ถึงแม้จะมีใครหลายร้อยคน ที่พร่ำบ่นถึงเรื่องราวของฉัน อาจมองว่าดีและร้ายแตกต่างกัน รู้ไหมเศษเสี้ยวของร้อยคนนั้น ไม่คุ้นเคยในความเป็นฉันเลย + แล้วทำไหมเธอคนที่เคยสัมผัส ถึงเชื่อได้แค่ น้ำลาย คนเหล่านั้น คำทุกคำที่เอ่ยออกมาจากใจกัน ก็คงไม่มีสาระสำคัญสำหรับเธอ + น้ำลายของคำน้ำเน่า คงวัดไม่ได้กับความซื่อสัตย์จากฉัน แต่วัดได้กับความรู้สึกของเธอคนผูกพัน จนทำให้เราต้องยุติที่คำว่า เลิกรา ..