พุด
วันที่ฟ้าฤดูหนาวพรายสีเทาสลัว
หม่นมัวด้วยม่านหมอก
ขับดวงสุริยาดวงเท่ากระด้ง
แดงแช๊ดให้สวยเด่นชัดจรัสจรุง
บัวนาเดินเดียวดายริมเส้นทางสายเดิม
ทุกวัน
ไม่น่าเชื่อว่าคืนฝันวันผ่านพ้นมานานหลายปีแล้ว
ที่บัวนาอาศัยเส้นทางสายนี้อาศัยไปมา
ตั้งแต่สองฟากฝั่ง
ยังงดงามด้วยดวงดอกชมพูพันทิพย์สะพรั่ง
จนกระทั่ง
ถึงวันนี้ที่ถูกริดรอนถอนรากถอนโคนไปมากมาย
ให้ถนนสายสวยดูแสนไร้เสน่ห์ว่างเปล่า
เหงาโศก
ไปกับมายาโลกที่ทดแทนด้วยตึกราม
บ้านช่องศิวิไลซ์
บัวนา..เคยหลงดีใจว่าตัวเองเลือกซื้อบ้านห่างไกล
ความเจริญ
ที่ยังมีทุ่งนา ยังมีบ้านชาวนาชาวสวน
หารู้ไม่ว่า..ในแดนดินแห่งมหานครนี้
ล้วน