***กฤษณะ***
* เสียงหวูดดัง เป็นสัญญาน ให้รถเคลื่อน
ฉันกับเพื่อน เร่งฝีเท้า ขมีขมัน
รีบวิ่ง ราวกับบิน เกือบไม่ทัน
เสียงหวูดลั่น หัวลำโพง ที่ต้นทาง
เสียงเริ่มดัง ฉึก-กะ-ฉัก อย่างช้าช้า
ลมเริ่มโชย เป่ามา ที่แผ่นหลัง
ไล่เลี้ยวมา หน้าลำตัว เร่งประดัง
หวาดเสียวจัง ถึงสามเสน ค่อยโล่งใจ...(เฮ้อ)
พอออกจาก สามเสน เอาอีกแล้ว
โอ้พ่อแก้ว แม่แก้ว สุดทนไหว
รีบไต่ขึ้น ที่แขน อย่างเร็วไว
ผ่านหัวไหล่ ขนลุก ไปทั้งตัว...(เฮ้อ)
จากสามเสน แล่นไป ถึงบางซื่อ
อื้อฮึอือ สนธยา เริ่มสลัว
ไต่ยั้วเยี้ย ถึงซอกคอ ใจระรัว
ให้นึกกลัว ถึงดอนเมือง รีบบินลง...(เฮ้อ)
..... .......... ..