เมื่อค่ำลงสุริยันพลันลับฟ้า ดวงจันทราผุดผ่องก็ส่องแสง เมื่อฟ้ารุ่งแสงจางสว่างแรง เมื่อฟ้าแจ้งจันทราก็ลาไป ถึงเวลาต้องจากพรากห่างถิ่น จิตถวิลห่วงหาพาหวั่นไหว เหตุจำเป็นนั้นพาลาจากไกล มิรู้ว่าเมื่อไรได้กลับมา ยังไม่อยากจากไกลใจอาวรณ์ ใจสะท้อนถึงเธอเพ้อห่วงหา จากครั้งนี้แสนไกลไปลับตา เป็นห่วงว่าตัวเธอเผลอเปลี่ยนไป โปรดเชื่อมั่นความรักสมัครสมาน แม้เราพรากจากกันมิหวั่นไหว อยู่คู่เธอเท่านั้นแม้ฉันไกล เพราะหัวใจของฉันมีแต่เธอ สุริยาแสงดับลับขอบฟ้า ดวงจันทรายังอยู่คู่เสมอ เปรียบดังฉันนั้นอยู่เป็นคู่
1099
0
0
หน้าส่วนตัว
