้น้องประคองไป ถึงช้าหน่อยไม่เป็นไรนะคนดี จะก้าวเดินต่อไปไม่ยั้งหยุด เพื่อพิสูจน์ความจริงในใจฉัน จะตั้งใจแต่งกลอนทุกคืนวัน ขอเพียงน้องพี่นั้นอย่าท้อใจ
1060
4
0
หน้าส่วนตัว
