ฝากรักฟากฟ้า
เมื่อเดือนแรม....ต้องแรมร้าง....ห่างจากเรือน
ใช่แชเชือน....ร้างไกล.....ดวงใจเอ๋ย
ห่วงแต่น้อง....ผู้อยู่หลัง...ใช่ละเลย
เจ้าทรามเชย......อย่าแรมร้าง....อย่าง....ดวงเดือน
เดือนเพียงเสี้ยว....เกี่ยวฟ้า.....ดาราดาษ
ใจแทบขาด.....ทุกครา......มาจากเรือน
จันทร์ลับเมฆ.....หม่นแสง.....ดูบิดเบือน
จันทร์เจ้า....เตือน....บอกใจ.....ไว้เพียง....เจ้า
สายลมพริ้ว......ใบไม้.....ไหว....ระบัด
ใบไม้กวัด....ใจพี่แกว่ง.....กลุ้ม....รุมเร้า
ลมกระซิบ...ใบไม้....ไหว....ระร้าว
อกพี่เศร้า...อิจฉา....แม้.....สายลม
แว่วเสียงนก....หลง....ละเมอ....เพ้อ....กลางไพร
ยิ่งหวั่นไหว....ใจพี่...ยิ่งตรอมตรม
เสีย
8945
2
0
หน้าส่วนตัว
