หากวันนี้ สุดท้าย สายลมล้า ถามใจว่า รักใคร ไม่สิ้นสร่าง ในรู้สึก สำนึก ที่เลือนราง ไม่เคยจาง ใจนี้ มีเพียงเธอ ถามต่อไป ห่วงใย ใครก่อนจาก คงตอบคำซ้ำซากสม่ำเสมอ ไม่มีแม้ นาที ที่เผอเรอ คงห่วงเธอ สุดท้าย แห่งสายปราณ มีสิ่งใด ค้างใจ ให้กังวล อยากสะสาง สับสน ให้พ้นผ่าน ใช่ตัดพ้อ เพียงเพราะ ทรมาน ขอถอนคำ สาบาน อโหสิกรรม หากวันนี้ สุดปลาย สิ้นสายฝัน ก่อนตะวัน ล่วงลอย ลงคล้อยค่ำ อยากฝากคำ งามงด ให้จดจำ คือหนึ่งคำ .................แล้วหลับตา