สุชาดา โมรา
ใครหนอ...ใคร...ทำให้ฉันเฝ้าคิดถึง
คอยคำนึงห่วงหาและฝันใฝ่
อยากได้ความรักความเมตตาความจริงใจ
อยู่ข้างในใจของเธอเพียงผู้เดียว
ใครหนอ...ใคร...ทำให้ฉันต้องลุ่มหลง
คอยพะวงเป็นห่วงเธอเสมอ
เหนื่อยบ้างไหมคนดี...ฉันรักเธอ
มั่นเสมอหัวใจที่ให้กัน
ภาพความหลังเลือนลางเพราะมีรัก
เธอปกปักรักษาฉันเสมอ
หวั่นไหวทุกคราที่พบเจอ
เพราะว่าเธอเป็นหัวใจของฉันเอง
จะสิบปียี่สิบปีเธอรอได้
ฉันเชื่อมั่นในสัจจะอธิฐาน
เพราะความรักของเธอคอยบันดาล
ความสุขสราญให้รักเราเติมเต็ม
ฟากฟ้าโพ้นทะเลอันกว้างใหญ่
จะข้ามไปด้วยกันจริงน่ะหรือ
จะลอนดอนยุโรปเราพบเจอ
ไปเรียนด้วยกันเสม