นั่งโล้ชิงช้า แหงนหน้ามองฟ้าใส หวังว่าชิงช้าที่แกว่งไกว จะโยนฉันขึ้นไปใกล้แสงดาว แกว่งแล้วแกว่งอีก แกว่งจนใจสั่น หวั่นไหว เอ๊ะ ! หรือว่าเราจะฝันใฝ่เกินไป เหนื่อยล้า อ่อนใจ. . .เหลือเกิน พระจันทร์ยิ้มให้ ดาวลูกไก่โบกมือเรียกหา คือ ความหวัง ดี-ดี ที่ส่งมา คงมีสักวันแหละหน๋า. . . ที่คนบนฟ้าจะเป็นเรา