สายฝนหล่นจากฟากฟ้าคราคลั่ง น้ำตาหลั่งพลั่งพลูสู่แก้มขาว ดุจดั่งรักสุดทางร้างเรื่องราว ระยิบพราวราวฝนหล่นฟ้าไกล แสนอัดอั้นตันใจหาใดเหมือน รักมาเลือนร้างราน่าสงสัย อยากโลดเล่นเซ่นฝนจนฉ่ำใจ เพื่อดับไฟแห่งรักหักพะวง ฯ แรงบันดาลใจจากบทกวีของคุณ Smilely บทกวีสายฝนเปาะแปะค่ะ
646
1
0
หน้าส่วนตัว
