เพชรพรรณราย
จะมีค่าแค่ไหนใครกำหนด
จะเริงรสกำหนดมั่นให้หวั่นไหว
ความสำคัญมันอยู่ภายในใจ
เป็นความนัยให้คิดพิจารณา
เปรียบดอกไม้ในมือโจรผู้ใจโฉด
เพลิงพิโรธเผาอารมณ์จมตัณหา
มิสนใจสิ่งสวยงามตามธรรมดา
สนแต่หาพาความสุขด้วยมัวเมา
แม้ดอกไม้งานงดหมดจดบริสุทธิ์
ก็เยื้อยุดเหยียบย่ำให้อับเฉา
มิถนอมรักษาไว้ในลำเนา
ปล่อยให้เฉาเหงาตายวายชีวัน
เมื่อสูญสิ้นถวิลหาค่าดอกไม้
สำนึกได้ในตัวตนทนโศกศัลย์
ยามที่อยู่ดูไม่เห็นเป็นค่านั้น
ยามจากกันเมื่อมันสายเสียดายจริง
อุทาหรณ์สอนผู้คนก็มากมาย
น่าเสียดายทิ้งความหมายทั้งชายหญิง
ความสำคัญมั่นรักษาโปรดอย่าทิ้ง
ความแน่นิ่งแน่นอนใจไม่ยืนนาน
ก่อนจะสายเกินไปใจเ